O Dilema
22 de xullo de 2011 (09:30 h.)
O recente aniversario, o deste pasado luns, que nos recorda que no ano 1936 a sociedade española demostrou a súa total incapacidade para actuar civilizadamente e a súa natural deriva cara escenarios violentos as primeiras de cambio, tamén serve para pensar na actual situación de deriva moral, social, política e económica.
O 18 de Xullo do 1936, un grupo de mandos militares decidiu que eles sabían mellor que ninguén que era o que España precisaba. Un país, aquel do 36, enfangado nun eterno debate entre dereitas e esquerdas, sen base económica e ademais, frustrado pola escasa diferenza entre a República e a anterior monarquía no que se refire o dia a dia dos cidadáns mais desfavorecidos. Nese contexto, de fame, de analfabetismo, de ausencia de perspectivas de futuro é no que se produce o golpe de estado. Nada que ver coa nosa actual situación… ou si.
Non vou facer paralelismos collidos polos pelos pero si un par de matices. O primeiro pasa pola permisividade dun país que segue debatendo sobre si esta ben ou mal abrir as fosas do holocausto franquista para saber realmente quen e como foi asasinado e soterrado polas súas ideas. A permisividade dun país que admite que existan partidos que non condenaron nunca a ditadura pero apoia que se prohiba a esquerda abertzale porque parte dela non quere condenar os crimes de ETA.
A permisividade dun país capaz de saír a rúa en masa a defender a permanencia dun equipo de fútbol na primeira división pero incapaz de obrigar, pola forza si é preciso, a que un delincuente cuasi confeso deixe de gobernar unha comunidade autónoma, ou un concello. A absoluta permisividade dunha cidadanía atontada, durmida, lerda, ignorante e incapaz de entender que se xoga con eles, que non son mais que burros de carga, so convocados cada catro anos para lexitimar a opción menos mala nas urnas da vergoña.
Unha sociedade que permite recortes en educación e sanidade sen reclamar, repito, en masa e pola forza si é preciso que se recorten primeiro os soldos millonarios das súas señorías. Unha sociedade inútil, inhabilitada para alcanzar consensos ou abrir debates públicos senón o indican os “gurus” de turno, que nunca analiza nada senón o indican Pedro J. ou Gabilondo, que carece de capacidade e personalidade para decidir que certos debates lle importan un pito e que faltan outros mais graves por manter, como o referidos a propia condición da cidadanía, a democracia ou cal é o mellor sistema para mandarnos. Unha sociedade que segue ao pe da letra o ditado dos mass media, agora toca fútbol, agora a Esteban, agora o prezo dun café. Unha sociedade lamentable na que por desgraza temos que vivir
Agora seguro que atopamos similitudes entre o 18 de Xullo do 1936, militares a parte, e o 22 de Xullo de 2011. So fai falla mirar.
- José Luis Louzán (louzan[arroba]quepasanacosta.gal).
Máis información e contacto
- Facebook: José Luis Louzán.
Novas relacionadas
Verdades anteriores
- Pérez.
- AA.
- Mouseland.
- First Lady.
- Feitos.
- Cálculo Mezquino.
- Saqueo Vikingo.
- Medidas cautelares.
- A memoria.
- Neutral.
- Falso.
- Cómplices Silenciosos.
- Tufillo.
- Podre.
- Dinosaurios.
- Pese a quen pese.
- Nestes días tan terribles.
- Indiferenza.
- A estafa.
- Fascismo.
- Municipais
- Marbella.
- Cuestión de tempo .
- Falsas aparencias.
- Despilfarro.
- Envexa.
- Shackleton.
- A fin da sociedade civil.
- A Resposanbilidade.
- Tabaquismo.
- ¿Por que?.
- Solutions. Medio ambiente e enerxía.
- Liberais Contra conservadores.
- Solutions. Economía.
- Entelequia.
- Liderazgo.
- A Patronal.
- Fuxir da poliarquía.
- Intrigado.
- Lobos e ovellas.
- Límites xeográficos.
- Volver.
- 110 veces despois.
- Vacacións.
- Errores de bulto.
- Iluso.
- É nosa.
- Máximo de Hubbert.
- Sentenciados.
- Euforia.
- Sociedades Inflamables.
- Servil e ignorante.
- Colapso.
- Nos mundos de Yupi.
- “Agallas”.
- O Circo das Pulgas.
- A fin dos moderados.
- Ilusión de movemento.
- “Aínda que pareza mentira…”.
- A Ignorancia.
- Síntoma.
- Porque lle chaman lei cando queren decir cachondeo.
- Ruanda.
- Naves de Marte.
- Realismo Vs Optimismo irracional.
- Nunca Xamáis.
- A débeda.
- Clamor.
- Debates estériles.
- Irresoluble Problema.
- SERGAS S.A..
- Tópicos e presuposicións.
- A Praza que nos separa.
- Alzheimer público.
- Falando o valeiro.
- Desistencia de autoridade.
- Conspiranoia.
- Piratas a bordo.
- Esquizofrenia política.
- Conciencia.
- Papel mollado.
- O vaso medio cheo….
- Patrimonio do ¿Estado?.
- Perversión.
- Unicamente naquel lugar.
- “Nenu, Que mala es la Dronga”.
- Un modo distinto de gobernar.
- Postais.
- O Complexo de inferioridade.
- Summer in the city.
- Todo necio confunde valor con precio.
- Os “Salvapatrias” .
- Infamia.
- Amigos.
- Baixo a tiranía da ignorancia.
- Dereitos.
- Event Horizont.
- Non me gusta a túa musica.
- Falsas apariencias.
- Evidencias que nos matan.
- Cidade sen lei.
- O dia de.
- A noite do cazador .
- O asombroso caso da urbanización pantasma.
- A venda nos ollos.
- A utopía Democrática do mundo de nada .
- A delgada liña vermella .
- Unha chispa de luz no lugar máis aburrido do mundo .
- Os catro pilares do desastre .
- A triste realidade de cada día .
- Eu non son Anxo Quintana.
- Dúbidas Razoables.
- A mente sobre a materia.
- Todos vivimos na política.
- O progreso.
- Xente corrente:
- A Responsabilidade.
- Terra de miserables.
- Escaso prezo.
- I have a dream.
- A Constitución ¿de todos?.
- Corralito.
- Un país metido nunha fosa.
- Categorías.
- A delgada liña.
- Notoriedade.
- Autoritas.
- Onde vas Alfonso XIII? IIª parte.
- Onde vas Alfonso XIII?.
- O sentido da medida-
- Estamos concentrados.
- A Espeleoloxía é unha ciencia.
- Que verde era o meu val.
- Tórrido verán.
- Carta aberta a D. José Bono Martínez, Presidente del Congreso de los Diputados..
- En realidade todos son iguais.
- Don Cretino e a grande tarta do Rei.
- Cuestión de principios.
- Ás veces dáme moita vergoña ser de Cee.
- Ignorantes Consentidos.
- Punxsutawney Phill.
- Bandeiras dos nosos fillos.
- 200.000 m2.
- A hora das depedidas.
- Longo Abril de chuvascos.
- Leis para nada.
- A fin da Inocencia.
- Chiringuitos.
- “Había una vez, un circo….”.
- Agora vai parecer que esto son as Seychelles.
- Sobre a erótica do poder e de como “aplicarse o conto”.
- ¿Porque os chaman impostos cando queren dicir roubo?.
- Verdades como puños: Unha breve introdución.