Xoves. 07.11.2024
El tiempo

As cartas do avó Pascasio: En San Martín de Ándelos

As cartas do avó Pascasio: En San Martín de Ándelos
Moi querida neta Cristina: Escríboche para desafogar un pouco o persistente dor de peito que sentimos os avós emigrantes desde que as urnas elixiron ao máis malandra dos empresarios truchos para ser o presidente de nosa ben amada segunda patria. Non logramos manter unha respiración constante. Aí abaixo sucédense os ataques á normalidade democrática que nos cortan o aire. É incrible que se depositara a confianza nun grupo organizado de delincuentes que se presentaron como os máis bos administradores do erario público. Quizais sexan os mellores. É indubidable que cada día superan as súas marcas de desprezo ao país. Non hai espazo que escape á voracidade macrista que se alimenta do alleo para engordar as contas particulares. Un triste exemplo da decadencia ou perda da sensatez témolo no municipio de San Martín de Ándelos na provincia patagónica de Neuquén. Nas pasadas eleccións borrouse a Juan Carlos Fernández do FpV elixindo a Brunilda Rebolledo do MPN que asumiu o 11 de decembro de 2015 e tiña por lema da súa campaña "Quero volver velos sonreir". Calquera que pense un pouco non debería de votar ---evidentemente non foi o caso--- a unha candidata que se presenta como sanadora para dirixir unha asociación de amigos do benestar espiritual. As chamuyadas de Brunilda recibiron o apoio maioritario e desde entón a marca local de Macri fíxose co goberno municipal. Se cadra Brunilda descoñece que no municipio galego da Rúa ten a súa sé a acreditada bodega "Joaquín Rebolledo" que elabora uns viños de gran calidade dentro da D.O. Valdeorras. A señora Brunilda ten un apelido castelán orixinario de León que fai referencia ao Quercus pyrenaica, unha especie de carballo que en Galicia denominamos cerqueiro ou cerquiño. Aos avós dóenos moito ter que denunciar ás autoridades municipais de San Martín de Ándelos por complicidade manifesta co Poder Executivo Provincial que por medio do Decreto Nº 505/2010 outorga 90 hectáreas de terras fiscais á empresa Neves de Chapelco. Tamén expresamos a nosa repulsa aos funcionarios municipais de sangue galego (Castañeda, Ferreira, Miño, Muñiz Saavedra e Vázquez) que incumplieron o seu deber de protección dos bosques autóctonos. Menos mal que Brunilda, no seu discurso de toma de posesión, manifestou que "a xente necesita sentir o apoio do municipio". Non hai desculpa posible por parte do goberno municipal de San Martín de Ándelos. Sen a súa aquiescencia non se entende que o Poder Executivo Provincial decida regalar un gran espazo natural dentro do área de protección de bosque nativo a unha empresa para negocio inmobiliario. Non estamos diante de ningún proxecto de desenvolvemento turístico. É un negocio de especuladores que coimearon forte aos gobernos provincial e municipal. É de destacar que no Cerro Chapelco (2394 m de altura) hai un centro de esquí con excelentes instalacións a 20 km de San Martín de Ándelos. Pero ademais o cerro é a cabecera dos sistemas hídricos que nutren unha ampla cuenca. A concesión é irregular ao incumplir a lei provincial de Bosque Nativo (nº 2780). Os avós sumámonos á acción de inconstitucionalidade presentada ante o Tribunal Superior de Xustiza de Neuquén. Solidarizámonos coa boa xente da Asemblea Socio Ambiental de San Martín de Ándelos que loita con fundamentación para evitar unha estafa da riqueza pública en beneficio dun reducido grupo de corruptos. Por desgraza, estamos asistindo a múltiples sesións de roubo macrista por toda a xeografía da querida Arxentina. Don Mauricio é do peor lixo pero non cheira. O presidente envólvese en papel de celofán que tapa o halo de podremia que o nutre para o saqueo implacable do benestar xeral. Espero que en Neuquén fágase xustiza e os corruptos reciban o castigo que se merecen. Despídome. Dentro dun ratito gozaremos da obra plástica da xenial vanguardista Maruja Mallo nunha trasmisión especial desde o Museo Provincial de Lugo. Alí na fermosa Praza dá Soidade expóñense 25 pinturas dunha muller que compartiu época con Picasso, Lorca e Buñuel. Quero recrearme na súa marabillosa "A sorpresa do trigo" que me recorda aqueles felices veráns en familia recollendo o cereal na miña aldea de Mazaeda. Recibe o agarimo do vello fonsagradino que anhela volver verte no timón da dorna rioplatense da solidariedade.
  • Pascasio Fernández Gómez
 
  • Manuel Suárez Suárez.

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

Comentarios