Gol de Peñarol!

Na esquina do “Rover” a barra se abriga cunhas boas pizzas dacabalo recentemente saídas do horno. O inverno está bastante frío pero aguántase mellor coa calor triunfal do éxito do Club Atlético Peñarol. A suma de 50 campionatos alegra o panorama nun país que segue firme pola senda frenteamplista do benestar.

• FRACO: Creo que o cambio climático estase apurando moito para avivar aos ilusos que aseguran que non pasa nada. É horrible, che. Antes, despois do verán viña unha transición que che ía metendo nos días fríos pero agora pasás dos 30 grados a cagarte de frío. Supoño que é moi negativo para a saúde porque vas acumulando golpes que che deixan medio noqueado.

• POCHO: Tes razón. Con estes cambios bruscos os ósos fanse pomada. Un día suamos e ao outro tiritamos. O noso esqueleto se debilita. Creo que os saltos térmicos vólvennos máis irascibles. Menos mal que o noso glorioso Peñarol móvenos o corazón para recoñecer que somos sortudos ao nacer na verde beira riopratense onde aínda se pode tomar un matecito sen ter que pagar impostos.

• TANO: Hai veces que nos queixamos pero debemos de ser agradecidos. Aínda que nos falte algo, somos ricos en comparación co sufrimento que se padece no medio mundo. Novamente, grazas a acertar nas urnas, somos partícipes dunha estabilidade democrática que nos permite vivir lonxe de grandes desgrazas.

• DON JOSÉ: Malia que o adxectivo “macanudo” está caendo en desuso --como ben di o gran dramaturgo porteño Roberto Cossa-- creo que na nosa beira segue habendo moita xente macanuda. A suma de moitos macanudos é igual a un Uruguay macanudo. Bueno, hai excepcións que nos enturbian o resultado pero ao final triunfa o espírito de solidariedade que nos evita caer na envexa e o resentimento.

• FRACO: Hai algo que me preocupa logo das eleccións en Arxentina e España. Son situacións distintas pero teñen en común o lavado de cerebro a millóns de cidadáns desde os medios de prensa máis importantes. Segue habendo enorme cantidade de ignorantes que votan para foder ás súas propias familias. Seguimos caendo na rede de ocultadores e manipuladores.

• POCHO: É certo que acá a maioría está avivada e vota á fronte Amplo. É así pero ollo que os vendepatria locais non dormen. Teñen laburando todo o día ao gallito branco para que as gallinitas do curral non se desmanden. Ocultan a información sobre Maldonado e Salto para protexer aos seus protexidos corruptos. Non é noticia que teñan contas ilegais uns señores que financian as campañas electorais para despois poder controlar o país.

• TANO: Paréceme que vostedes lle dan demasiada importancia ao pasquín. É lóxico que critiquen á fronte Amplo e digan que os seus son a gran marabilla. O noso goberno tamén se manda algunha que outra cagada. A última é que o Ministerio do Interior compre 30.000 uniformes a unha empresa chinesa. A xente do “Sindicato Único da Agulla” está quente e con razón. Apoiamos a industria nacional ou fomentamos a importación? Si dicídesme que os uniformes deséñaos a galega “Zara”, se cadra me teño que calar porque compiten en calidade pero unha berretada chinesa non é aceptable.

• DON JOSÉ: Bueno, botijas, a cousa anda entreverada. Hai que ser moi boludo para non ver que o proceso de exterminio da clase media é mundial. Fai anos que comezou nos Estados Unidos. Si lemos a Susan George (O pensamento secuestrado) decatámonos dos pasos negativos que se deron para que o traballador perdese poder adquisitivo ano tras ano. Non é fácil gobernar cando tenés á mafia financeira internacional en contra túa. O goberno frenteamplista vai navegando ben.

• FRACO: Hai veces que vexo frouxos aos raparigos de Tabaré. Parece como que non avanzan pero en realidade é a miña impaciencia a que me fai desesperarme ao ver que nos estancamos. Logo miro para fóra, por exemplo cara á outra beira e reafírmome en que a Fronte Ampla é o mellor que temos despois do “Campión do Século”. Hai erros como o de enviar tropas ao exterior. Estou a favor do retorno inmediato das tropas en Haití.

