Os toxos invadiron hai tempo os polígonos empresariais da bisbarra Vén de realizar José Luís Louzán un interesante Informe da situación Económico-Financera dos 9 concellos da Costa da Morte (os que forman as comarcas de Soneira e Fisterra, ademais de Carnota). Un completo informa con datos aquí aportados baseados en organismos oficiais e en informes de entidades públicas e privadas, no que non se contemplan datos sobre economía sumerxida ou aportacións de remesas pola incapacidade para acceder a eses datos desde fontes fiables e pola escasa fiabilidade de moitos deles. Un deses informes que se deberían ter realizado nos foros dos grupos supramunicipais, que debería ser analizado polas administracións públicas, locais, comarcais, provincias, autonómicas e estatais, para tomar medidas en contra do declive da nosa Galicia rural. Abaixo deixamos todos os parámetros que analizou Louzán, pero resaltamos as premisas iniciais e as conclusións que saca: INDICADORES PRINCIPAIS Poboación: Os datos referidos a este apartado son os máis reveladores. O territorio perdeu un 23% da súa poboación nos últimos 34 anos. Segundo os datos de referencia (INE) o Concello de Carnota perdería 2.929 habitantes (case a actual poboación censada en todo o Concello de Dumbría). Precisamente, entre 1996 e 2015, a propia Dumbría perdeu 1905 habitantes, o 61% da súa poboación ata ese momento. Só Cee aumentaría a súa poboación nestes 34 anos, nun testimonial 5% (192 habitantes). Se consideramos a media porcentual, o territorio perdería entre un 18 e un 20% da súa poboación actual nos próximos 20 anos, de continuar o actual ritmo ou considerando incluso unha redución paulatina, polo saldo vexetativo actual. Economía O territorio arrastra dous graves problemas endémicos e presentes ao longo do último cuarto de século; o paro e a ausencia de crecemento. Existe unha clara dependencia do sector primario, unida a unha cada vez maior dependencia das pensións públicas. O PIB acumulado do territorio representa unha minúscula parte do total rexional e esta vinculado a actividades concretas, case sen segmentación e cun grave risco de crise si non se diversifica. O desemprego.O territorio mantén unha media (2015) do 28,51% de paro sobre datos de inscripción ao Servizo Galego de Colocación (inscritos nas oficinas de emprego) O Concello de Dumbría rexistra unha taxa do 34,55%, sendo o segundo de menor poboación (con Dumbría danse varias paradoxas económicas difíciles de explicar). Cee é con todo o lugar cun maior numero de inscritos, na súa condición tamén do concello con máis habitantes e tamén con máis ocupados (a taxa é do 22,68%, a segunda menor en porcentaxe) Dos 9 concellos referenciados neste informe, 5 figuran entre os 100 municipios de España máis pobres (con menor renda dispoñible). De feito, Muxía é o terceiro concello do país nese ranking, cunha renda anual de 10.139€ por declarante e ano, seguido de cerca por Camariñas, en quinto lugar, ou Zas, que ocupa a sexta posición. A dependencia do sistema de pensións é evidente en case todos os municipios, sendo maior naqueles con menores rendas. A pensión media é máis baixa nos municipios do interior que no litoral, salvo polo caso de Dumbría, cunha pensión mensual media de 879,36€ por perceptor, a máis alta do territorio. É en Cee onde o peso total das pensións é maior, xa que significa algo mais 1,5 millóns de euros ao mes, case 20 millóns de euros ao ano, o 10% do PIB do concello. Vimianzo é o concello cun maior número de perceptores, e aínda que a baixa pensión media por perceptor (659,95€) non debería significar tanto, fai que o peso real das pensións na súa economía sexa nada menos que do 16%. PIB No referente ao Produto Interior Bruto municipal, a realidade é dramática. O territorio non só é dos que menos aporta en total ao PIB rexional (o 1,3% do total). Só dous concellos superan a media do PIB nominal (por habitante), Cee, con 24.549€ e Dumbría, con 25.251€, os únicos que logran superar a media. O seguinte, Vimianzo, rexistrou 14.682€ por habitante segundo datos de 2012. Cee é o concello cun maior PIB total (191.681.000€) a gran distancia do seguinte, Vimianzo, que rexistrou aquel ano 119.306.000€. Con todo, Vimianzo rexistra un mellor ratio de xeración de empresas, menos solventes pero mais numerosas e mellor segmentadas. Por sectores, é o concello con máis empresas vinculadas ao sector industrial (76), máis construción (184) e máis en total. Con todo, Cee e a súa dependencia endémica do sector servizos, convérteno en imbatible en este reconto, con máis de 462 empresas rexistradas neste sector, para un total de 611 (75% do total)   CIRCUNSTANCIAS DO TERRITORIO

