As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova

Firmas QPC

21:40 25/03/13

Moi querida neta Cristina:

Escríboche unhas liñas que espero leas con detenimiento. Os avós emigrantes consideramos que é a nosa obrigación o apoiarte na lexítima reclamación de que as illas Malvinas volvan a mans dos seus lexítimos propietarios: os arxentinos. Como recordarás, acá arriba xuntámosnos/xuntámonos todos os venres pola noite na agrupación electoral "Cristina da Fonsagrada" para evocar os felices anos vividos a beiras do Río da Prata. Cando percibimos problemas que afectan sexa á nosa primeira ou segunda patria enseguida poñémonos en acción decidida para botar unha man.

Agora mesmo andamos medio alterados coas malas noticias que nos chegan de Galicia sobre unha repentina crise que está roldando a nosa máis importante empresa pesquera. Vós a conocés, referímonos a Pescanova. Recordas de Rodolfo Langostino? É, sen dúbida, unha referencia mundial na elaboración de produtos do mar para o consumo humano. Ao parecer, os mesmos voitres que revolotearon pola fragata "Liberdade" chegaron ao porto de Vigo para picotear nunha recoñecida empresa galega que é sinónimo de calidade e innovación. Uns delincuentes financeiros atacan con alevosía o patrimonio que a pionera familia dos irmáns Fernández López comezou a construír no ano 1960.

Para saber de certo o que está sucedendo, ocorréullenos convidar ao compañeiro Valentín Paz Andrade. Elixímolo pola súa dobre condición de experto en dereito pesquero e polo seu incondicional defensa da xenerosidade do pobo arxentino para cos "gayegos laburadores". A súa intervención durou dúas horas. Ninguén se moveu do asento malia que se transmitía en directo pola "Radio do Ceo". O pontevedrés Paz Andrade comezou o seu informe recordando cando coñeceu no Club Naútico de Vigo ao empresario lucense José Fernández López a finais dos anos 50 do século pasado. Logo, con todo tipo de detalles foinos explicando a evolución da empresa. Informounos que as técnicas de elaboración e de conxelado en altamar son a marca da casa e a clave do éxito que se materializa nunha gran demanda dos consumidores.

Asegurounos que a crise non ten relación algunha coa xestión xa que a facturación aumenta ano tras ano. Para Valentín a orixe do problema está nas accións que cotizan na Bolsa de Madrid. Os culpables son uns agresivos millonarios que se ocultan detrás dos seus opacos fondos de investimento e que planificaron un ataque especulador para facer caer bruscamente as accións. Acá teño apuntado un cachito do que dixo: "Hoxe en día, estimados compañeiros, non hai honor nin palabra que valla nos negocios. Antes un acordo era sagrado e negociábase para repartir o beneficio entre as partes implicadas. Agora non se respecta nada. Mandan os que non saben un carallo do mar e contrólannos os especuladores financeiros que nunca pisaron a cuberta dun barco. Creo sinceramente que os partícipes dos fondos de investimento son máis perigosos que os vellos piratas de Eugène Sue [Kernok, lle pirate], Robert Louis Stevenson [Treasure Island] ou Xosé Mª Lema [Costa do Solpor]. Estes neo-filibusteros das finanzas ---escuse me, Mr. John Silver--- compran inofensivos papelitos que os seus envenenadas mans converten en letal arma de destrución de emprego".

Bueno, estimada neta, entenderás que o amigo Valentín non se anda polas ramas. Antes de terminar o seu disertación dirixiuse a min ---diante de todos--- para pedirme que te escribise unha carta coa súa proposta de elaboración e firma dun convenio ou acordo entre o INIDEP [Instituto Nacional de Investigación e Desenvolvemento Pesquero] e PESCANOVA. Os barcos galegos terían á súa disposición as augas patagónicas e o Porto San Julián para base de aprovisionamiento. En opinión de Valentín sería unha boa patada á recente burla de convocar un plebiscito ilegal nas Malvinas. Unha farsa organizada para que a poboación residente un unha colonia británica elixa seguir sendo o que son, estranxeiros en terra arxentina. Di o noso paisano que vós tenés que contraatacar con medidas non violentas que lle deixen claro aos invasores que hai que sentarse á mesa de negociacións.

A nós, Cristina, parécenos que a súa suxestión é moi razoable. Significa un claro beneficio para Arxentina o asociarse coa empresa que sabe máis de pesca no mundo. É certo que as merluzas son arxentinas pero Pescanova posúe a máis moderna tecnoloxía transformadora e unha ampla e recoñecida presenza no mercado consumidor europeo. Abriríanse as portas patagónicas para a entrada de técnicos galegos que virían axudarnos ao despegue dunha industria de elaboración de conservas e conxelados que é evidente aínda temos en pañales. Pensamos que a nosa segunda patria progresa si depende menos do consumo de carne vacuna. Si comemos máis peixe quédannos máis miles de toneladas de carne para dedicar á exportación. Agora coméntoche a razón de suxerirche a nosa idea de que a firma do acordo teña lugar no Porto San Julián. O fundamentamos en que alí cerquita; case en fronte, morreu o heroe mariño mercante Manuel Olveira Ínsua. Ademais é a cidade austral na que vive Josefa Silva Castro. Sabemos de antemán que te rirás escoitando as anécdotas da cordial emigrante de Fisterra que desde finais de agosto de 1958 chea de alegría aquela sureña beira santacruceña.

Despídome. Recibín o abrazo cariñoso do vello emigrante que non che esquece.