25 anos despois
A confirmación en rolda de prensa do que xa era coñecido (e anunciado aquí hai semanas), a fin da Mostra de Teatro de Cee na que vai ser a sua vixésimo quinta edición faime especialmente difícil escribir hoxe esta columna.
Para min ese evento é algo especial. Persoalmente. Durante anos significou a miña conexión cun mundo que me gusta pero o que nunca accedón máis aló deses días de agosto. Un evento do que saquei ideas, verbas e pensamentos. Unha illa de cultura nun mar de mediocridade.
Acuso a tódolos gobernos municipais de Cee, dende 1996 ata a actualidade de ser incapaces de rematar unha Casa da Cultura cun salón de actos que fixera innecesaria a intervención publica para facer viable este evento. As autoridades provinciais e autonómicas pola súa nula sensibilidade (salvo un curto periodo no goberno bipartito) para cun evento que naceu da pura insistencia de persoas tan necesarias como inhabituais (Artur Trillo, Toño Casais ou Miro Villar nos comezos, por citar tres e sen determe a pensar demasiado).
Mirade, vou ser claro. Somos imbéciles.
Durante décadas pregamos por poder ofrecer aos nosos fillos oportunidades e actividades que os desenvolverán o nivel da cidade ou de aqueles lugares máis “avanzados” ignorando que o tiñamos diante da cara. Teatro, escolas e representacions ao máis alto nivel, unha escola de música con Mestres de conservatorio, formación deportiva ao nivel da elite nalgóns deportes… todo o esnaquizamos. Somos incapaces de valorar nada e de conservar nada.
Que a Mostra celebre a súa ultima edición e que os seus organizadores, os país da criatura, prefiran afogala eles a ver coma morre de inanición demostra varias cousas:
Primeira, canto hai que querer algo para estar disposto a pechalo antes de velo morrer as mans dos mesmos que o foron acoitelando ano tras ano.
Segundo, que pobres son as promesas dalgúns que ían dar “todo o necesario” para manter o evento pero que non estaban dispostos nin a ceder actuacións das provistas por outras administracións porque senón “quedamos sen nada para o resto do ano” (sabendo coma saben que en decembro o que sexa non o vera ninguén).
E terceiro e último. Que pouco nos importa nada. Despois de semellante anuncio, en calquera lugar civilizado, grupos de afeccionados ao teatro acodirían a amosar o seu malestar a onde fora perceptivo. Aquí o malestar o amosa o persoal si mañá anuncias Paris de Noia e na vez diso aparece outro calquera. Aí si, mi madriña!!
Así que si, unha vez máis témolo que merecemos. Eu, co seu permiso, desfrutarei un ano áais, 25 despois, da charla, da colaboración altruista e da compaña con persoas ás que adoro nunha profesión que envexo. Teatreiros.
Ata pronto.
- José Luis Louzán (louzan[arroba]quepasanacosta.gal).
Verdades
- BCE.
- Dez cousas que non teñen xeito.
- As liñas vermellas.
- Grandes Penalidades.
- Sete centímetros.
- E agora que?.
- Mediocres.
- Dimisión.
- Eufemismos.
- Os que mandan.
- Non chegarán.
- Agustín acredita nos Mayas e outras historias.
- Fauna.
- Zozobra.
- Folga.
- Fe.
- 99 non é 100.
- Calma chicha.
- Ánimo Ramón.
- A Fuxida.
- A nosa maior prioridade.
- Imputados, témolos a eito.
- Fraga. A Costa é miña.
As Verdades como puños de José Luís Louzán
- Talibanismo.
- Totalitarismo.
- Apatía.
- Constitución. Solutions.
- Pesimismo Vs Optimismo.
- PPSOE.
- Agora que sabemos a verdade.
- Mercenarios.
- JMJ.
- Spitzer.
- Deberes.
- O Dilema.
- Pérez.
- AA.
- Mouseland.
- First Lady.
- Feitos.
- Cálculo Mezquino.
- Saqueo Vikingo.
- Medidas cautelares.
- A memoria.
- Neutral.
- Falso.
- Cómplices Silenciosos.
- Tufillo.
- Podre.
- Dinosaurios.
