As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada

Moi querida neta Cristina: Escríboche para comentarche que estou un pouco intranquilo. É certo que coñezo que tes forza mental e espiritual pero non é fácil aguantar os duros embates de certos membros do Poder Injudicial Coimero. Fágoche chegar o apoio solidario dos avós emigrantes. De lonxe sufrimos impotentes a acción destrutiva dun goberno que foi elixido coa intención de mellorar unha xestión que dicían era unha "ditadura" porque había pleno emprego con bos salarios que levaban á xente a vivir ben. Os emigrantes de Galicia somos amigos do diálogo. Así foi como abrimos o camiño da nosa integración nunha sociedade afastada da fermosa terra de orixe. Dóenos ver que o réxime macricida carece de virtudes. É vengativo. Creo que don Mauricio esquécese de que está de paso. En democracia todo goberno é transitorio. Dentro duns anos a súa actitude negativa será recordada como a acción dun presidente de moi escasa categoría moral. A historia recollerá que gañou as eleccións cunha cantidade de causas xudiciais pendentes. Ademais, para redondear a súa debilidade ética constatouse que é evasor de impostos, é dicir, un inimigo do país que lle encheu a panza ás súas ascendientes calabreses. Na última reunión no "Recuncho Galego" analizamos as diferentes facetas do ataque á dignidade e solidariedade do 99% dos arxentinos. É evidente que houbo un cambio. Antes o goberno era de inclusión e agora é de exclusión. Moitos miles de cidadáns votaron para excluír aos seus veciños grasanegroperonista do asado dominguero en familia. Conseguírono. O novo goberno cumpriu e rápidamente sacou da clase media a máis de cinco millóns de arxentinos. O cambio é notorio. Antes o estado subvencionaba servizos básicos como a luz, o gas ou o transporte. Agora o máis chetofashion é subvencionar a unha empresa estranxeira para que pague salarios inferiores ao mínimo nacional. Os avós quedamos noqueados. É incrible o grado de desfachatez ofensiva do goberno en contra do esforzo dos empresarios normais que súan para chegar a fin de mes. Nós, alá abaixo, tiñamos un negocio -bar, carnicería ou panadería- pero nunca recibimos unha axuda estatal para contratar empregados. Cumpríase co pago do salario que establecía o laudo do sector e un pouco máis cando o laburante merecíallo. É inexplicable que don Mauricio agarre guita pública para unha empresa privada. Onte nomás criticábache con acritude polas axudas sociais que estableceras.   Bueno, se cadra nós estamos atrasados. Quizais a moda neoliberal sexa axudar ás empresas que máis gañan para que aínda gañen máis. Debemos de ser comprensivos. A alegre multinacional vendedora de grasita coloreada necesita dun incentivo para promocionar a súa nova MACMACRI en homenaxe ao bo amigo que lles entrega 1000 pesos para completar os 4500 do salario mensual dos contratados. Haberá contratados que se alegrarán moito porque non pagarán imposto ás ganancias grazas a que don Mauricio preocúpase polo seu benestar. Despídome. Nuns minutos no Salón de Actos comeza a proxección exclusiva dun video que nos enviou nosa querida neta lalinense Graciela Pereira. Trátase do estreo celestial da grabación dunha obra teatral que escribiu Silvia Ramos sobre a amizade inalterable de dúas emigrantes galegas chamadas Angustias (que vén a Bos Aires) e Consolo (que se queda na aldea). Cando poidas andá a vela ao Teatro Columbia. É unha historia que incumbe a todos os arxentinos e que conta co valor engadido de incluír varias cancións en galego na voz de Graciela. Recibe o agarimo do vello fonsagradino que segue apostando forte polo retorno da súa neta á xefatura do estado arxentino. Pascasio Fernández Gómez – Pascasio Fernández Gómez.  

• Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).

 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

• As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
• As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
• Un moi lixeiro mecánico dental.
• As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
• As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
• A familia Batán do Mosquetín.
• A Banda Oriental é un bastión de benestar.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
• As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
• As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
• As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
• As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
• Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
• Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
• Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
• A dieta macricida do globo amarelo.
• A marcha atrás tamén é un cambio.
• As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
• Non somos pedras.
• As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
• Eu tamén son fisterrán!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
• As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
• As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
• As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
• As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
• Unha linda primavera aurinegra!.
• Un golazo de Cristina!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
• A auga é vida.
• A moi garimosa República Arxentina.
• As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
• As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
• As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
• As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
• As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
• Gol de Galeano!.
• As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
• O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
• As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
• JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
• Dona Diáspora na Habana.
• As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
• Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
• O médico de La Teja.
• No paraíso dos paraísos.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Un “hornero” chamado Tabaré.
• Carlos Penelas en Compostela.
• Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
• A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
• Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
• Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
• Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
• Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
• San Gardel de Tacuarembó.
• Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
• Un fogón artiguista en Madrid.
• As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
• As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
• O poema e a canción.
• As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
• O retorno de Lucía.
• As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
• As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
• Hai que aprender do goberno arxentino!.
• As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
• Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
• As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
• O novo Centro Galego de Bos Aires.
• A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
• As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
• Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
• Volvemos ao Río da Prata.
• As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
• A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
• Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
• Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
• As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
• Dona Diáspora en Borneiro.
• Dona Diáspora en Baíñas.
• As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
• As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
• As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
• Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
• As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
• As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
• As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
• Os españois apretan o cinto.
• O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
• Forza Elba!.
• Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
• Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
• A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
• Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Graciñas, prezada Arxentina!.
• Sempre con Arxentina!.
• Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
• A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
• O noso embaixador honorario en Bos Aires.
• O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
• Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
• O hórreo do presidente Mujica.
• “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
• Forza Adolfo!.
• Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
• Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
• An Oriant, graciñas.
• Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
• Un rapaz solidario chamado Martiño.
• A maleta montevideana de dona Diáspora.
• A maleta arxentina de dona Diáspora.
• A forza dos Penedos de Pasarela.
• Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
• En Bos Aires, unha romería solidaria.
• A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
• Sempre na Habana!..
• Imos camiño da Habana?.
• O exilio de don Voto Perdido.
• A nosa herdanza na Habana.
• O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
• As tres palabras que perderon os emigrantes.
• Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).