Moi querida neta Cristina:

Teño que transmitirche que dentro da agrupación "Cristina da Fonsagrada" constituíuse unha Comisión Especial de Seguimento da intervención xudicial do Centro Galego de Bos Aires. Como podes comprender estamos moi preocupados sobre o futuro da máis importante entidade galega da Arxentina. A comisión está composta polos presidentes e secretarios que están acá arriba e que en diferentes épocas tiveron responsabilidades na institución. Reuniranse todas as semanas ata que cese a intervención comandada por Carlos A Blunda.

Mirá, Cristina, non podemos negar que o golpe é moi duro para nós, honrados albaneis que edificamos con amor un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco. Somos conscientes de que non é ningún capricho ---os gobernos serios non se moven por calenturas pasaxeiras--- pero, ollo! ten que ser transitoria. A situación foise complicando. Unhas contas que non pechan ao entrarche mil pesos e gastar dous mil. Así, vas caendo nun pozo do que non saídes sen que che suban cunha corda. Na comisión falouse de erros e de fallos pero deixando claro que a culpabilidade repártese entre varios actores.

O que os meus compañeiros puxeron sobre a mesa na reunión é que os problemas non empezaron onte coa xestión de Carlos Alberto Vello. Analizaron sucesivas etapas ata chegar ao factor que inoculou o virus que nos levou a ser intervidos. Sorprendeume que fose Sánchez Miles o que puxese o dedo na chaga ---dígoo porque era amigo persoal do presidente Fraga--- ao manifestar con total convición que a cousa torceuse no mesmo momento en que se acepta a primeiro axuda da Xunta de Galicia.

O amigo Eduardo desenvolveu o seguinte pensamento que che reduzo e traduzo: "Nós viñemos á Arxentina para mellorar a nivel persoal e para axudar ás nosas familias que quedaban na aldea. Os emigrantes estamos programados para loitar e dar apoio. Cando don Manuel con toda a boa intención do mundo aproba unha axuda para o Centro Galego é, aí mesmo, cando empezou a nosa crise.Quedámonos tranquilos coa guita que viña da nosa terra e durmímonos nos loureiros".

Bueno, querida neta, se cadra che parece que os galegos divagamos. Dígoche que ten moito sentido o que expresou Eduardo. Trátase de utilizar mal ou non valorar o que che cae de arriba. A guita da Xunta tiña a finalidade de subvencionar a atención médica dos socios nacidos en Galicia. Moi ben pensado; así se aliviaban os gastos xerais. Pero a prata foi para bancar a un grupo de enchufados que non cumprían labor algún dentro dun invento chamado Fundación Galicia Saúde. O destino principal do que viña de Galicia ía para pagar bos salarios de empregados administrativos que non eran necesarios e que non melloraban o servizo de asistencia sanitaria.

Créase na nosa vella institución unha caste de privilexiados bancados desde Galicia. Os sucesivos cambios na Xunta repercutiron na Fundación ao ter que irse os "ñoquis" que perderon as eleccións. Estarás sorprendida, Cristina, ao decatarche de técelos e manexes no Centro Galego. Fómonos afundindo sen aproveitar para unha racionalización dos servizos, renovación tecnolóxica e bolsas de formación. Agora, todo son queixumes. Todos víñano vir pero ninguén fixo nada. Non é xusto botarlle a culpa á Blunda; en todo caso, é un mal necesario para que o noso querido centro recupérese logo da tormenta. Avísoche que seguirás informada porque unha carta é insuficiente para resumir máis dun século de traxectoria.

Recibí un forte abrazo do avó que non te esquece.

• Pascasio Fernández Gómez.

• Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.gal)

