Nós

Gústanme moito os finais felices. Que todo saia ben, que as malas novas queden nun susto. Todo iso. Gústame que un pesadelo sexa efémero e que os soños se acaben cumprindo, aínda que sexa dun modo superfluo e pouco efectivo. Gústame a felicidade compartida, porque a miña como a de todos chega a golpes, en anacos e nunca cando un a desexa, senón cando ela quere.

Gústanme as cousas feitas en común cando requiren de moitos esforzos e merecen a pena. Gústanme as persoas que entenden que eu e calquera ten dereito a dicir o que lle pete, por moi estúpido, retrogrado ou revolucionario que poda resultar o que se defende. Gústame estar en desacordo con alguén que me convenza de que son eu quen estou equivocado e gústanme as persoas que preguntan. Gústame moito a dúbida, a mente aberta o universo e a aprender.

Gústanme as minorías. As unanimidades soen ser perigosas e cando alguén é “unanimente” querido ou é por medo ou porque esta morto. Ou porque non o coñecen dabondo. Ser universalmente querido esta so o alcance de santos e iconos (Teresa de Calcuta por exemplo). Outros grandes homes e mulleres pacíficos, enormes na súa humanidade, foron queridos masivamente pero acabaron mal (Ghandi sen ir máis lonxe, asasinado por un terrorista musulmán).

Gústanme as persoas espertas, que afrontan cada dia entendendo que pode ser o último, que se deixan enteiros en cada cousa que fan. Gústanme as persoas valentes de tódolos días, non os que se aprestan un día só empurrados polos acontecementos. Os homes que emprenden no marco dunha crise brutal como esta, de cartos e de valores. As mulleres dispostas a traer a este mundo de miseria fillos e a crialos con todo. Co que dea e ata onde dea, porque vivir sen obxectivos e un desperdicio. Sexan estes os obxectivos que sexan, ollo.

E o máis abraiante é que coñezo a moitos e moitas valentes. Mulleres asombrosas, moitas, e homes dispostos a secundalas, e a atreverse e a dar a batalla onde e como sexa, con sensatez, con “sentidiño” pero a fondo e sen medo.

A Costa da Morte é unha terra de valentes, dispostos a acubillar un soño, unha esperanza, no máis profundo do profundo drama dun país estragado e sen corazón. Eles son os que me motivan a escribir cada semana, para amosar que nin con ameazas, nin con desprezo, nin con nada que non sexa o argumento sólido e a palabra van conseguir que nin eu nin os demais (e son moitos) recúen un centímetro na súa disposición a loita. A loita cívica e pacifica, pero loita a fin e o cabo.

Gloria ós loitadores de cada día. Animo a elas, forza para eles e o meu incansable aplauso os que se esforzan, os que se atreven e os que van pola vida coa mente aberta.

O que non me gusta nin a min nin a moitos xa o sabedes. Para que máis.

• José Luis Louzán (louzan[arroba]quepasanacosta.gal).

Verdades

• Cortalumes.
• A Débeda.
• A maioría silenciosa.
• 21O.
• Persoas.
• Estado policial.
• Cans.
• Liderado.
• O Mal Goberno.
• 25 anos despois.
• BCE.
• Dez cousas que non teñen xeito.
• As liñas vermellas.
• Grandes Penalidades.
• Sete centímetros.
• E agora que?.
• Mediocres.
• Dimisión.
• Eufemismos.
• Os que mandan.
• Non chegarán.
• Agustín acredita nos Mayas e outras historias.
• Fauna.
• Zozobra.
• Folga.
• Fe.
• 99 non é 100.
• Calma chicha.
• Ánimo Ramón.
• A Fuxida.
• A nosa maior prioridade.
• Imputados, témolos a eito.
• Fraga. A Costa é miña.

