Agrandouse o Uruguay!
21 de setembro de 2016 (11:12 h.)
A barra do “Rover” estase preparando para o primeiro verán con marihuana nacional á venda nas farmacias. Espérase que a tempada turística sexa boa aínda que o golpe contra Dilma en Brasil reducirá a afluencia de brasileiros. Polo lado arxentino anda fodida a man coa caída drástica do poder adquisitivo da clase media.
- FRACO: Bueno, raparigos, infórmolles de que xa estou inscripto para poder comprar marihuana. Ao final conseguiuse. ¡Somos bárbaros os frenteamplistas! Nun par de meses teremos á nosa disposición un produto de calidade, cultivado acá, a prezo moi económico. Dise que o gramo andará entre 20 e 22 pesos. Outro éxito do gran estadista Mujica. É evidente que sen o seu empuxe non se tivese logrado. A autoridade moral do Pepe abriu o camiño para a aprobación dunha pioneira normativa legal.
- GAITA: A verdade é que estamos vivindo unha etapa histórica que merece ser gozada porque volvemos poñer ao Uruguay entre os países serios, responsables e solidarios. Os nosos veciños están con problemas pero acá co timón en mans de Tabaré imos bruxuleando ben de ben. Non son fumador de tabaco e non penso rexistrarme para darlle á macoña pero recoñezo que a legalización da marihuana é un avance que nos fai máis intelixentes e racionais.
- TANO: Creo que como fumador dun cartón semanal de cigarros téñome que suscitar o pasarme ao produto nacional e deixarlle de ingresar ás multinacionais tabaqueras. Cústame un pouco. Vostedes entenderán que o canuto ou o porro vén asociado a persoas que non laburan e andan todo o día nas minchas. Un electricista ten que estar sempre esperto. O cigarro non afecta pero a "maruja" non se recomenda para enganchar correctamente un cable ou rebobinar un motor. Se cadra me armo un pucho o domingo que vén, no fondo do rancho, mentres estou preparando o asado.
- DON JOSÉ: Teño acá unha frase do inmenso Miguel de Cervantes que creo se axusta ao tema que estamos tratando: "Aquel que perde as súas riquezas perde moito; aquel que perde a un amigo perde máis pero o que perde o valor pérdeo todo". Estoume referindo ao valor-valentía do noso ex presidente Mujica. Contra todos os ventos foi capaz de sacar adiante a legalización do consumo de marihuana. O incrible é ler declaracións de frikis indocumentados que critican ao Pepe con insultos. Carecen de argumentos. Supoño é para poder saír nun par de medios montevideanos moi reconocibles polo cheiro a sorete blancolorado.
- FLACO: Si somos xente honrada, refírome a ver o país cunha certa obxectividade máis aló de nosa divisa política, temos que alegrarnos de 11 anos de crecemento do ingreso. É evidente que seguimos crecendo aínda que como di Gerardo Rei "a un ritmo sensiblemente menor". Se nos libramos do veleno mediático do "GallitoSubrayaObservador" recoñeceremos o gran mérito do equipo económico de Astori que nos mantén á boia mentres os gobernos veciños afunden á clase media na pobreza. Si hai laburo e temos un peso no peto será que o goberno faio máis ou menos ben, digo eu?
- GAITA: É verdade que a legalización da marihuana púxonos na prensa de todo o mundo pero é simplemente unha pincelada de cor no mosaico que estamos construíndo na nosa fermosa Banda Oriental. Un exemplo de acertada xestión témolo ao analizar as perdas do Banco da República (BROU) desde os anos 90 á actualidade. Entre 1990 e 1995 o BROU perdeu 18 millóns. Entre o 2000 e o 2005 perdéronse 418 millóns. Coa Fronte Ampla á fronte do país pasouse ás ganancias que foron de 1576 millóns entre os anos 2005 e 2013. Con estes números diante dos ollos, creo necesario que os anti-patria vaian en peregrinación ao Verdún para pedir perdón por votar ao trío destrutor de Batlle, Lacalle e Sanguinetti
- TANO: Teñen razón en que o tema da marihuana é menor no medio das grandes realizacións dos sucesivos gobernos frenteamplistas. Este país estaba fundido. Si hoxe camiña con paso firme é grazas á disciplina que se aplicou nos orzamentos (rendición de contas) que me recorda o que pensaba o gran Truman Capote: A disciplina é a parte máis importante do éxito. O criterio solidario posibilitou que se destinase máis recursos a aqueles sectores que antes estaban marxinados. Fixéronse as cousas tan ben que por primeira vez na historia devolveranse aportes ao FONASA por valor de 3.000 millóns de pesos a 135.929 contribuyentes. Nunca pasou nada igual. Antes sempre faltaba guita e sancionábanche para obrigarche a realizar aportes complementarios en cotas mensuais.
