A técnica-proxectista superior Ana Ruiz Amigo é unha fotógrafa emerxente que transmite con corazón apaixonado a alma da Costa da Morte a través dos seus traballos. Esta coruñesa de 51 anos percorre exitosamente os mellores escenarios da zona da man de Ponteceso Cultura Permanente coa exposición "A alma do mar”.

Aínda que as súas raíces galegas asíntanse en Ferrol, o seu avó paterno era madrileño. Aos seus 18 anos enrolouse na Marina e, tras chegar a Ferrol nun dos seus destinos, coñeceu á súa avoa. Do seu pai e do seu avó herdou a curiosidade, o interese e a paixón pola fotografía. Foron precisamente os seus pais quen, desde moi temprana idade, ensináronlle o manexo da cámara.

”Coas dúas cámaras que había en casa naquela época fun aprendendo. Eran cámaras analóxicas (están en casa dos meus pais, moi ben conservadas). Das de carrete, vamos. Así que tiña que ser moi coidadosa e intentar non "desperdiciar" as fotos. Coidar o enfoque, aprender a medir a ollo a distancia a fotografar, luz, encadrar, sensibilidade do carrete, colocalo, quitalo... O meu pai dicíame "dispara cando esteas segura de que está todo ben". Íanme guiando e así fun aprendendo” recorda.

Os seus avós, tras retirarse da Marina, viaxaron moito por España e en Ceuta compráronse unha réflex que, aínda que seguía sendo unha cámara analóxica, supoñía un gran salto na tecnoloxía fotográfica do momento.

”Encantábanlle as diapositivas e era o que máis usaba. Recordo cando volvían de viaxe (adoitaban pasar a tempada de inverno fóra de Galicia) que había sesión de visionado de diapositivas na súa casa, era moi divertido. Todas esas diapositivas e fotografías consérvoas, para min as fotos son xoias, sobre todo si hai persoas da miña vida en elas”.

A aparición das cómodas e lixeiras cámaras compactas dixitais converteron á súa propia réflex na mellor e máis fiel compañeira de viaxes de Ana Ruiz do mesmo xeito que o debuxo e a música. O seu pai, proxectista tamén, amaba Galicia e a coñecía moi ben, principalmente, as aldeas remotas. A cada sitio que coñecía levaba despois á súa familia mostrándolle así a beleza de Galicia polos catro custados. Ana Ruiz contaba con tan só dous anos cando os seus pais descubriron a tranquilidade e a soidade da praia de Barizo. Por aquel entón Barizo non era máis que unha pequena aldea. Tres anos máis tarde construiríase o primeiro restaurante con servizo de habitacións. Así foi como durante anos a familia de Ana gozou de cada verán e algún que outro fin de semana rodeados de natureza e liberdade.

”Co paso dos anos, algunha xente, sobre todo de Coruña, fixo alí a súa casa. O meu pai amaba o mar. Gozaba falando cos anciáns, ía a pescar coa xente de alí... Fíxose moi amigo dun dos primeiros en chegar a Barizo, máis ou menos cando empezamos a ir nós, un buceador chamado Isaac. Acompañábao moitísimas veces. Fernando Patricio, o escritor de naufraxios dedicou un capítulo do seu último libro ao meu pai e Isaac. O meu pai ía tamén ás Sisargas cos percebeiros. Eu ás veces ía a pescar con el desde terra e algunhas veces en lancha. Deixei de pescar porque me daban pena os peixes”.

A sensible e sensibilizada Ana Ruiz Amigo, disconforme e impotente cara a certas actitudes da vida e persoas, ama o mar, a súa terra galega, apaixónalle a Costa da Morte, a súa luz, o seu mar salvaxe, o seu cheiro, a súa xente.

Aínda que non se dedica profesionalmente á fotografía, esta talentosa fotógrafa emerxente conta con varias exitosas exposicións na súa palmarés desde “da túa luz e as miñas sombras” no Almacén Concept Store da Coruña en 2018. A pontecesana, membro do Patronato da Fundación Eduardo Pondal, que lidera xunto ao escritor Villo Argumanez, o proxecto “Ponteceso Cultura Permanente”, descubriu o traballo de Ana Ruiz a través de facebook. Tras unha primeira toma de contacto e un fructífero despregue organizativo por parte de Ponteceso Cultura Permanente, a exposición “a alma do mar” está percorrendo os mellores escenarios da Costa da Morte como o museo Maccmo, toda unha xoia cultural na aldea de Corme; o museo Man de Camelle ou no hotel Praia de Laxe na actualidade.

Actualmente a exposición está no Hotel Playa de Laxe

”Julia, que non para nin un momento e loita pola cultura, levou a miña Expo a Sada (A Coruña) a través de Ponteceso Cultura Permanente e recientemente de novo a Ponteceso, esta vez á Cafetería O Cruce. A acolleita é sempre fantástica. No Museo de Man foi unha tolemia poder compartir espazo con Manfred, ao que eu coñecín de pequena e visitei varias veces despois xa pola miña conta. Admirábao”.

Ana Ruiz é unha muller de carácter forte que pode chorar de emoción ante moitas cousas, motivos ou situacións que podemos percibir nos seus traballos. Adora fotografar as paisaxes desde o seu punto de vista, unha visión ben distinta que marca a diferenza e cuxa impronta capta a atención do ollo observador.

A fotografía sempre formou parte de min, pero agora moito máis. Non me atrevía a expoñer, consideraba que as miñas fotos eran como as de moitas persoas. Sigo pensando e dicindo que hai moito talento, moitísimo; persoas cunha sensibilidade tremenda para a fotografía pero que non se dan a coñecer. É unha pena. Vendo a acolleita que tiven na miña primeira expo, cando Julia me contactó xa non tiven tanto "medo" a expoñer. Gústame que a xente senta cousas ao ver as miñas fotos, tanto nas exposicións como nas redes sociais. Moitas veces sorpréndenme cando me comentan o que as miñas fotos provócanlles e iso é unha satisfacción enorme, producir sentimentos bonitos nos demais. "Mirando co Alma" é como me defino”.

Ana Ruiz, a proxectista de profesión e fotógrafa por paixón posúe un talento natural para os obxectivos e plasma a alma e o corazón de Galicia provocando un torbellino de emocións e sentimentos que están deixando unha importante impronta ao seu paso pola Costa da Morte.