As Verdades como puños de José Luís Louzán

• Talibanismo.
• Totalitarismo.
• Apatía.
• Constitución. Solutions.
• Pesimismo Vs Optimismo.
• PPSOE.
• Agora que sabemos a verdade.
• Mercenarios.
• JMJ.
• Spitzer.
• Deberes.
• O Dilema.
• Pérez.
• AA.
• Mouseland.
• First Lady.
• Feitos.
• Cálculo Mezquino.
• Saqueo Vikingo.
• Medidas cautelares.
• A memoria.
• Neutral.
• Falso.
• Cómplices Silenciosos.
• Tufillo.
• Podre.
• Dinosaurios.
• Pese a quen pese.
• Nestes días tan terribles.
• Indiferenza.
• A estafa.
• Fascismo.
• Municipais
• Marbella.
• Cuestión de tempo .
• Falsas aparencias.
• Despilfarro.
• Envexa.
• Shackleton.
• A fin da sociedade civil.
• A Resposanbilidade.
• Tabaquismo.
• Por que?.
• Solutions. Medio ambiente e enerxía.
• Liberais Contra conservadores.
• Solutions. Economía.
• Entelequia.
• Liderazgo.
• A Patronal.
• Fuxir da poliarquía.
• Intrigado.
• Lobos e ovellas.
• Límites xeográficos.
• Volver.
• 110 veces despois.
• Vacacións.
• Errores de bulto.
• Iluso.
• É nosa.
• Máximo de Hubbert.
• Sentenciados.
• Euforia.
• Sociedades Inflamables.
• Servil e ignorante.
• Colapso.
• Nos mundos de Yupi.
• “Agallas”.
• O Circo das Pulgas.
• A fin dos moderados.
• Ilusión de movemento.
• “Aínda que pareza mentira…”.
• A Ignorancia.
• Síntoma.
• Porque lle chaman lei cando queren decir cachondeo.
• Ruanda.
• Naves de Marte.
• Realismo Vs Optimismo irracional.
• Nunca Xamáis.
• A débeda.
• Clamor.
• Debates estériles.
• Irresoluble Problema.
• SERGAS S.A..
• Tópicos e presuposicións.
• A Praza que nos separa.
• Alzheimer público.
• Falando o valeiro.
• Desistencia de autoridade.
• Conspiranoia.
• Piratas a bordo.
• Esquizofrenia política.
• Conciencia.
• Papel mollado.
• O vaso medio cheo….
• Patrimonio do Estado?.
• Perversión.
• Unicamente naquel lugar.
• “Nenu, Que mala es la Dronga”.
• Un modo distinto de gobernar.
• Postais.
• O Complexo de inferioridade.
• Summer in the city.
• Todo necio confunde valor con precio.
• Os “Salvapatrias” .
• Infamia.
• Amigos.
• Baixo a tiranía da ignorancia.
• Dereitos.
• Event Horizont.
• Non me gusta a túa musica.
• Falsas apariencias.
• Evidencias que nos matan.
• Cidade sen lei.
• O dia de.
• A noite do cazador .
• O asombroso caso da urbanización pantasma.
• A venda nos ollos.
• A utopía Democrática do mundo de nada .
• A delgada liña vermella .
• Unha chispa de luz no lugar máis aburrido do mundo .
• Os catro pilares do desastre .
• A triste realidade de cada día .
• Eu non son Anxo Quintana.
• Dúbidas Razoables.
• A mente sobre a materia.
• Todos vivimos na política.
• O progreso.
• Xente corrente:
• A Responsabilidade.
• Terra de miserables.
• Escaso prezo.
• I have a dream.
• A Constitución de todos?.
• Corralito.
• Un país metido nunha fosa.
• Categorías.
• A delgada liña.
• Notoriedade.
• Autoritas.
• Onde vas Alfonso XIII? IIª parte.
• Onde vas Alfonso XIII?.
• O sentido da medida-
• Estamos concentrados.
• A Espeleoloxía é unha ciencia.
• Que verde era o meu val.
• Tórrido verán.
• Carta aberta a D. José Bono Martínez, Presidente del Congreso de los Diputados..
• En realidade todos son iguais.
• Don Cretino e a grande tarta do Rei.
• Cuestión de principios.
• Ás veces dáme moita vergoña ser de Cee.
• Ignorantes Consentidos.
• Punxsutawney Phill.
• Bandeiras dos nosos fillos.
• 200.000 m2.
• A hora das depedidas.
• Longo Abril de chuvascos.
• Leis para nada.
• A fin da Inocencia.
• Chiringuitos.
• “Había una vez, un circo….”.
• Agora vai parecer que esto son as Seychelles.
• Sobre a erótica do poder e de como “aplicarse o conto”.
• Porque os chaman impostos cando queren dicir roubo?.
• Verdades como puños: Unha breve introdución.

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.gal).