- Pese a quen pese.
- Nestes días tan terribles.
- Indiferenza.
- A estafa.
- Fascismo.
- Municipais
- Marbella.
- Cuestión de tempo .
- Falsas aparencias.
- Despilfarro.
- Envexa.
- Shackleton.
- A fin da sociedade civil.
- A Resposanbilidade.
- Tabaquismo.
- Por que?.
- Solutions. Medio ambiente e enerxía.
- Liberais Contra conservadores.
- Solutions. Economía.
- Entelequia.
- Liderazgo.
- A Patronal.
- Fuxir da poliarquía.
- Intrigado.
- Lobos e ovellas.
- Límites xeográficos.
- Volver.
- 110 veces despois.
- Vacacións.
- Errores de bulto.
- Iluso.
- É nosa.
- Máximo de Hubbert.
- Sentenciados.
- Euforia.
- Sociedades Inflamables.
- Servil e ignorante.
- Colapso.
- Nos mundos de Yupi.
- "Agallas".
- O Circo das Pulgas.
- A fin dos moderados.
- Ilusión de movemento.
- "Aínda que pareza mentira...".
- A Ignorancia.
- Síntoma.
- Porque lle chaman lei cando queren decir cachondeo.
- Ruanda.
- Naves de Marte.
- Realismo Vs Optimismo irracional.
- Nunca Xamáis.
- A débeda.
- Clamor.
- Debates estériles.
- Irresoluble Problema.
- SERGAS S.A..
- Tópicos e presuposicións.
- A Praza que nos separa.
- Alzheimer público.
- Falando o valeiro.
- Desistencia de autoridade.
- Conspiranoia.
- Piratas a bordo.
- Esquizofrenia política.
- Conciencia.
- Papel mollado.
- O vaso medio cheo....
- Patrimonio do Estado?.
- Perversión.
- Unicamente naquel lugar.
- “Nenu, Que mala es la Dronga”.
- Un modo distinto de gobernar.
- Postais.
- O Complexo de inferioridade.
- Summer in the city.
- Todo necio confunde valor con precio.
- Os “Salvapatrias” .
- Infamia.
- Amigos.
- Baixo a tiranía da ignorancia.
- Dereitos.
- Event Horizont.
- Non me gusta a túa musica.
- Falsas apariencias.
- Evidencias que nos matan.
- Cidade sen lei.
- O dia de.
- A noite do cazador .
- O asombroso caso da urbanización pantasma.
- A venda nos ollos.
- A utopía Democrática do mundo de nada .
- A delgada liña vermella .
- Unha chispa de luz no lugar máis aburrido do mundo .
- Os catro pilares do desastre .
- A triste realidade de cada día .
- Eu non son Anxo Quintana.
- Dúbidas Razoables.
- A mente sobre a materia.
- Todos vivimos na política.
- O progreso.
- Xente corrente:
- A Responsabilidade.
- Terra de miserables.
- Escaso prezo.
- I have a dream.
- A Constitución de todos?.
- Corralito.
- Un país metido nunha fosa.
- Categorías.
- A delgada liña.
- Notoriedade.
- Autoritas.
- Onde vas Alfonso XIII? IIª parte.
- Onde vas Alfonso XIII?.
- O sentido da medida-
- Estamos concentrados.
- A Espeleoloxía é unha ciencia.
- Que verde era o meu val.
- Tórrido verán.
- Carta aberta a D. José Bono Martínez, Presidente del Congreso de los Diputados..
- En realidade todos son iguais.
- Don Cretino e a grande tarta do Rei.
- Cuestión de principios.
- Ás veces dáme moita vergoña ser de Cee.
- Ignorantes Consentidos.
- Punxsutawney Phill.
- Bandeiras dos nosos fillos.
- 200.000 m2.
- A hora das depedidas.
- Longo Abril de chuvascos.
- Leis para nada.
- A fin da Inocencia.
- Chiringuitos.
- “Había una vez, un circo....”.
- Agora vai parecer que esto son as Seychelles.
- Sobre a erótica do poder e de como “aplicarse o conto”.
- Porque os chaman impostos cando queren dicir roubo?.
- Verdades como puños: Unha breve introdución.