Dona Diáspora, de Baíñas a Bos Aires
Na esquina de Belgrano e Pasco.
Está diante de onde estaba o “Breogán”. Lembra o que aprendeu escoitando aos seus bos amigos Rodolfo Prada, Bieito Abraira, Daniel Calzado e Segundo Pampillón que por certo, nunca lle deixaron pagar un café. O primeiro que lle chama a atención é unha ringleira de xente na beirarrúa da avenida Belgrano. Vai achegarse para saber o que están a comentar os asociados.
Es increíble. No se puede creer a lo que llegamos. Nos tenemos que levantar a las seis de la mañana para poder venir a sacar número. Me dijeron que los médicos no cobran y que por eso atienden a pocos pacientes pero no me cierra que vengan a laburar gratis. No me lo creo, lo que pasa es que ahora con Macri se acabó la joda de cobrar sin laburar. [Socia de 75 anos]
Me dijeron que se jodió todo cuando las agrupaciones se dividieron y una quiso poner al presidente con el apoyo del Interventor. El problema surgió cuando se descubrió que iba gente en la lista que no era socia. ¿Me entendés? Ahí se le vino abajo el plan del Interventor para tener una directiva de su confianza. No tengo claro lo que buscaban porque la crisis es grave al perder miles de socios. Yo no tengo a donde ir por menos guita y además no me conviene cambiar de especialista a mis años. [Socio de 80 anos]
Está complicado el asunto. Bueno, creo que se acabó. Nos vamos a quedar sin atención médica. Lo que me desorienta es que el gobierno nos deje tirados. Yo voté a Macri para vivir mejor y la verdad, estoy peor. Sigo apoyando porque odio a Cristina pero con el Interventor “K” no tenía que venir de madrugada para sacar número. Además, en Farmacia siempre tenían los medicamentos que me recetaban. Ahora muchos remedios no los tienen y para el reintegro del 20% te dan más vueltas que una calesita. Ojo, no estoy diciendo que sea culpa de Macri porque bastante ocupado está en defenderse de los vagos peronistas pero yo ahora estoy peor . Tengo menos guita. [Socio de 65 anos]
Na Pinacoteca Social.
Voume ir ao despacho do presidente do Instituto Argentino de Cultura Galega para gozar coas obras de Castelao e Díaz Pardo. Estiven moitas veces diante dos cadros “O cego”, “A familia do cego” e “Nacemento”. Antes sentía moita alegría xa que visitaba un fogar de triunfadores. Agora estou moi apesarada. Vexo que están a falar baixiño tres empregados dos aquí chamados “ñoquis” xusto diante de “Festa na aldea” do gran pintor Pesqueira. Quero oír o que din.
No se lo que piensan ustedes pero le dije a Martín que después del frustrado arreglo con Burgueño de Ribera Salud tiene que mover ficha antes de que el INAES nos cierre la canilla. Quiero decir que no tenemos el salario asegurado. Estamos en el aire. Es evidente que somos gente de confianza del PRO pero se va a armar quilombo. Los sindicalistas coimeados van a terminar siendo desplazados por los empleados cuando se aviven de que solamente hay guita para nosotros. Le comenté que para ganar tiempo puede chamuyarse a los gaitas de la Xunta con su propuesta de salvamento del patrimonio artístico que tenemos acá en el edificio. Algo hay que inventar para que cada 29 no nos falte la papita rica. [Ñoqui masculino de 50 anos]
Bueno, tenés razón. Hay que presentar algo para que el tiempo vaya pasando. Así entretenemos a la gilada gaita que anda rompiendo con la pelotudez de que son de su propiedad las obras que forman parte de la Pinacoteca Social. La verdad es que están desubicados. Creo se olvidan que Luis Seoane, por ejemplo, nació en Buenos Aires. Se me ocurre proponerle a Martín que vaya a Santiago de Compostela a ver al presidente de Galicia con una oferta de colaboración cultural. A cambio de abrir al público la Pinacoteca tienen que bancar el servicio de mantenimiento y de información. Creo que ganamos todos. Nosotros conservamos el laburo y los visitantes agradecen poder disfrutar de un patrimonio privado. Mejor sería que Macri hablase directamente con el presidente gallego para convencerlo de que está muy preocupado por el futuro de una colectividad que luchó mucho en la Argentina. [Ñoqui femenino de 45 anos]
No Panteón da Chacarita.
