Moi querida neta Cristina: A verdade é que estamos preocupados e decepcionados. Os avós emigrantes seguimos en fóra de xogo. Antes a normativa era clara: a máis laburo antes podías ter o ranchito propio. Viñemos ao Río da Prata para darlle un futuro aos descendientes. A nós nunca nos faltou o caldo quente e as castañas naqueles duros invernos con medio metro de neve na porta da casa familiar en Mazaeda. O que está pasando na nosa querida segunda patria é tamén responsabilidade nosa por non saber educar no esforzo a fillos e netos. Fomos demasiado brandos. Agora eles pagan as consecuencias. A nosa suor foi ao pedo si os herdeiros tolean detrás de banalidades. Algo fixemos mal ao deixalos indefensos diante dun delincuente que os convenceu de que si teño poucos dólares no peto é por culpa do graxa da esquina que cada domingo enche a parrilla de carne de tenreira con chorizo de roda. É moi doloroso, Cristina. Pártesenos o corazón ao ver que os engrupieron con tres boludeces na tele. Equivocámonos ao crer que con darlles educación estaban a salvo de meter a pata como nos pasou aos que emigramos a un lugar afastado con escasos coñecementos de lectura, escritura e matemáticas. Deixáronse arrastrar polas puteadas contra ti no canto de analizar o seu bo estado de saúde económica logo dunha década de goberno honrado. Agora andan como can en cancha de bochas. Reciben golpes por todos lados. As patadas proveñen do equipo delituoso que puxeron á fronte do país. Andan co orto feito bolsa. Tratan de pechalo pero trémelles co temor de que sexas senadora en outubro. O máis desconcertante é a cornudez dalgúns cidadáns. Insisten en apoiar ao recentemente falecido macrismo xa que como ben dicía Séneca: unha mentira nunca vive ata facerse vella. Os avós emigrantes coñecemos a moitos gobernantes e diferentes correntes de opinión. Definíanse a favor ou en contra de que votasen as mulleres, por exemplo. Agora resulta que os nosos descendientes que nunca suaron un carallo, entréganlle un salvoconducto ao coñecido gran contrabandista para que multiplique o afane ata deixar o país na lona. Queremos saber si o futuro para gañar eleccións é ofrecer grandes premios na lotería aos máis envexosos. Queremos saber se se alegran ao ver que o ministerio de Inseguridade borrou do mapa a Santiago Maldonado. Queremos saber si melloraches ao cambiar o bife de chorizo da carnicería da esquina pola cola de varias cuadras para comprar fideos con desconto. Queremos saber se os dólares que non podes comprar che axudan a gozar vendo como nos dous primeiros meses do ano fuxíronse ao redor de 4 mil millóns. Ao final, antes que despois, volveremos poder sorrir ao ver que nosa querida segunda patria recupera a compostura. O triunfo teu nas PASO marca a caída do macrismo. En menos de dous anos xa está en descomposición. Non é posible unir sen que haxa auga, fariña ou leite. O autoritarismo macrista é un arranxo entre astutos coimeros para convencer aos nabos de que a sorte non é para todos. Un goberno que regala a auga a grupos financeiros internacionais de escuros fondos voitres termina deshidratado. Un goberno que no país do trigo aumenta o pan ata facelo máis caro que en países onde escasea o cereal ten os seus días contados. É inmoral o promover a especulación ao pagarlle 5 pesos por litro de leite ao productor mentres se vende a máis de 20 nos supermercados. Esperamos que algúns esperten e deixen de botarche a culpa a vos polos aumentos. Despídome. Teño que achegarme ao Cine Celestial para ver a grabación de “Son d’Aldea” que nos envía o neto Afonso García Penas. É moi agradable o poder recordar os vellos tempos por medio dunha recreación teatral da vida campesiña en escenarios naturais da parroquia palense de Santiago de Albá. Os protagonistas son os veciños, uns firmes defensores da súa identidade. Espero que Afonso acordouse de mandarnos uns queixos artesanos da Granxa Arqueixal para acompañar a proxección co sabroso produto local. Recibe o agarimo do vello emigrante que non esquece a calor recibida na beira rioplatense.

Un fragmento de Son d'Aldea

• - Bos días!
• - Boas. Xa vedes que vou camiño da festa e levo présa. Quero chegar cedo para falar cun vello amigo que estivo fóra e hai anos que non comentamos sobre o futuro desta nosa boa parroquia.
• - Moi ben pero teña coidado xa que disque andan os lobos no monte.
•  - Non vos preocupedes xa que son algo especialista en asuntos que teñan relación co lobo. Aínda lembro coma se fose hoxe -- -e xa van aló case sesenta anos-- - cando un compañeiro meu da escola foi trabado polo lobo ou loba aló enriba perto dun do carreiro que vai a vila.

Foi algo único. Na contorna ninguén tivera noticia de que este animal atacaba aos humanos. O meu compañeiro recibiu 33 dentadas e sen sangue no corpo foi levado polo seu padriño ata o hospital onde lle fixeron unha transfusión. Tiña cinco anos. Non adoitaba falar sobre o sucedido pero tenme dito cando xa eramos mozos que foi coma estar nunha nube. Non lembra que sentise dor. Non sei eu...a cousa non é sinxela xa que pasado o tempo lembramos a nenez sempre chea de alegría. O certo é que meu amigo non fala mal do lobo e tampouco lle ten medo ningún. Di que sería unha loba famenta, miña pobriña, con crías que alimentar. Disque a roupa que levaba foi a diferenza entre vivir ou morrer. O tecido de lá evitou que perdese máis sangue. O instinto de supervivencia fíxolle protexer a cara moi forte coas mans. Cando espertou no hospital non sabía a razón de estar alí xa que chegou sen coñecemento. Lembra que escoitou a voz da nai na aldea antes de perder o sentido. Ben...coido que vos sodes de confianza e non andades con trapalladas. Entón vouvos ensinar algunha das cicatrices. Aquel rapaz son eu. Vide. - Pascasio Fernández Gómez

• Manuel Suárez Suárez.

