Venres. 19.04.2024
El tiempo

As cartas do Avó Pascasio: Unha afronta que debe ser denunciada

As cartas do Avó Pascasio: Unha afronta que debe ser denunciada
Fágoche chegar os aplausos dos compañeiros que se emocionaron ao escoitarche no Parlamento Europeo. Ao verte dixeron que "non hai cor" entre un delincuente que veu enriquecerse e unha estadista que encheu de dignidade unha sociedade queimada pola estafa de sucesivos gobernos de malandras. Quedounos claro que unha cousa é a economía de cada país e outra ben diferente o meterlle na cabeza aos cidadáns que non encontras emprego porque non serves para nada. Explicaches perfectamente que o neoliberalismo é unha creación política que nós cualificamos de realismo máxico. Unha maioría de votantes acepta ter baixos salarios para axudar a que a banca especuladora aumente os seus beneficios. Son os que te criticaban por poñerlle cepo ao dólar. Agora están felices ao ver que os seus elixidos lévanse bolsas de guita a Panamá. Teño que volver ao Centro Galego de Bos Aires. É un escenario que coñecemos ben. Alí estase representando unha obra que para uns é comedia e para outros, drama. O argumento céntrase nos problemas dunha mutualista médica para manter os seus servizos. Os actores falan moito do pasado e pouco do futuro. Hai tres grupos de opinión: alegres, confiados e resignados. Os alegres afirman de que agora é posible ter a cancha libre para que unha empresa privada encárguese da mutualista. Acabáronse as trabas xa que o riseiro Moyano traeranos a solución. O grupo de confiados defende a continuidade e o cese da intervención. Din que os socios son os propietarios pero non teñen plan para o pago das débedas que afogan á entidade. Os resignados aceptan a derrota xa que bos galegos eran os de antes. Agora ninguén quere suar e o mellor é pechar a porta. Os avós botamos en falta aos socios que levan a Galicia no corazón na obra que cada día represéntase na esquina de Belgrano e Pasco. Cremos que son miles os "Amigos de Castelao" dispostos a non deixar que o hospital caia nas mans dunha empresa privada. Son os que non aceptan a afrenta aos emigrantes ao regalar un patrimonio que non lles pertence. É mentira que se asinará un contrato de xestión como o de fai 15 anos coa Fundación Galicia Saúde. O primeiro é aclarar que a Fundación Galicia Saúde era pública. O convenio asinado o 18-IX-2002 establecía no seu cláusula terceira, punto 3: A Fundación deberá cumprir a xestión sanitaria que por este acto encoméndaselle, en forma eficiente e orientada a conseguir a prestación dunha óptima asistencia sanitaria para todos os socios do CGBA como así mesmo para todos aqueles pacientes que sexan tratados na entidade, con motivo de contratos ou acordos para a prestación de servizos médico-asistenciales. É importante destacar que o diñeiro que manexaba a Fundación Galicia Saúde era de todos os galegos ao estar consignados nos orzamentos xerais da Comunidade Autónoma. Había clara intención de axudar. No convenio constaba que a meta é "o crecemento e desenvolvemento tecnolóxico, científico, edilicio, prestacional; así como a optimización e a excelencia na asistencia sanitaria". A empresa valenciana Ribeira Saúde é propiedade do grupo Centene Corporation de Saint Louis (Missouri) o cal indica que non é unha "hermanita da caridade" como o foi a Xunta de Galicia. Esta empresa está denunciada por xestión fraudulenta. Nestes momentos a Generalitat Valenciana iniciou o proceso de reversión da privatización do Hospital Universitario da Ribeira en Alzira que foi onde empezou o afane en connivencia coimera co anterior goberno autonómico. O macrismo importa un modelo fracasado para estafar aos galegos e escóndeno detrás da Fundación Favaloro. O convenio sería aceptable si fose realizado co Ministerio de Saúde ou co Ministerio de Desenvolvemento Social pero así é unha afronta que debe ser denunciada en sé xudicial, esperando ter a sorte de que caia en mans dun xuíz honrado. Despídome. Teño que apurarme. Non quero chegar tarde á trasmisión en directo do primeiro concerto de "Os d'Abaixo" desde Santiago de Compostela. Son seis experimentados músicos que levan a nosa música tradicional nas veas. Acaban de gravar o seu primeiro disco de estudo que se titula Quixera ser dous paxaros. Recibe o agarimo do avó fonsagradino que non esquece aquel matecito quente que o esperaba no solidario peirao rioplatense.Pascasio Fernández Gómez.  
  • Manuel Suárez Suárez.

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

Comentarios