- DON JOSÉ: Bueno, botijas, a verdade é que estou mellor cada día. Espero seguir na pegada para gritar os goles do glorioso carboeiro. Falando do goberno frenteamplista, miren vostedes si será bo que conseguiu agrandar físicamente ao país. Desde o tratado de outubro de 1851, no que nos afanaron os brasileros, quedamos apertados dentro do molde debuxado polos nosos dous grandes veciños. Agora pegamos un estirón. Aumentamos 80.500 km² máis á soberanía nacional. Conseguimos ampliar, mediante acordo na ONU, a nosa plataforma marítima ata as 350 millas náuticas. Agora todos os uruguaios somos máis ricos. Temos dereitos exclusivos de soberanía para a exploración e explotación dos recursos. Comentáronme que no acordo laburó moito o "gayego" Carlos Mata que mellorou notablemente o negociado fai 165 anos polo tamén "gayego" Andrés Lamas. O futuro é esperanzador pero, ollo, si lle erramos nas urnas volverán os vellos coimeros que lle alugarán aos chineses as millas náuticas que queiran coa xustificación de que acá non comemos peixe.
- Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).
Outros artigos dende Lonxe de Montevideo
- As cartas do Avó Pascasio: Clínica Sanitaria do Globo Amarelo.
- As cartas do Avó Pascasio: O que non podes facer na Arxentina.
- As cartas do avó Pascasio: Un angustioso caso de cornudismo macricida.
- Gol de Peñarol!.
- As cartas do Avó Pascasio: O gran traidor na catedral de Etchemiadzin.
- O milagre de Tandil.
- As cartas do Avó Pascasio: A concha da Shell.
- As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno.
- As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.
- As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.
- As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
- As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
- Un moi lixeiro mecánico dental.
- As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
- As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
- A familia Batán do Mosquetín.
- A Banda Oriental é un bastión de benestar.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
- As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
- As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
- As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
- As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
- Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
- Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
- Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
- A dieta macricida do globo amarelo.
- A marcha atrás tamén é un cambio.
- As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
- Non somos pedras.
- As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
- Eu tamén son fisterrán!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
- As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
- As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
- As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
- As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
- Unha linda primavera aurinegra!.
- Un golazo de Cristina!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
- A auga é vida.
- A moi garimosa República Arxentina.
- As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
- As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
- As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
- As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
- As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
- Gol de Galeano!.
- As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
- As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
- O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
- As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
- As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
- As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
- JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
- Dona Diáspora na Habana.
- As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
- Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
- O médico de La Teja.
- No paraíso dos paraísos.
- Forza Centro Galego de Bos Aires!.
- Un “hornero” chamado Tabaré.
- Carlos Penelas en Compostela.
- Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
- A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
- Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
- Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
- Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
- Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
- San Gardel de Tacuarembó.
- Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
- Un fogón artiguista en Madrid.
- As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
- As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
- As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
- O poema e a canción.
- As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
- O retorno de Lucía.
- As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
- As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
- Hai que aprender do goberno arxentino!.
- As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
- Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
- As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
- As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
- O novo Centro Galego de Bos Aires.
- A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
- As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
- Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
- As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
- Volvemos ao Río da Prata.
- As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
- A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
- Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
- Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
- As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
- Dona Diáspora en Borneiro.
- Dona Diáspora en Baíñas.
- As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
- As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
- As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
- As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
- As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
- Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
- As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
- As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
- As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
- As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
- Os españois apretan o cinto.
- O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
- Forza Elba!.
- Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
- Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
- A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
- Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
- Forza Centro Galego de Bos Aires!.
- Graciñas, prezada Arxentina!.
- Sempre con Arxentina!.
- Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
- A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
- O noso embaixador honorario en Bos Aires.
- O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
- Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
- O hórreo do presidente Mujica.
- “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
- Forza Adolfo!.
- Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
- Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
- An Oriant, graciñas.
- Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
- Un rapaz solidario chamado Martiño.
- A maleta montevideana de dona Diáspora.
- A maleta arxentina de dona Diáspora.
- A forza dos Penedos de Pasarela.
- Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
- En Bos Aires, unha romería solidaria.
- A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
- Sempre na Habana!..
- Imos camiño da Habana?.
- O exilio de don Voto Perdido.
- A nosa herdanza na Habana.
- O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
- As tres palabras que perderon os emigrantes.
- Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.
Fonte
- Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).