As cartas do avó Pascasio: "Milonga de aquí"

Moi querida neta Cristina:

Téñoche que contar que o venres pasado, na nosa reunión semanal, escoitamos os tres discos que leva gravados unha moza cantante coruñesa. Emocionounos a súa voz e o fondo sentimento de identidade que transmite. O compañeiro Adolfo Lozano --sempre ao día-- foi o encargado de presentar a Sés que é o nome artístico de María Xosé Silvar. Vos sabés que Adolfo foi o máximo difusor local da xenial creación musical do grupo Milladoiro, ademais de apaixonado tanguero. No seu programa de radio en Vila Luro nunca faltaban as máis clásicas "muiñeiras" xunto aos novos valores musicais de Galicia.

Escoitamos por orde cronolóxica os seus tres traballos: Admirando a condición [2011]; Co xenio destrozado [2013] e Tronzar os valos [2015]. Unha marabilla de sensibilidade. É unha rapariga que canta co corazón. Quedámosnos/Quedámonos enganchados a un tema que seguimos tarareando logo de terminar a audición de todas as súas cancións. Trátase de "Milonga de aquí" que ten aire emigrante rioplatense no seu cadencia meditativa. Atende ao que di ao comezo do tema: Con aire fresco de mar / Curo feridas e loitos / Que sexan poucas ou moitos / É necesario sanar.
Bravo! Flor de tema! Creo é similar ao tratamento que vos puxeches en marcha para "curar feridas e loitos" dos gobernantes corruptos que che precederon.


Preguntaraste a razón de que che escriba para falarche dun disco dunha cantante galega. Bueno, explícocho. Hai un especial interese por parte dos avós emigrantes en que intercedas diante de Rodolfo García para que vaia pensando en organizar algún acto cultural con auténtico sabor galego na próxima Feira do Libro en Palermo. O ano que vén a capital de Galicia será protagonista na Feira e o goberno nacional non debería de quedar á marxe da celebración. Queremos algo de calidade que lle mostre aos arxentinos que ademais de bos comedores de papas e pulpo tamén somos herdeiros dos versos rosalianos que impregnan o noso corazón de sentimento solidario.

Se cadra no 2016 estás un pouco menos atareada "aínda que con vos nunca se sabe-- e podes dar unha volta por Palermo. Coméntase que presentarán unha edición especial cunha selección das cartas que che escribín nestes últimos anos. Bueno, aínda que é evidente que carecen de valor literario, supoño son un humilde medio de enlace entre o bosque fonsagradino e a beira porteña. Pola miña banda non poño obxección sempre que a editorial sexa arxentina e que o prólogo --unhas liñas introdutorias de alguén que che admire-- o redacte a neta de Pereira que é un vello amigo das terras lalinenses.

Despídome. Estarás nerviosa. O sábado 17 no "Día da Lealdade" recibirás a homenaxe de miles de emocionadas gargantas. Ao oír Grazas Cristina! non poderás evitar unhas bágoas. Quizais che pareza estar nunha nube. Pensarás que o tempo voa porque onte andabas "patagoneando" para que Néstor fose Intendente. Recibe o abrazo do avó emigrante que che felicita por cumprir coa túa obrigación patriótica de mellorar as condicións de vida dos máis desfavorecidos.

- Pascasio Fernández Gómez.



  • Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

  • Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).