Vou marchar. É a primeira vez que sinto enerxía negativa neste histórico edificio. Irei andando paseniñamente pola avenida Corrientes ata o cemiterio da Chacarita. Poida que faga unha pausa para mercar un choripán se vexo algunha grellada no camiño. Levo media ducia de camelias de Vimianzo en ofrenda aos irmáns emigrantes que repousan no panteón do Centro Galego. Quero pedirlles desculpen o meu fracaso xa que o meu sentimento non puido frear o ataque das escuras insensateces macristas que envelenaron a emigrantes e descendentes. Terei que pedir desculpas por infravalorar ao inimigo. Dóeme que os nosos defuntos vexan que os herdeiros perderon o roteiro da solidariedade para caer nunha lameira chea de egoísmo, exclusión e resentimento. O peor é que non son responsables dos seus actos. Seica o hospital está en crise porque ten moitos socios maiores de 70 anos. Así non hai maneira! É curioso que case ninguén critica ao interventor. Os que máis berraban contra do anterior goberno nacional son agora comprensivos e respectuosos cun grupo de activos delincuentes. Non podo crer que haxa tanto cínico e hipócrita nunha colectividade que sempre soubo separar o trigo da palla.
Non sei o que aconteceu no cerebro dos nosos herdeiros para tolear cun candidato que nunca gañou un peso de xeito honrado. A escasa actividade laboral do actual presidente atópase fóra do marco legal. Coido que dedicarse ao contrabando de pezas automotrices é acto delictivo aínda que sexa moi lucrativo. Haberá que determinar cal é o beneficio que agardaban conseguir os nosos herdeiros metendo na urna un voto para un candidato que fuxe do traballo coma se fose unha tortura. Os galegos suaron para que nunca faltase comida na mesa familiar. Os descendentes fuxen do esforzo xa que na Arxentina o carto faise usando a cabeza. Disque o mellor é a especulación financeira. Queren facer cartos axiña. Os avós aforraron durante 40 ou 50 anos pero aqueles emigrantes conformábanse con pouco. Agora hai máis oportunidades. Claro que estes xenios da pataca cadrada non detectan que son títeres dos que moven os fíos da política económica internacional. Os mercenarios dos medios desinformativos dirixen o seu pensamento desde que se erguen ata que se deitan pero están convencidos de que teñen ideas propias.
Pois ben, amigos e amigas, non hai que afundirse no desalento. Este fermoso país vai volver a ser solidario. Dentro de dous anos acabará este pesadelo macri-neoliberal. O novo goberno terá que refacer as paredes caídas e repoñer os dereitos perdidos. A miña recomendación é que o hospital do Centro Galego sexa público. A estatización garantiza a continuidade da asistencia médica. A cambio de manter abertas as portas faráse doazón do inmueble. Coido é de xustiza que o hospital sexa dos arxentinos xa que eles os nosos lexítimos herdeiros. O asunto das obras de arte semella ter boa solución. Unha posibilidade é a creación dunha Fundación Cultural “Instituto Argentino de Cultura Gallega” coa obriga de divulgar, manter e protexer o importante e valioso patrimonio artístico que durante décadas foi adquirido polo Centro Galego. A nova entidade con personería xurídica propia poderá asinar convenios coa Xunta de Galicia para organizar eventos en Bos Aires ou en Galicia. Teño que despedirme. Vou dar unha volta por Montevideo de camiño ao norte. Recibide a miña fonda aperta colectiva e xa sabedes onde atoparme se necesitades que vos bote unha man. Adeus e ata sempre!
- Manuel Suárez Suárez.
Outros artigos dende Lonxe de Montevideo
- O mar das Malvinas (II).
- Ao norte das Malvinas (I)
- A nosa lareira espiritual en Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O afundimento na inmoralidade.
- Na beira montevideana do Río da Prata.
- As cartas do Avó Pascasio: A garrafa que custaba vinte pesos.
- Viva o moi honorable Centro Galego de Bos Aires!.
- As cartas do avó Pascasio: Ao servizo da Macri Famiglia.
- As cartas do avó Pascasio: Anda que che cure Lemus!.
- As cartas do Avó Pascasio: O territorio ancestral dos mapuches.
- Tabaré e Lucía;
- As cartas do Avó Pascasio: Un secuestrador de apelido Macri.
- As Cartas do Avó Pascasio: O moi indigno goberno macrista.
- As cartas do avó Pascasio: As píldoras macristas son antidemocráticas.
- As cartas do Avó Pascasio: A crueldade do goberno neoliberal macrista.
- O veleno macrista no Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do avó Pascasio: Que me estás contando?.
- As cartas do avó Pascasio: Aplausos fortes para o gobernador de San Luís!.
- As cartas do avó Pascasio: Macri defraudou á cidadanía arxentina.
- As cartas do avó Pascasio; Unha para todos no medio da cancha.
- As cartas do avó Pascasio: En San Martín de Ándelos.
- As Cartas do Avó Pascasio: Aplausos para o gobernador gayego de San Luís!.
