Moi querida neta Cristina: Cóntoche que acá arriba o 90% dos avós apóiache. Os poucos que non están con "Unidad Ciudana" abstéñense para non enemistarse coa parte calabresa da familia. Entenderás que temos liberdade de manobra ao estar lonxe do deterxente macrista que infectou de tilinguería a miles de antigos corazóns solidarios. Vemos que seguen mantendo firme a súa miseria intelectual aqueles votantes que o dublinés Wilde dicía que "coñecen o prezo de todo pero o valor de nada". Ti estás no number one en todas as enquisas pero non debemos de descoidarnos e atender ao expresado por Mempo Giardinelli: "Por tratarse dun goberno de estafadores ---cualificativo que corresponde porque chegaron ao poder prometendo a millóns de votantes de boa fe todo o que sabían que non ían facer e en efecto non fixeron--- o natural é pensar que farán calquera cousa con tal de impoñerse nas eleccións de outubro próximo". Os avós seguimos asombrados pola ingratitude dos votantes que cambiaron o bo coñecido polo malo por coñecer. O macrismo é un fenómeno que desconcerta ata ao mismísimo Séneca [o gran filósofo naceu na bética Córdoba] porque seguro estalle rompendo os esquemas: "É tan grande o pracer que se experimenta ao atopar un home agradecido que vale a pena arriscarse a atopar un ingrato". Si son millóns os desagradecidos haberá que preguntarse a razón que os levou ao suicidio coma se fosen de vacacións a Mar do Prata. É certo que a perda de valores é unha constante que vai en aumento na nosa actual sociedade pero hai que ser moi burricán para crer que si lle sacan 100 pesos ao negro da esquina vanchos a dar a vos. O incrible é que Macri gañou porque varios ingratos consideraron que eran eles os que mantiñan ao negro. Agora teñen no aeroporto unha pala que os está esperando recostada a un contenedor. Agarrá a pa para cargar dólares no avión que sae para Panamá! A psicoanalista Ana N. Berezin intenta explicar en varios ensaios o que se move no fondo do voto por unha opción que che desposúe, ao mesmo tempo, dun salario digno e de nobres sentimentos. As súas investigacións fálannos da exaltación individualista e de xerar condicións de incorporación social excluínte e do ataque á liberdade de pensar. Expresa que "sen os outros cada un de nós pérdese na brumas asfixiantes do sinsentido, sen soños, sen imaxinación, sen desafíos para construír entre todos unha ética da verdade, da xustiza e dunha vida digna para todos". Aos avós resúltannos moi instructivas as súas reflexións pero os votantes de Macri aliméntanse en fontes de frivolidade. O 95% dos votantes macristas son tilingos e o 5% son os que lle fornecen a píldora tilinguera. O novedoso desta pastilla é que non se expide en farmacias. Non tes que moverte da túa casa para recibir unha abundante dose diaria ao poñerche diante do televisor. O xornalista Alberto G. Amoroso publicou un artigo en "Rede Nacional e Popular de Noticias" que puxemos no taboleiro de anuncios da agrupación celestial Cristina da Fonsagrada para ser lido por todos os compañeiros emigrantes. Parécenos que o pobre desgraciado que votou a Macri escapa dos razonamientos pero encántanlle as contestaciones rápidas. Recórdanos ao compadrito que paseaba polas veredas porteñas a principios do século pasado. Quizais o actual macrista sexa un herdeiro directo daquel insustancial personaxe que tiña por única preocupación a súa fachada exterior. A nota de Amoroso ten moita miga. Realiza unha clasificación dos tilingos en tres grupos coas súas características específicas aínda que puntualiza que non é un grupo homoxéneo. Exemplifícanos co paradigma da tilinguería: a famosa "Chiquita". Ti sabes a quen nos referimos. Se te fixas, o alcumo familiar dinos moito ao contraponerse ao seu pseudónimo. É evidente que non hai grandeza ningunha na súa actividade. Acá teño apuntado unhas frases: "Os tilingos son medularmente esnobs, afectados, frívolos, superficiais, avaros, hedonistas ---teñen unha palabra emblemática: "divertido"--- egoístas; profesan un rexeitamento visceral á "vulgaridade" que para eles significa todo aquilo que non estea dentro do círculo dos seus valores; son violentos e xenófobos aínda que camuflados de demócratas humanistas; campións da análise lineal cando non infantil; urxidos por apetitos necesariamente custosos; arrogantes aínda que non se saiba ben en que fundan o seu orgullo, cun vago concepto de nacionalidade viven extasiados, xa que logo dominados, por unha "cultura" importada da cal soamente abrevan nas súas nimiedades o que lles converte en pretendidos cidadáns do mundo que deriva en ser de ningunha parte, caprichosos consuetudinarios, despectivos, cun verniz cultural que, a medida que se sucedes as xeracións de tilingos, faise máis delgado" Despídome. Cada día sento máis noxo cara aos que afundiron ao país na miseria por dirixir a súa crueldade cara aos máis desfavorecidos. Son cidadáns perdidos que non son recuperables para a causa patriótica. Os esforzos deben centrarse en manter a cohesión dos que sofren a consecuencia das feridas producidas polo grupo ilícito que comanda o cruel Bordolino. Voume correndo. Quero chegar a tempo ao concerto de Rubén Rada. O xenial músico montevideano actúa no Centro Cultural Torquato Tasso. O noso querido neto Rodolfo García (Almendra/Aquelarre/Tantor) invítanos a unha trasmisión especial en directo. Recibe o agarimo do vello fonsagradino que che anima para que volvas poñer á Arxentina na senda da solidariedade. -Pascasio Fernández Gómez

• Manuel Suárez Suárez.