• POCHO: O bo frenteamplista non debe de perder nunca o espírito crítico. Si somos honrados debemos de recoñecer cando nos equivocamos pero sen caer no desánimo. O noso nobre corazón conseguiu unir en hermandad a máis dun millón douscentos mil cidadáns. Somos adherentes á causa artiguista de construír un novo país sobre as ruínas que nos deixaron os grandes coimeros dos dous vellos partidos Colorado e Nacional.

• TANO: Ti falas ben, Pochito. Se cadra pásaste de romántico. Creo que ademais de sentimento temos que poñerlle convicción para que os resentidos que putean aos pobres entendan que un goberno bo é aquel que eleva o nivel de vida dos máis desfavorecidos. Rómpeme as pelotas escoitar que algúns din que se vivía mellor no ano 2004. Que me estás contando? Seguides baixo o efecto da pichicata do Gran Infidente!

• DON JOSÉ: Ao final sempre sacamos algo en limpo das nosas reunións na esquina de Propios e San Martín. Aínda que son un vello exemplar dos tempos en que o honorable don Obdulio impoñía a súa ética na cancha non me esquezo dos chorros que baleiraron o país. Vostedes deben de estar sempre en “on” para evitar que os inimigos do benestar xeral sáquenos do medio. Si imos ao ano 2004 atopámonos cos seguintes datos oficiais: a) pobreza (40 %); b) Indigencia (6 %); c) Desocupación (17 %); d) PBI debido (110 %) que evidentemente melloraron moito no pasado 2015. Agora a pobreza é dun 9,7 % e a indigencia dun 0,5 %. Con relación ao laburo temos un 8 % de desocupados. A parte do PIB ou PBI que se debe baixou ao 59 % pero todo isto non vale de nada si as urnas énchense de votos odiadores como os que trouxeron ao procesado Macri á presidencia na veciña beira.

 

• Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).

 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

• As cartas do Avó Pascasio: O gran traidor na catedral de Etchemiadzin.
• O milagre de Tandil.
• As cartas do Avó Pascasio: A concha da Shell.
• As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno.
• As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.
• As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.
• As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
• As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
• Un moi lixeiro mecánico dental.
• As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
• As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
• A familia Batán do Mosquetín.
• A Banda Oriental é un bastión de benestar.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
• As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
• As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
• As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
• As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
• Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
• Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
• Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
• A dieta macricida do globo amarelo.
• A marcha atrás tamén é un cambio.
• As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
• Non somos pedras.
• As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
• Eu tamén son fisterrán!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
• As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
• As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
• As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
• As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
• Unha linda primavera aurinegra!.
• Un golazo de Cristina!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
• A auga é vida.
• A moi garimosa República Arxentina.
• As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
• As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
• As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
• As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
• As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
• Gol de Galeano!.
• As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
• O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
• As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
• JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
• Dona Diáspora na Habana.
• As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
• Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
• O médico de La Teja.
• No paraíso dos paraísos.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Un “hornero” chamado Tabaré.
• Carlos Penelas en Compostela.
• Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
• A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
• Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
• Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
• Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
• Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
• San Gardel de Tacuarembó.
• Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
• Un fogón artiguista en Madrid.
• As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
• As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
• O poema e a canción.
• As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
• O retorno de Lucía.
• As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
• As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
• Hai que aprender do goberno arxentino!.
• As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
• Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
• As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
• O novo Centro Galego de Bos Aires.
• A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
• As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
• Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
• Volvemos ao Río da Prata.
• As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
• A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
• Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
• Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
• As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
• Dona Diáspora en Borneiro.
• Dona Diáspora en Baíñas.
• As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
• As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
• As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
• Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
• As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
• As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
• As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
• Os españois apretan o cinto.
• O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
• Forza Elba!.
• Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
• Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
• A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
• Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Graciñas, prezada Arxentina!.
• Sempre con Arxentina!.
• Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
• A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
• O noso embaixador honorario en Bos Aires.
• O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
• Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
• O hórreo do presidente Mujica.
• “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
• Forza Adolfo!.
• Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
• Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
• An Oriant, graciñas.
• Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
• Un rapaz solidario chamado Martiño.
• A maleta montevideana de dona Diáspora.
• A maleta arxentina de dona Diáspora.
• A forza dos Penedos de Pasarela.
• Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
• En Bos Aires, unha romería solidaria.
• A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
• Sempre na Habana!..
• Imos camiño da Habana?.
• O exilio de don Voto Perdido.
• A nosa herdanza na Habana.
• O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
• As tres palabras que perderon os emigrantes.
• Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.

 

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).