- As Cartas do Avó Pascasio: Sempre fixen o que debín
- O regreso da Illa do Tesouro.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha afronta que debe ser denunciada.
- As cartas do Avó Pascasio: Os sangüichitos da malcritud.
- Desde o 2 de maio de 1907 en Bos Aires.
- As cartas do avó Pascasio: The Oxford Union.
- As cartas do Avó Pascasio: A soia é un Poroto.
- As Cartas do Avó Pascasio: O hospital dos emigrantes galegos en Bos Aires.
- Imos a Montevideo!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha proposta para o ministro arxentino de Saúde.
- As cartas do Avó Pascasio: Dúas ducias de ñoquis macristas.
- As cartas do Avó Pascasio: Quero falarche do Centro Galego de Bos Aires.
- Imos a Montevideo!.
- O glorioso Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: Un mercenario no Banco da Nación Arxentina.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha camioneta para o alegre “sojerito” exportador.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha carta para Giulianno Sorettini.
- As Cartas do avó Pascasio: Os aires acondicionados.
- As cartas do avó Pascasio: Alalá de Morazón.
- O ingreso do Tato da Valiña na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- Unha bolsiña con castañas de Galicia.
- As cartas do avó Pascasio: Aqueles que votaron en contra propia.
- As Cartas do Avó Pascasio: Unha esmola de don Mauricio.
- As cartas do avó Pascasio: Don Hipólito, cen anos despois.
- O noso benquerido Centro Galego de Bos Aires.
- As Cartas do Avó Pascasio: O indigno réxime macricida.
- Agrandouse o Uruguay!.
- As cartas do Avó Pascasio: Clínica Sanitaria do Globo Amarelo.
- As cartas do Avó Pascasio: O que non podes facer na Arxentina.
- As cartas do avó Pascasio: Un angustioso caso de cornudismo macricida.
- Gol de Peñarol!.
- As cartas do Avó Pascasio: O gran traidor na catedral de Etchemiadzin.
- O milagre de Tandil.
- As cartas do Avó Pascasio: A concha da Shell.
- As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno.
- As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.
- As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.
- As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
- As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
- Un moi lixeiro mecánico dental.
- As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
- As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
- A familia Batán do Mosquetín.
- A Banda Oriental é un bastión de benestar.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
- As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
- As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
- As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
- As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
- Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
- Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
- Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
- A dieta macricida do globo amarelo.
- A marcha atrás tamén é un cambio.
- As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
- Non somos pedras.
- As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
- Eu tamén son fisterrán!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
- As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
- As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
- As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
- As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
- Unha linda primavera aurinegra!.
- Un golazo de Cristina!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
- A auga é vida.
- A moi garimosa República Arxentina.
- As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
- As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
- As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
- As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
- As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
- Gol de Galeano!.
- As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
- As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
- O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
- As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
- As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
- As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
- JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
- Dona Diáspora na Habana.
- As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
- Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
- O médico de La Teja.
- No paraíso dos paraísos.
- Forza Centro Galego de Bos Aires!.
- Un “hornero” chamado Tabaré.
- Carlos Penelas en Compostela.
- Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
- A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
- Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
- Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
- Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
- Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
- San Gardel de Tacuarembó.
- Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
- Un fogón artiguista en Madrid.
- As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
- As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
- As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
- O poema e a canción.
- As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
- O retorno de Lucía.
- As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
- As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
- Hai que aprender do goberno arxentino!.
- As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
- Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
- As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
- As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
- O novo Centro Galego de Bos Aires.
- A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
- As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
- Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
- As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
- Volvemos ao Río da Prata.
- As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
- A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
- Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
- Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
- As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
- Dona Diáspora en Borneiro.
- Dona Diáspora en Baíñas.
- As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
- As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
- As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
- As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
- As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
- Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
- As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
- As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
- As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
- As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
- Os españois apretan o cinto.
- O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
- Forza Elba!.
- Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
- Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
- A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
- Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
- Forza Centro Galego de Bos Aires!.
- Graciñas, prezada Arxentina!.
- Sempre con Arxentina!.
- Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
- A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
- O noso embaixador honorario en Bos Aires.
- O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
- Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
- O hórreo do presidente Mujica.
- “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
- Forza Adolfo!.
- Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
- Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
- An Oriant, graciñas.
- Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
- Un rapaz solidario chamado Martiño.
- A maleta montevideana de dona Diáspora.
- A maleta arxentina de dona Diáspora.
- A forza dos Penedos de Pasarela.
- Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
- En Bos Aires, unha romería solidaria.
- A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
- Sempre na Habana!..
- Imos camiño da Habana?.
- O exilio de don Voto Perdido.
- A nosa herdanza na Habana.
- O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
- As tres palabras que perderon os emigrantes.
- Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.
Fonte
- Redacción de QPC ([email protected]).