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

• O veleno macrista no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Que me estás contando?.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos fortes para o gobernador de San Luís!.
• As cartas do avó Pascasio: Macri defraudou á cidadanía arxentina.
• As cartas do avó Pascasio; Unha para todos no medio da cancha.
• As cartas do avó Pascasio: En San Martín de Ándelos.
• As Cartas do Avó Pascasio: Aplausos para o gobernador gayego de San Luís!.
• As Cartas do Avó Pascasio: Sempre fixen o que debín
• O regreso da Illa do Tesouro.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha afronta que debe ser denunciada.
• As cartas do Avó Pascasio: Os sangüichitos da malcritud.
• Desde o 2 de maio de 1907 en Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: The Oxford Union.
• As cartas do Avó Pascasio: A soia é un Poroto.
• As Cartas do Avó Pascasio: O hospital dos emigrantes galegos en Bos Aires.
• Imos a Montevideo!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha proposta para o ministro arxentino de Saúde.
• As cartas do Avó Pascasio: Dúas ducias de ñoquis macristas.
• As cartas do Avó Pascasio: Quero falarche do Centro Galego de Bos Aires.
• Imos a Montevideo!.
• O glorioso Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: Un mercenario no Banco da Nación Arxentina.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha camioneta para o alegre “sojerito” exportador.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha carta para Giulianno Sorettini.
• As Cartas do avó Pascasio: Os aires acondicionados.
• As cartas do avó Pascasio: Alalá de Morazón.
• O ingreso do Tato da Valiña na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Unha bolsiña con castañas de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: Aqueles que votaron en contra propia.
• As Cartas do Avó Pascasio: Unha esmola de don Mauricio.
• As cartas do avó Pascasio: Don Hipólito, cen anos despois.
• O noso benquerido Centro Galego de Bos Aires.
• As Cartas do Avó Pascasio: O indigno réxime macricida.
• Agrandouse o Uruguay!.
• As cartas do Avó Pascasio: Clínica Sanitaria do Globo Amarelo.
• As cartas do Avó Pascasio: O que non podes facer na Arxentina.
• As cartas do avó Pascasio: Un angustioso caso de cornudismo macricida.
• Gol de Peñarol!.
• As cartas do Avó Pascasio: O gran traidor na catedral de Etchemiadzin.
• O milagre de Tandil.
• As cartas do Avó Pascasio: A concha da Shell.
• As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno.
• As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.
• As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.
• As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
• As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
• Un moi lixeiro mecánico dental.
• As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
• As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
• A familia Batán do Mosquetín.
• A Banda Oriental é un bastión de benestar.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
• As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
• As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
• As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
• As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
• Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
• Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
• Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
• A dieta macricida do globo amarelo.
• A marcha atrás tamén é un cambio.
• As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
• Non somos pedras.
• As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
• Eu tamén son fisterrán!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
• As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
• As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
• As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
• As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
• Unha linda primavera aurinegra!.
• Un golazo de Cristina!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
• A auga é vida.
• A moi garimosa República Arxentina.
• As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
• As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
• As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
• As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
• As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
• Gol de Galeano!.
• As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
• O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
• As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
• JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
• Dona Diáspora na Habana.
• As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
• Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
• O médico de La Teja.
• No paraíso dos paraísos.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Un “hornero” chamado Tabaré.
• Carlos Penelas en Compostela.
• Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
• A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
• Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
• Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
• Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
• Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
• San Gardel de Tacuarembó.
• Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
• Un fogón artiguista en Madrid.
• As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
• As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
• O poema e a canción.
• As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
• O retorno de Lucía.
• As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
• As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
• Hai que aprender do goberno arxentino!.
• As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
• Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
• As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
• O novo Centro Galego de Bos Aires.
• A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
• As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
• Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
• Volvemos ao Río da Prata.
• As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
• A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
• Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
• Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
• As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
• Dona Diáspora en Borneiro.
• Dona Diáspora en Baíñas.
• As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
• As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
• As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
• Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
• As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
• As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
• As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
• Os españois apretan o cinto.
• O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
• Forza Elba!.
• Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
• Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
• A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
• Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Graciñas, prezada Arxentina!.
• Sempre con Arxentina!.
• Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
• A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
• O noso embaixador honorario en Bos Aires.
• O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
• Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
• O hórreo do presidente Mujica.
• “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
• Forza Adolfo!.
• Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
• Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
• An Oriant, graciñas.
• Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
• Un rapaz solidario chamado Martiño.
• A maleta montevideana de dona Diáspora.
• A maleta arxentina de dona Diáspora.
• A forza dos Penedos de Pasarela.
• Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
• En Bos Aires, unha romería solidaria.
• A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
• Sempre na Habana!..
• Imos camiño da Habana?.
• O exilio de don Voto Perdido.
• A nosa herdanza na Habana.
• O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
• As tres palabras que perderon os emigrantes.
• Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).