Venres. 19.04.2024
El tiempo

O mar das Malvinas en agosto

O mar das Malvinas en agosto
Benvidos a este o meu fogar definitivo en augas arxentinas. Vexo que viñeron os 44 tripulantes do ARA "San Juan". O gran Víctor Hugo (refírome ao francés de Besançon e non ao uruguayo de Cardona) dicía que "non hai exército que poida deter a forza dunha idea cando esta chega a tempo". Agora mesmo son un grupo forte pero é tarde para enfrontarse ao autoritarismo macrista. Quizais poidan transmitir algo de coraxe aos familiares que están sendo desprezados coma se fosen amigos de Milagre Sala ou de Santiago Maldonado ou defensores dunha Patagonia sen forzas estranxeiras de ocupación sionista. Equivócome moito si digo que antes do 15 de novembro a jujeña era flor de chorra para a maioría de vostedes? Todos recordamos que a campaña lava-cerebros-clasemedia de don Mauricio repetíache unha e outra vez que con el volvía a "alegría" á Arxentina. Por incrible que pareza había cidadáns que non exteriorizaban a súa alegría malia vivir ben co seu salario e unhas tarifas comedidas de electricidade e gas. O xenial dublinés Wilde dicía que "algunhas persoas causan alegría alí onde van, outras causan alegría cando se van". Asegúrolles que o actual presidente vai deixar o seu cargo no medio dunha explosión de xúbilo. Ao fin, millóns de cidadáns, van poder respirar sen mascarilla anti peste amarela. Espero que termine o mandato aínda que debo recoñecerlle o seu esforzo máximo para recibir unha boa patada no orto. Lerían na prensa que varios familiares vosos teñen aparicións. Non se enfaden. É normal que os seres queridos soñen co esposo ou o pai ou o irmán que desaparece en tráxicas circunstancias. É un mecanismo de defensa que lles axuda a soportar a dor da ausencia. Gustaríame pedirlle aos que fagan viaxes nocturnas aos soños dun ser querido que lles informen do que pasou. Falen claro. O primeiro é tranquilizalos sobre o paso ao mundo celestial que sucedeu coma se dunha breve sesta tratásese. Pidan que manteñan a dignidade e que non lle supliquen ao goberno para non darlles a opción de humillalos. Xa haberá oportunidade de presentar unha reclamación formal diante do goberno que salga das urnas en outubro de 2019. Gustaríame animalos un pouco. É difícil porque o réxime macricida está cada vez máis desesperado por seguir engordando as súas contas exteriores no medio dunha completa e planificada destrución da industria nacional. O que lles podo asegurar é que a miña segunda patria volverá ser terra aberta á solidariedade. Nótase moito a desesperación de don Mauricio que acelera para meter a Cristina en cana. Arma truchadas de aspecto infantil pero con asquerosa intención delituosa. Agora imos a merendar. Espero que lles guste a empanada de merluza que lles preparei. Fixen a masa cunha bolsa de fariña de trigo candeal (en galego a harina é fariña como o nome da serie televisa que lles recomendo vexan en Netflix) que me mandaron uns amigos desde o patagónico Porto de San Julián. A merluza é austral, de acá á volta da miña cueva mariña, así que máis fresca é imposible. Espero volvan o mes próximo para seguir dándolle voltas ao hundimiento do ARA "San Juan" no meu humilde fogar mariño-malvinense.
  • Manuel Suárez Suárez.
 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

Comentarios