Caldebarcos rima nos Muíños unha oda ao millo

As coplas mesturáronse cas chulas. As regueifas coas faragullas. Os cantares coas papas. As pedras do Pindo coa empanada. O fol das gaitas coa auga dos Muíños. Todo, en nos fermosos Muíños de Vadebois de Caldebarcos, a golpe de rima e facendo unha oda ao millo.

I é que a Romaría, ou Foliada dos Muíños de Caldebarcos volveu ser unha festa auténtica, unha festa con todo o amor da tradición. Sendeirismo, gastronomía, música, regueifa, copla... facendo ademais que pequenos, medianos e maiores, de Caldebarcos, toda Carnota, Corcubión, Fisterra ou Muros, sigan amando a terra.

Precisamente, nesa liña foi o manifesto que leu Cesarito, si, o César Cambeiro da televisión que na casa coñécese con diminutivo. Cesarito falou de volver ao monte, de volver facelo parte da nosa vida, de recuperalo: "Por fin voltou o sentido común a Caldebarcos: Todos temos casa e vimos comer ao monte".
Cambeiro é un dos grandes armadanzas da festa, e con Domingo da man, liaron a Concellos, varia asociacións (Xurde Caldebarcos a organizadora) e sobre todo, unha trintena de cociñas a todo gas.

A mañá comezaba coa Ruta dos Muíños polas faldas do Monte Pindo. Unha ruta que recupera zonas como o Outeiro das 7 esquinas, unha das pedras con vida da zona. Aló embaixo esperaba a carpa chea a rebentar...

Empanadas de millo, tortillas, faragullas de millo, chulas, biscoitos, tartas... e papas de millo da man de Encarna Otero, ben acompañadas por viño da casa, caña e café de pota, como toda a vida.

E para mollar, moito arte. Como o que desprederon coas súas rimas o propio Cesarito e Luís O Caruncho, unhas das referencias da regueifa en todo o país. Foi quen César de estar a altura de todo un máster, e a regueifa fixo escachar de risa a todos os presentes, entre actuación e actuación. Como as pandeireteiras e o grupo de gaitas do lugar, que demostraron que a canteira está asegurada; ou o grupo de Gaitas de Pedras Miúdas de Lires, que tocaron dende pasobles ata unha masurca internacional.

Pero os que tamén se atreveron co megáfono, foron os Belén de Cló e o Federico. Espectacular a retranca desta brava, recén chegada da civilización a un curruncho da fin do mundo, coas súas galas impolutas. Pero foi Federico o que sacou as cores a todos os presentes. Non sabemos cantos anos pode ter este señor pero esas coplas que gasta son un verdadeiro tesouro patrimonial.

E para rematar, unha queimada espectacular, facendo uns conxuros dos que xa non se fan, para que os máis pequenos do lugar vaian tremendo cos sapos e as curuxas...

Actividade apícola

Pero cómpre non esquecer que a actividade apícola da entidade Xurde Caldebarcos segue traballando. En menos de un mes estará constituída a Asociación de Apicultores “Río Vedebois”, que se encargará da xestión de tres alvarizas: da Alvariza Tradicional de San Cibrán, da Alvariza do Prouso María de Caldebarcos e das novas instalacións apícolas de última xeración no Chan das Alvarizas.

Novas relacionadas

• Romaría 2011: Os Muíños de Caldebarcos volven sentirse vivos.
• Recunchos da Costa: Os Muíños de Vadebois de Caldebarcos..
• Recunchos da Costa: Casetas de Caldebarcos.
• Elisa Gallego repasa o proxecto de recuperación das Casetas de Caldebarcos.

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.gal)