Sábado. 20.04.2024
El tiempo
Miro Villar
09:08
06/09/18

O Monte Corpiño, de Muxía, nun poema de Filomena Dato Muruais datado en 1894

O Monte Corpiño, de Muxía, nun poema de Filomena Dato Muruais datado en 1894
Libro Filomena Dato

Nas Mariñas coruñesas entidades como a A. C. Irmáns Suárez Picallo, de Sada, ou Eira Vella, de Betanzos, manteñen desde a súa fundación unha encomiable actividade editorial, publicando textos de moito interese. A colección «Cadernos de Estudos Xerais» da primeira chega ao nº 12 co libro de divulgación Filomena Dato Muruais. A poeta das Mariñas, de Xesús Torres Regueiro, que se engade a outras obras sobre Díaz Castro, Blanco-Amor, Emilia Pardo Bazán, Manuel María, Ramón Vilar Ponte, Monterroso Devesa, García Lorca ou o uruguaio Julio José Casal, tan relacionado coa Época Nós, ou sobre personaxes históricas como o crego das Encrobas, Moncho Valcarce, o teólogo Espiña Gamallo, a heroína republicana Luísa Viqueira Landa e a pintora Maruxa Mallo.

Filomena Dato é unha autora pouco coñecida, malia aparecer sempre de xeito breve nas primeiras antoloxías da nosa poesía, nas historias da nosa literatura, nas compilacións feministas e mesmo estaren dixitalizados os seus libros pola RAG, Galiciana, a Biblioteca Virtual Galega, a Biblioteca Digital Hispánica ou o Arquivo Sonoro do Consello da Cultura. Jesús-Fernando Román Alonso publicou até hoxe a súa biografía máis completa Filomena Dato: a poeta galega de Entre Séculos (Ourense: Duen de Bux, 2009) que agora o historiador Torres Regueiro completa con novos datos.

«A obra poética» é o capítulo máis longo e debulla de maneira cronolóxica os seus cinco libros de versos, dos que só está na nosa lingua o terceiro Follatos (1891), así como a súa fortuna editorial na actualidade, onde a súa obra é accesible en formato dixital. En papel o único título en galego tivo reedición bilingüe en 2008 e outra facsímile recente da Deputación da Coruña. Torres Regueiro analiza os principais poemas e os paratextos máis significativos cando nos fornecen de información cultural e histórica relevante. Nesa esculca Follatos ocupa os parágrafos de maior interese, con dous poemas dedicados a Rosalía, ao escritor ourensán finado novo Camilo Placer ou a Sofía Casanova.

Porén, no seu cuarto libro Romances y Cantares (Ourense: Imprenta de A. Otero, 1895. Edición dixitalizada e de libre descarga na Biblioteca Digital Hispánica), no que compila dez romances e cento sete cantares en castelán, aparece o romance «A la cruz del Corpiño», datado en «Mugía, Monte Corpiño, Junio 26 de 1894». De considerarmos que a voz poética é aquí autobiográfica, os seus corenta versos octosílabos relatan a presenza da escritora no muxián Monte Corpiño para lembrar que os restos dos seus avós descansan nestas terras.

No apartado biográfico sabemos de seus pais, de seus irmáns e mesmo de seus curmáns literatos (Andrés e Jesús Muruais), mais nada de seus avós (maternos ou paternos?) e da causa de se atoparen neste lugar da costa muxiá, talvez náufragos de acreditarmos na literalidade dos versos. Velaquí o romance ao completo:

A LA CRUZ DEL CORPIÑO

Símbolo de paz bendito - en cuyos brazos abiertos hallan reposo las almas y los pesares consuelo; tú, cuyos pies el mar besa con humilde rendimiento y cuya sombra cobija con santo amor á este pueblo, al que venera mi alma y rinde culto mi pecho porque es la cuna querida donde los mios nacieron, dime, Santa Cruz sagrada: ¿dónde reposan mis muertos? ¿En dónde están las cenizas de los que á tus pies murieron? ¿Ese mar que ha tantos siglos besa tus plantas rugiendo, sus venerandos despojos guarda tal vez en su seno? ¡Oh, Santa Cruz! á tus plantas todos reposar quisieron, y eres tú el amparo santo que buscaron mis abuelos para dormir dulcemente bajo tus brazos abiertos. Los que del mar arrostraron los furores y rindieron á sus rigores la vida, tal vez alzaron al cielo una ferviente plegaria rogando para sus cuerpos un lugar aquí á tu sombra, y el mar, quizá obedeciendo su voluntad postrimera y cumpliendo sus deseos, trajo sus yertos despojos, destrozados y deshechos, á la playa que cobijan tus dulces brazos abiertos.

Mugía, Monte Corpiño, Junio 26 de 1894.

  • Miro Villar, ceense Doutor en Teoría da Literatura e Literatura Comparada, é profesor de lingua e literatura galegas, ademais de poeta, narrador, tradutor e crítico literario en diversas revistas e publicacións periódicas. Autor do blog As crebas.
 

Artigos de Miro Villar en QPC

 

Fonte

Comentarios