Municipais
09:30 11/02/11
As eleccións municipais teñen algo de especial, de mitolóxico, de ancestral. Dos comicios democráticos que se celebran nos distintos niveis (Estatais, autonómicas e municipais) estas, as pegadas ó chan do día a día son, tal vez, as máis duras e encarnizadas.
Supoño que hai algo atávico en todo isto, algo primitivo e prehistórico. As municipais se dirimen a un nivel de porta a porta moi básico. Canto máis pequeno o concello, ademais, peor. Máis proximidade, maior coñecemento. Danse enormes paradoxos o observar resultados de eleccións municipais e comparalos con outros comicios. En Galicia hai concellos onde o PP arrasa nas eleccións autonómicas e estatais pero perde cos socialistas nas municipais. A persoa, o candidato, alcanza un nivel e unha importancia capital nunhas municipais. As eleccións, así, se gañan na rua… e nos bares.
Sabe moito a bisbarra de alcaldes que non deberían selo. Que non deberían ser nin presidentes de escaleira. Rexedores de tódalas faccións políticas que vencen elección tras elección a base de mazarse a viños día si día tamén en longas rotas polos bares do concello (ou polos pubs) onde convencen a un electorado tan desinformado e ignorante coma eles. Pero electorado a fin e o cabo, con dereito de sufraxio e, polo visto, maioritario. Así, certo alcalde recibía aplausos pola súa “proximidade” o pasar de luns a venres de unha a tres da tarde polos bares da vila. Escoitando, falando e, o máis perigoso, tomando decisións. Eses son os estadistas da Costa, os máis queridos, os máis aplaudidos e votados.
As municipais son terreo aboado para o demagogo. Un entorno onde vale máis un convite que un programa, onde ten máis peso a hora de obter apoios o apelido dun paisano que as súas ideas ou compromisos. As municipais “o celme mesmo da democracia” coma dixera aquel teórico ensinan o peor e o mellor. Maiorías absolutas do peor preparado para o cargo e voltas electorais que arrebatan maiorías absolutas en base a que o alcalde “non soubo pagar o que prometeu” nas anteriores eleccións.
As municipais do próximo 22 de maio van poñer unha vez máis a proba a cordura xeral e dos seus resultados brotara, quen sabe si de xeito similar o 25 de maio de 2003, a verdadeira medida do nivel cultural, intelectual e da capacidade da poboación da Costa da Morte para elixir unha opción que non parta de bases pouco firmes ou directamente corrompidas. Claro que, para poder escoller, sempre deben existir posibilidades entre as que seleccionar. O mellor iso é o malo. Que non as hai.
- José Luis Louzán (louzan[arroba]quepasanacosta.gal).
Artigos relacionados
- Infografía: Quen é quen na Operación Orquesta?.
- As verdades como puños de José Luis Louzán: Marbella.
- Historias nómades de Serxio Iglesias: Orquestra Berlanga.
- Rolling polas dunas, con Xabier García: Operación Orquesta.
Máis información e contacto
- Facebook: José Luis Louzán.
Novas relacionadas
Verdades anteriores
- Marbella.
- Cuestión de tempo .
- Falsas aparencias.
- Despilfarro.
- Envexa.
- Shackleton.
- A fin da sociedade civil.
- A Resposanbilidade.
- Tabaquismo.
- ¿Por que?.
- Solutions. Medio ambiente e enerxía.
- Liberais Contra conservadores.
- Solutions. Economía.
- Entelequia.
- Liderazgo.
- A Patronal.
- Fuxir da poliarquía.
- Intrigado.
- Lobos e ovellas.
- Límites xeográficos.
- Volver.
- 110 veces despois.
- Vacacións.
- Errores de bulto.
- Iluso.
- É nosa.
- Máximo de Hubbert.
- Sentenciados.
- Euforia.
- Sociedades Inflamables.
- Servil e ignorante.
- Colapso.
- Nos mundos de Yupi.
- "Agallas".
- O Circo das Pulgas.
- A fin dos moderados.
- Ilusión de movemento.
- "Aínda que pareza mentira...".
- A Ignorancia.
- Síntoma.
- Porque lle chaman lei cando queren decir cachondeo.
- Ruanda.
- Naves de Marte.
- Realismo Vs Optimismo irracional.
- Nunca Xamáis.
- A débeda.
- Clamor.
- Debates estériles.
- Irresoluble Problema.
- SERGAS S.A..
- Tópicos e presuposicións.
- A Praza que nos separa.
- Alzheimer público.
- Falando o valeiro.
- Desistencia de autoridade.
- Conspiranoia.
- Piratas a bordo.
- Esquizofrenia política.
- Conciencia.
- Papel mollado.
- O vaso medio cheo....
- Patrimonio do ¿Estado?.
- Perversión.
- Unicamente naquel lugar.
- “Nenu, Que mala es la Dronga”.
- Un modo distinto de gobernar.
- Postais.
- O Complexo de inferioridade.
- Summer in the city.
- Todo necio confunde valor con precio.
- Os “Salvapatrias” .
- Infamia.
- Amigos.
- Baixo a tiranía da ignorancia.
- Dereitos.
- Event Horizont.
- Non me gusta a túa musica.
- Falsas apariencias.
- Evidencias que nos matan.
- Cidade sen lei.
- O dia de.
- A noite do cazador .
- O asombroso caso da urbanización pantasma.
- A venda nos ollos.
- A utopía Democrática do mundo de nada .
- A delgada liña vermella .
- Unha chispa de luz no lugar máis aburrido do mundo .
- Os catro pilares do desastre .
- A triste realidade de cada día .
- Eu non son Anxo Quintana.
- Dúbidas Razoables.
- A mente sobre a materia.
- Todos vivimos na política.
- O progreso.
- Xente corrente:
- A Responsabilidade.
- Terra de miserables.
- Escaso prezo.
- I have a dream.
- A Constitución ¿de todos?.
- Corralito.
- Un país metido nunha fosa.
- Categorías.
- A delgada liña.
- Notoriedade.
- Autoritas.
- Onde vas Alfonso XIII? IIª parte.
- Onde vas Alfonso XIII?.
- O sentido da medida-
- Estamos concentrados.
- A Espeleoloxía é unha ciencia.
- Que verde era o meu val.
- Tórrido verán.
- Carta aberta a D. José Bono Martínez, Presidente del Congreso de los Diputados..
- En realidade todos son iguais.
- Don Cretino e a grande tarta do Rei.
- Cuestión de principios.
- Ás veces dáme moita vergoña ser de Cee.
- Ignorantes Consentidos.
- Punxsutawney Phill.
- Bandeiras dos nosos fillos.
- 200.000 m2.
- A hora das depedidas.
- Longo Abril de chuvascos.
- Leis para nada.
- A fin da Inocencia.
- Chiringuitos.
- “Había una vez, un circo....”.
- Agora vai parecer que esto son as Seychelles.
- Sobre a erótica do poder e de como “aplicarse o conto”.
- ¿Porque os chaman impostos cando queren dicir roubo?.
- Verdades como puños: Unha breve introdución.