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

• Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
• As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
• As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
• As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
• Os españois apretan o cinto.
• O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
• Forza Elba!.
• Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
• Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
• A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
• Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Graciñas, prezada Arxentina!.
• Sempre con Arxentina!.
• Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
• A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
• O noso embaixador honorario en Bos Aires.
• O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
• Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
• O hórreo do presidente Mujica.
• “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
• Forza Adolfo!.
• Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
• Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
• An Oriant, graciñas.
• Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
• Un rapaz solidario chamado Martiño.
• A maleta montevideana de dona Diáspora.
• A maleta arxentina de dona Diáspora.
• A forza dos Penedos de Pasarela.
• Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
• En Bos Aires, unha romería solidaria.
• A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
• Sempre na Habana!..
• Imos camiño da Habana?.
• O exilio de don Voto Perdido.
• A nosa herdanza na Habana.
• O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
• As tres palabras que perderon os emigrantes.
• Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.
• Dona Diáspora en Hollywood.
• Unha aperta fisterrá para Rosario Olveira en Montevideo.
• Ánimo para Cristina e adeus ao prezado irmán Carbajal.
• Galicia fíxose na diáspora.
• Un recordo para Andrés Pazos e unha aperta para Carlos Penelas.
• Dous herdeiros riopratenses: Noemí Rial e Jorge Muíño.
• Unha boa homenaxe aos emigrantes no Uruguai.
• Apertas galeguistas para don Manuel Cordeiro Monteagudo.
• As alegrías e as penas de dona Diáspora.
• Carlos López García-Picos, egrexio compositor betanceiro.
• Un tango para Rosalía de Castro.
• Forza Uruguai!.
• No “Derby” con Roxelio de Cesantes.
• Dona Diáspora quere máis retorno.
• Os grelos de Gladys.
• Os espazos emigrantes de dona Diáspora.
• As empanadas montevideanas de dona Valentina.
• Un baúl da Arxentina.
• A tolemia do voto emigrante.
• A singradura emigrante.
• O ingreso de Andrés Pazos na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• A xenerosidade de don Marcelino de Alqueidón.
• Un adeus moi garimoso para Andrés Pazos Pérez .
• A necesaria unidade dos centros galegos en terras americanas.
• As mans de María.
• Unha sesión especial na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• A miña noraboa para un país de primeira: Uruguai.
• O molete de Baio e os cruasáns de Malvín.
• Na Asemblea Celestial Riopratense queren que Pepe Mujica sexa o novo presidente do Uruguai.
• As miñas media ducia de razóns para non votar aos BLANCOLORADOS nas eleccións uruguaias.
• Forza Pepe! [O 25 de outubro hai eleccións presidenciais no Uruguai].
• Pérez Prado na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Un adeus fondamente galego para Antonio Pérez Prado.
• O centenario de Tacholas na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Debate sobre Gondomar na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• A miña noraboa para Castelao Bragaña.
• A biografía dun poeta emigrado.
• Hai moita preocupación na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Cando Cheíto de Romarís foi para Delémont.
• A sesión do 17 de maio na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Chegou o momento da UNIDADE aos fogares sociais galegos na diáspora.
• Chegou o momento do Espazo Emigrante no monte Gaiás.
• Na Asemblea Celestial Riopratense da Emigración Galega HAI DEBATE postelectoral.
• O debate entre Abraira e Sánchez na Asemblea Celestial Riopratense da Emigración Galega .
• Balbina, unha centenaria de Rebordelo.
• Debate sobre o voto exterior na Asemblea Celestial da Emigración Galega no Río da Prata .
• Necesitamos axentes electorais con experiencia [Absterse os que teñan ética profesional].
• Unha conversa na pizzería montevideana “Subte”.
• A Costa tamén vota dende Lonxe de Montevideo.
• ¿Querés que te haga un churrasquito, Manolito?.
• A familia Penedos de Pasarela.
• Dona Dionisia de Cedeira e as vindeiras eleccións autonómicas.
• O neno do lobo en Montevideo (II): Na esquina de Propios e Carabelas.
• O neno do lobo en Montevideo (I): “Na esquina de Pantaléon Artigas e Ipiranga”.
• Unha boa vacina contra do peronismo.
• ¿Querés un mate, gayego? Tomá mate, che que en el Rio de la Plata no se estila el chocolate.
• O fotógrafo preferido de Carlos Gardel.
• A güeya dun gaucho de Ribadeo.
• Os charrúas do Uruguai e as charrúas de Allariz.
• Un ferreiro de Tines en Montevideo.
• Un atípico emigrante da Laracha en Montevideo.
• Os nosos herdeiros riopratenses.
• A democracia dun capador bergantiñán en Montevideo.
• Un emigrante de Fisterra.
• Os emigrantes dicimos NON aos que queren pechar as portas.
• Entre Barcelona e Montevideo, díptico emigrante.
• De Barallobre a Bos Aires .

Fonte

• Redacción de QPC ([email protected]).