• O territorio está mal comunicado. Non existe conexión ferroviaria (a máis próxima está a 70 quilómetros) e a comunicación por estrada é por vías secundarias (AC-552, AC-550) e nun breve tramo de 33 quilómetros coa Coruña, por autopista de peaje(2,50€ por 33 quilómetros de vía en obras desde 2015). Non existen nin se suscitan vías de alta capacidade nin coa capital de Galicia (a 80 quilómetros) nin completar adecuadamente a actual vía coa capital provincial (dos 110 quilómetros de distancia só se conectaron por autopista 33, ultímase a construción doutros 27 pero non hai data nin proxecto para os 40 restantes)
• O chan industrial ou empresarial é escaso e caro. Os polígonos empresariais construídos na zona son os máis caros da comunidade autónoma por metro (malia rebaixas suscitadas polo comercializador único do chan). Ademais, están mal comunicados tanto coas vías principais como co único porto con entidade industrial na zona (non existe comunicación viaria directa entre o polígono en Cee e o porto de Brens-Cee)
• Non existe plan de desenvolvemento algún. O territorio e as autoridades locais só consideran de forma clara o turismo como linea de investimento empresarial futura. Nos últimos 25 anos, diversas administracións (provincial, rexional e estatal) aportaron millóns de euros a plans de promoción do turismo e de desenvolvemento de infraestructuras turísticas (paseos marítimos, portos deportivos, etc) sen observar ningún plan estructurado que medise o resultado deses investimentos. Ademais, os citados investimentos non foron acompañadas de plans de emprego, de desenvolvemento das comunicacións, de conexión de banda longa, etc…que completasen un plan con visión e información para medir os seus resultados.

  CONCLUSIÓNS E POSIBLES SOLUCIÓNS

  OS DATOS Xustificación Xeográfica Louzán explica a xustificación de escoller estes 9 concellos: Trátase dunha contorna xeográfica concreta, con problemas similares e de características comúns, a saber; concellos que basean a súa economía xeralmente (salvo nun caso) no sector primario (Pesca ou agricultura e gandería) e con pouca ou ningunha capacidade de crecemento fóra destes sectores. As relacións socioeconómicas, administrativas ou culturais foron constantes entre eles ao longo dos últimos 50 anos sen excepción. Considerouse a conveniencia de incluír ao Concello de Laxe pero a sua vinculación comercial coa comarca de Bergantiños  levounos a descartalo. Tamén igualmente no caso de Mazaricos, vinculado cada vez máis á súa conexión coa costa (Ría de Muros-Noia) e menos á difícil conexión por estrada con Dumbría.  Taxa de Paro por Concellos (Expansión, sobre datos do Ministerio de Empleo. 2015)

  Informe de Situación Costa da Morte 2016 Listado dos 100 municipios mais pobres de España (renda impoñible por declarante) de mais de 5000 habitantes (estudo INE 2015)

Importe medio dunha pensión por perceptor e número de perceptores por Concello (Datos IGE 2014)

Poboación a 1 de Xaneiro de 2015

(* os que superan os 5000 habitantes) Análise poboacional e perda de poboación residente (1981-2015)

PIB total e por habitante (IGE 2012)

* PIB Nominal Galicia 2012: 20.330 € Distribución de sectores por empresa (IGE 2014)