As cartas do Avó Pascasio: O gran traidor na catedral de Etchemiadzin

Moi querida neta Cristina: Quéroche contar algúns detalles da visita do Papa Francisco a Armenia que creo poden interesarche. Non te sorprenderás porque coñeces mellor que eu aos empresarios truchos que integran o réxime macricida dirixido por don Mauricio. No "Banco da Nación Arxentina" está ao mando un indigno herdeiro do moi sufrido pobo armenio. A desfachatez dos máximos representantes gobernamentais alcanza límites insospechados ao asentarse en votantes pichicateados con perigosos globos amarelos. A historia escríbese cada día. Dentro duns anos quedará fixado que non houbo peor gabinete ministerial que o actual. A base destrutiva está nun Cuarteto Coimero que une en hermandad vende-patria a descendientes de Armenia, Calabria, Cataluña e o País Vasco. O que debería ser un mosaico de integración solidaria é unha asociación de empresarios que se chamuyaron a cidadáns que se sentían ameazados polo exceso de consumo de carne vacuna e veu mendocino. Creo que o apelido do presidente do Banco Nación é Malandrosian, si mal non recordo porque a miña memoria perdeu moito. Este elemento ocupa un alto cargo público no que ten gran responsabilidade sobre fondos públicos. Semella ser escasamente fiable que un procesado por pagar débedas privadas con diñeiro público [os megacanxes] sexa o indicado para administrar en beneficio do país. Á súa vez tamén aumentou o seu negro currículo ao actuar contra o seu propio país no triste episodio dos fondos voitre. Desde acá arriba temos a gran vantaxe de que sen movernos do asento e co mate na man percorremos o mundo para detectar os movementos daqueles que atacan o patrimonio da República Arxentina. Sabedores de que Malandrosian viaxaba á República de Armenia para ir de lorito na visita do honorable Papa Francisco, centramos a atención nos seus movementos pola cidade de Vagharshapat. Alí atópase a catedral de Etchmiadzin, sé do "Catholicós". Querían que o visen entregando esmolas en billetes de 100 dólares en compañía do bispo Boghossian. Hai quen di que Malandrosian é home ao que lle doe o "Metz Yegérn" e que pide perdón na rúa Charcas polos seus pecados de traizón ao país que lle abriu as portas á súa familia. Outros din que viaxou para intentar abrir unha oficina en Bos Aires do Banco Central Armenio. Considérao moi necesario para que a diáspora de Arxentina e Uruguai poida converter os seus pesos en Armenian Dram (AMD) que axuden ao resurximento dos nobres fillos do monte Ararat. Outros comentan que foi para importar os sabrosos albaricoques que son pouco coñecidos no Río da Prata. Despídome. Hoxe en homenaxe ao Papa Francisco temos unha sesión musical especial para escoitar unha grabación do mestre do duduk, Djivan Gasparian. Queremos achegarnos aos fermosos montes armenios co emocionante son dunha especie de oboe que é un dos instrumentos de vento de dobre cana ou lengüeta máis antigos do mundo. Recibe o agarimo do vello emigrante que oía música étnica cando o vento balanceaba os nosos carballos da aldea de Mazaeda. - Pascasio Fernández.  
  • Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).
 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

 

Fonte

    • Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).