O Modesto Patrimonio: O sarcófago da Igrexa parroquial de Buxantes
06:29 24/02/18
Sarcófago e lápida da Igrexa de Buxantes-Foto-Modesto García Quintáns
Sobre o ano 1960, sendo cura párroco D. Jesús Blanco Pailos ( de 18-09-1958 a 8-01-1968), os veciños de Buxantes acordaron ampliar a igrexa porque xa quedaba pequena en espazo. Unha vez feito o proxecto, contrataron dúas empresas: Construcciones Rosalino, de Ameixenda, para as bóvedas de formigón armado, e O Beiro de Hospital (Dumbría) para, a cimentación e os muros laterais de cantería. O Beiro tiña catro obreiros, todos eles da parroquia de Buxantes. Estes obreiros comezaron pola excavación do solar levantando as lápidas do cemiterio vello e a construción da gabia da cimentación do novo muro exterior.
Tal como o contaron, xurdiu unha sorpresa cando sobre un metro de profundidade tropezaron cunha rocha que se afundío ao golpeala coa panca de ferro. Unha vez destapada resultou ser un sarcófago.
Consultado co cura ordenou levantalo e baldeirar o seu contido que, segundo contaron, era polvo de cor amarela con algúns pequeno restos de osos, como se foran da caveira. En canto a súa posición, dicían que estaba orientado de este-oeste e a cabeza situada cara u oeste. Con isto sacamos a conclusión de que neste solar estaba a planta da primitiva igrexa, con forma rectangular.
Igrexa de Buxantes
Agora quédanos a dúbida de se estamos na época da primeira igrexa parroquial pertencente a época do reinado suevo (s.V) cando se formaron as primeiras parroquias ou era outra posterior.
Temos que engadir, para os futuros investigadores, que as canterías de cubrición da nova porta de entrada son lápidas do primitivo cemiterio que aínda conserva parte da gravación dos nomes dos defuntos. Segundo contan os veciños a lápida de fora era de Manuel Cancela que ben de Castrelo para Xestosa e morreo no ano 1933 e a lápida de dentro era dun familiar dos Agulleiros da Casanova.
O sarcófago pódese contemplar no adro da igrexa, xunto cunha lápida de Clara Canosa que vivío no lugar de Vilar e morreo no lugar da Casanova.
Lápida sobre o a porta
Lápida levantada na sacristía
O Modesto Patrimonio
- A Cabana das Chozas, outra Caverna dos refuxiados no Pindo.
- A Furna do Río da Barco.
- Fonte Mateo e A Cova dos Morcegos no Monte do Pindo.
- A Cova da Pendente do Monte Pindo.
- O Castro de Alvarellos de Berdeogas.
- Lugas de Castrelo, Colúns.
- A Capela de San Marcos do Logos.
- Os muíños do Rego de Quenxe.
- Por que lle chaman as Caldeiras do Castro?:
- Semellanza dos nosos muíños fariñeiros cos canarios.
- Os muíños da nosa comarca.
- Recordando o día máis angustioso de Xesús.
- As varas: As antigas unidades de medida.
- Recordando algo da historia da parroquia de Berdeogas.
- A hidrocentral “Electra del Jallas”.
- O 50 aniversario do Encoro da Fervenza.
- A igrexa parroquial de Dumbría.
- Un Modesto repaso aos costumes avespa velutina.
- O piñeiro-marco entre Cee e Corcubión.
- A escola de Dumbría.
- O Modesto Patrimonio: Reparación do piso e do teito da Igrexa de Buxantes.
- O Dolmen da Pedra da Arca.
- A Cabana da palla do millo.
- Apañar o mato en primavera.
- A Ponte de Canelas en Dumbría.
- O arado de madeira ou tamén chamado romano.
- O Cruceiro pantasma do Monte de Olveira.
- Memoria Histórica de Buxantes – Muíño da Fonte Santa.
- O Castro de Castromiñán.
- O lugar de Quenxe.
- A Igrexa Parroquial de Buxantes.
- A Igrexa Parroquial da Ameixenda.
- O Bico do Santo en Carnota.
- Os muíños do Monte do Pindo, por Modesto García Quintáns.
Novas relacionadas
Fonte
- Redacción de QPC ([email protected]).