As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo

Moi querida neta Cristina:

Escríboche ao día seguinte das eleccións porque me preocupa moito que te sintas decepcionada polos resultados electorais. O non conseguir o triunfo na primeira volta lévache a redoblar os esforzos para que a maioría da cidadanía elixa o camiño do progreso. Os avós emigrantes estamos con Daniel de Vila Crespo. Queremos que sexa o próximo presidente da nosa querida República Arxentina.

O domingo 22 de novembro non se xoga ningún partido. O triunfador non gañará ningún trofeo. É algo máis importante. Si gaña Daniel, Arxentina avanzará para converterse en potencia mundial. Si gaña Mauricio volvemos á miseria, é dicir, ao goberno ao servizo dos que máis teñen. Somos emigrantes agradecidos. Fomos recibidos con agarimo nun acogedor espazo de xenerosidade. Dóenos no alma que os nosos anfitriones encérrense dentro das súas cascas.

Parécenos un tremendo erro seguir as consignas dos grupos de poder que predican a desigualdade. A mafia do "Clarinete Nacional" busca un goberno que lles deixe roubar en impunidade. Apoian a un procesado porque teñen pendente a devolución de "Papel Prensa" e ensucian a cancha porque sempre hai boludos que soñan con ser millonarios sen laburar. Son lixo, son veleno pero, por desgraza, contan cun auditorio de adeptos e indignados membros da clase media. Acábanse de comprar un auto novo e indígnanse porque o negro aquel de a esquina tamén se comprou un auto.

O domingo 22 haberá millóns de cidadáns que votarán en negativo. O seu voto é contrario ao progreso. É froito da envexa. Vota contra o veciño e contra o primo da veciña que se está construíndo a súa casa cun crédito público. Son os que din non manter vagos pero andan toleados detrás dos dólares. Está todo está mal pero estivo en Mar do Prata no verán e en Bariloche no inverno. Co seu voto autoriza a que os degenerados de "Cambiemos" rómpanlle o orto. Os avós sufrimos moitos malos gobernos. Nunca fomos amigos dos cornudos e menos aínda dos falsos políticos que sementaban globitos e papelitos.

Espero, querida neta, que sexan máis os votantes que aposten pola alegría. Ao observar a actual Arxentina podes enorgullecerte da xestión realizada. Aumentou o consumo de carne a niveis altísimos. Vendéronse pasajes aéreos a varrer. Pódese viaxar en flamantes trens a prezos moi razoables. Puxéronse dous satélites de comunicacións en órbita. Construíronse varios novos hospitais e novas universidades. Estase conseguindo a autosuficiencia energética. Miles de científicos locais teñen traballo no país. A cultura propia recibe o apoio estatal.

Despídome. Ponme nervioso pensar en que se volva ao desemprego. Se gaña o esquecemento repetirase o afane das privatizaciones e Arxentina volverá xogar en terceira división. Haberá media ducia de capos macristas que aumentarán as súas contas exteriores con millóns de dólares que antes estaban repartidos entre Jujuy e Terra do Lume. Recibe un abrazo do vello galego que confía na sensatez da boa xente que habita na patria de don José de San Martín.

Pascasio Fernández Gómez.  

  • Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

  • Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).