 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

• As cartas do avó Pascasio: As píldoras macristas son antidemocráticas.
• As cartas do Avó Pascasio: A crueldade do goberno neoliberal macrista.
• O veleno macrista no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Que me estás contando?.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos fortes para o gobernador de San Luís!.
• As cartas do avó Pascasio: Macri defraudou á cidadanía arxentina.
• As cartas do avó Pascasio; Unha para todos no medio da cancha.
• As cartas do avó Pascasio: En San Martín de Ándelos.
• As Cartas do Avó Pascasio: Aplausos para o gobernador gayego de San Luís!.
• As Cartas do Avó Pascasio: Sempre fixen o que debín
• O regreso da Illa do Tesouro.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha afronta que debe ser denunciada.
• As cartas do Avó Pascasio: Os sangüichitos da malcritud.
• Desde o 2 de maio de 1907 en Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: The Oxford Union.
• As cartas do Avó Pascasio: A soia é un Poroto.
• As Cartas do Avó Pascasio: O hospital dos emigrantes galegos en Bos Aires.
• Imos a Montevideo!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha proposta para o ministro arxentino de Saúde.
• As cartas do Avó Pascasio: Dúas ducias de ñoquis macristas.
• As cartas do Avó Pascasio: Quero falarche do Centro Galego de Bos Aires.
• Imos a Montevideo!.
• O glorioso Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: Un mercenario no Banco da Nación Arxentina.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha camioneta para o alegre “sojerito” exportador.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha carta para Giulianno Sorettini.
• As Cartas do avó Pascasio: Os aires acondicionados.
• As cartas do avó Pascasio: Alalá de Morazón.
• O ingreso do Tato da Valiña na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Unha bolsiña con castañas de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: Aqueles que votaron en contra propia.
• As Cartas do Avó Pascasio: Unha esmola de don Mauricio.
• As cartas do avó Pascasio: Don Hipólito, cen anos despois.
• O noso benquerido Centro Galego de Bos Aires.
• As Cartas do Avó Pascasio: O indigno réxime macricida.
• Agrandouse o Uruguay!.
• As cartas do Avó Pascasio: Clínica Sanitaria do Globo Amarelo.
• As cartas do Avó Pascasio: O que non podes facer na Arxentina.
• As cartas do avó Pascasio: Un angustioso caso de cornudismo macricida.
• Gol de Peñarol!.
• As cartas do Avó Pascasio: O gran traidor na catedral de Etchemiadzin.
• O milagre de Tandil.
• As cartas do Avó Pascasio: A concha da Shell.
• As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno.
• As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.
• As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.
• As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
• As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
• Un moi lixeiro mecánico dental.
• As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
• As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
• A familia Batán do Mosquetín.
• A Banda Oriental é un bastión de benestar.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
• As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
• As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
• As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
• As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
• Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
• Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
• Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
• A dieta macricida do globo amarelo.
• A marcha atrás tamén é un cambio.
• As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
• Non somos pedras.
• As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
• Eu tamén son fisterrán!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
• As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
• As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
• As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
• As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
• Unha linda primavera aurinegra!.
• Un golazo de Cristina!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
• A auga é vida.
• A moi garimosa República Arxentina.
• As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
• As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
• As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
• As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
• As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
• Gol de Galeano!.
• As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
• O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
• As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
• JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
• Dona Diáspora na Habana.
• As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
• Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
• O médico de La Teja.
• No paraíso dos paraísos.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Un “hornero” chamado Tabaré.
• Carlos Penelas en Compostela.
• Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
• A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
• Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
• Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
• Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
• Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
• San Gardel de Tacuarembó.
• Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
• Un fogón artiguista en Madrid.
• As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
• As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
• O poema e a canción.
• As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
• O retorno de Lucía.
• As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
• As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
• Hai que aprender do goberno arxentino!.
• As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
• Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
• As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
• O novo Centro Galego de Bos Aires.
• A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
• As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
• Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
• Volvemos ao Río da Prata.
• As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
• A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
• Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
• Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
• As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
• Dona Diáspora en Borneiro.
• Dona Diáspora en Baíñas.
• As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
• As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
• As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
• Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
• As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
• As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
• As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
• Os españois apretan o cinto.
• O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
• Forza Elba!.
• Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
• Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
• A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
• Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Graciñas, prezada Arxentina!.
• Sempre con Arxentina!.
• Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
• A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
• O noso embaixador honorario en Bos Aires.
• O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
• Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
• O hórreo do presidente Mujica.
• “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
• Forza Adolfo!.
• Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
• Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
• An Oriant, graciñas.
• Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
• Un rapaz solidario chamado Martiño.
• A maleta montevideana de dona Diáspora.
• A maleta arxentina de dona Diáspora.
• A forza dos Penedos de Pasarela.
• Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
• En Bos Aires, unha romería solidaria.
• A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
• Sempre na Habana!..
• Imos camiño da Habana?.
• O exilio de don Voto Perdido.
• A nosa herdanza na Habana.
• O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
• As tres palabras que perderon os emigrantes.
• Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).