As cartas do avó Pascasio A xenerosidade do votante macrista

Moi querida neta Cristina:

Espero que atopes no fogón patagónico un pouco de alivio á dor que sentides ao ver que nosa Arxentina retrocede varias posicións no ranking de países onde se reduciu a desigualdade cidadá. Recoméndoche que aprovechés para escoitar algo de música agora que tenés máis tempo libre. Supoño que non terás o disco de "Os Amigo" coas últimas cancións gravadas polo xenial Luís Alberto Spinetta. Nós acabámolo de gozar. Tróuxonolo, fresquito, o compañeiro Germán García que é o pai do batero de "Almendra" e amigo de sempre de Spinetta. Hai un tema titulado "O Gaitero" que me transportou ao fermoso bosque de castiñeiros que rodea o meu natal aldea fonsagradina. Non cho fago chegar porque case seguro que a Máximo lle gusta e regálacho polas festas navideñas.

Ben, pasemos a un tema que nos ten intrigados. Referímonos ao cambio de dieta decidido nas últimas eleccións presidenciais. Abandónase a dieta cristinista e pásase á macrista. Entendemos que en democracia os votos son soberanos pero non nos queda claro cales son as vantaxes dunha dieta que é recomendable, únicamente, para o 1% da poboación. Algún cortocircuito tivo que queimar os cables cerebrais dos votantes. Antes do accidente eran xenerosos co que menos tiña e agora sono co que máis ten. Vouche a poñer un exemplo para que non penses que ando perdido no medio dos choclos.

Vou a personificar en don Gustavo (creo recordar que o seu apelido empeza coa letra "g") para que vexas como vén a man. Don Gustavo é propietario de máis de 100.00 hectáres de fértiles campos en Arxentina e Uruguai. É produtor de soia. Exporta por ano ao redor das 300.000 toneladas e factura uns 900 millóns de dólares. Antes do cortocircuito macrista o gran produtor de soia pagaba os seus impostos (retenciones) que recaudaba o Estado para logo distribuír. Coa guita levantáronse escolas e hospitais. Aumentáronse as becas estudiantiles e as xubilacións.

O votante macrista cambiou o rumbo da xenerosidade. Antes ía cara abaixo e agora vai cara arriba. Todo o que o procesado lle exime de pagar aos grandes exportadores son recursos que perde o país. É así, perdemos todos menos un. Aínda que para o pelotudo do globo amarelo é unha medida que xera alegría e ten o seu lado bo cando o procesado sorrille compracido ao escoitar a don Gustavo: /em>"Grazas, Mauri. Sos un líder coas cousas claras. Levas uns días na "Rosada" e xa me fixeches gañar uns lindos 5 paus verdes. Custounos poñerche aí, no altar da desigualdade, pero conseguímolo. Seguide, dalle, tes o noso apoio oligárquico".

Bueno, Cristina, vénse o aguante. Acá arriba os avós estamos reforzando a agrupación para convertela nun bastión da resistencia ao ataque da inmoralidad como recientemente manifestou o senador estadounidense, Bernie Sanders: "É inmoral e incorrecto que o 1% máis rico da poboación deste país, posúa case o mesmo patrimonio que o restante 90% xunto. Está mal que hoxe en día, cun sistema económico fraudulento, o 57% de todo novo ingreso vaia a parar ao 1% máis rico". Dio un senador de Vermont pero os macristas aseguran que é un peronista infiltrado como outro que anda polo Vaticano.

Despídome cos meus saúdos galegos a toda a familia. Para vós o desexo de que as festas navideñas che fortalezcan para afrontar uns anos de gran baixón no benestar colectivo. Recibe o abrazo do vello gaita emigrante.

- Pascasio Fernández.

 
  • Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).
 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

  • Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).