Considérome unha persoa moi afortunada, podo dicir que levo case 20 anos traballando tanto no sector público coma no privado. No meu primeiro traballo, mentres cursaba 4 º curso da Licenciatura de Ciencias Políticas en Compostela, recordo que durante uns meses traballaba en Cee entre semana e subía as fins de semana (catro horas de traxecto en autobús por Muros e Noia coas rápidas conexións do transporte público na Costa da Morte) para coller os apuntes e non perder o fío.

O segundo traballo foi grazas a aquela fantástica iniciativa da Xunta de Fraga chamada Plan Labora e desde esa fun enlazando proxectos traballando na Administración Pública con alcaldes e alcaldesas de todas as cores políticas.

Nestes anos nunca se puxo en dúbida a miña adicación ao traballo, estou segura que cometín moitos erros, como calquera traballador ou traballadora, pero sempre tentei axudar en todo o que puiden porque me gusta o meu traballo, gústame traballar en proxectos que axudan a mellorar dun xeito ou outro o territorio no que temos a sorte de vivir porque diso trata o desenvolvemento local e ese é o meu traballo, son axente de emprego e desenvolvemento local. Incluso cando o nome do posto non coincida con esta denominación esa é a miña vocación, tanto traballando nunha asociación empresarial como acadando que un Obradoiro de Emprego poida levar a cabo traballo a nivel internacional potenciando o Camiño a Fisterra e Muxía desde Italia.

Pero esta semana a COVID achegouse a miña burbulla familiar e non puiden asistir ao traballo durante TRES días nos que teletraballei desde a casa. (Sobra dicir, que dada a situación que estamos vivindo, as miñas vacacións do ano pasado, paseinas traballando no Concello). Este xoves esperto coa menxase de que o meu nome saíu no Pleno extraordinario do Concello de Muxía porque polo visto, a axente de emprego e desenvolvemento local, Anabel, non atendeu a unha veciña en tres días.

Non lle din maior importancia ao asunto, pero espertar este sábado coa mesma nova no periódico e recibir chamadas de compañeiros e compañeiras preguntando pola nova xa revasou un pouco o límite. Entendo que a función da oposición nun Pleno o control e a fiscalización e a do goberno facilitar información e que é lóxico que o traballo se mire con lupa porque os fondos públicos cada vez son mais escasos e hai que vixiar que todo funcione. Pero neste caso, e dado que a nova publicada na Voz de Galicia non aclara a realidade do asunto tócame a min dicila. Por sorte o motivo que me fixo permanecer tres días na casa tivo un bo final, polo momento , PCR negativa e a miña pequena burbulla a salvo polo momento.

Pois o dito, tratarei de seguir facendo o meu traballo o mellor posible ou polo menos intentareino, seguirei atendendo como ata agora, presencialmente, sempre que se poida, telefonicamente ou por correo electrónico. Tamén responderei, como ata agora, as consultas feitas a través do facebook da axencia de emprego.

Gustaríame que con isto quede todo aclarado porque creo que hai temas moito mais importantes nestes momentos que o de que alguén teña que faltar tres días ao seu posto de traballo.

• Anabel Piñeiro.