- Ramón, temos que falar moi en serio.

- Que pasa? Quen morreu?

- Viches a Monchiño?

- Si, muller, como non ía a velo se comemos xuntos...

- E non te fixaches?

- En que?

- En que levaba un pendente na orella!

- Como un pendente? Un pendente de muller?

- E logo hainos de home?

- Xa, coño. Pois non, non me fixei.

- E que facemos agora?

- Tranquila, Fina. Xa sabes que é unha moda. Levan pendente ata os actores e escritores.

- Si, e os drogadictos tamén. A saber con quen andará o noso Monchiño. Xa o notaba eu raro e hoxe, o do pendente. Ai, Deus querido!

- Non esaxeres, Fina, que estás facendo unha traxedia dun ariño na orella.

- Ti tómao a risa, que así empezou o fillo de Petra e mira como acabou...

- Pero que terá que ver un rapaz sen pai e coa nai alcohólica con Moncho?

- Xa, que ti cres que todos os drogadictos son fillos da miseria...

- Pero Fina, unha cousa é a droga e outra é a moda.

- Pois a droga está de moda tamén. Ou non les as estatísticas sobre os mozos que se drogan, case a metade ou algo así...

- Como vai ser a metade, muller? Sería unha enquisa nas cárceres!

- Ramón, eu xa o notei raro hai días. Nunca se pechara na habitación e agora si. E esa música tan rara...

- Ó mellor habería que ollar no seu cuarto.

- Xa o fago a diario, pero non atopei nada estraño. Só dúas revistas porcas e un almanaque de mulleres.

- Pois logo tranquila que non debe ser nada.

- Si, home, como se non soupese el que podo rastrexa-lo seu cuarto de arriba a abaixo. Non ía ter as xiringas a vista...

- Pero que bruta eres, Fina! Pasas de un pendente a unha xiringa coma nada! Que terá que ver!

- Meu Monchiño, con catorce aniños. Co tranquilos que estabamos cando ía ó colexio. Pero claro, no instituto, quen o controla?

- Sabes ben que o de Ponteceso é un dos de mellor sona. E o neno semella sensato. Atopaches tabaco ou mistos na habitación?

- Non, paréceme que non fuma.

- Pois bo sinal.

- Que fará os venres e sábados, que chega ás tantas cando o ano pasado había que botalo da casa?

- Imos ver: anda con Paco, con Toñito, e ...con quen máis?

- O chama moito un tal Eduardo.

- Víchelo algunha vez?

- Non, pero por como fala nótase moi maduro. Non como Toñito, que só pensa nos cómics. E Paco ben sei eu que é boa xente. Coñecemos ós pais e diríannos algo de notar cousas raras.

- Teño que falar con Moncho.

- Pero non lle rifes, que sabes o xenio que ten.

- E por que ei de rifarlle? Por unha merdiña de ferro na orella?

- Falando do rei de Roma...

- Ola!

- Boas, Moncho.

- Pero que pachanga estades a ver?

- Nin caso lle faciamos.

- Séntate, que vou á cociña a prepara-la cea.

- Vale, teño fame.

- Imos ver, Moncho, queres contarme algo?

- Contarche? Non. O que?

- Túa nai nótate algo raro últimamente. E ese pendente que levas...

- Ale, o pendente! Xa mo dicían os amigos...

- E falando de amigos, o Eduardo ese, coñecémolo?

- Non sei. É moi bo tío. Estudia terceiro de BUP e gústalle moito a música.

- A música, claro, normal. Pero, escoitala ou tocala?

- As dúas cousas. Ten un grupo, e quero entrar nel.

- E os outros do grupo, que idade teñen?

- Hai de todo. Dezasete, quince, dezanove,..

- Dezanove?

- Si. O máis vello, Pepe. Toca a guitarra.

- Pero ti non regulas, rapaz. Acabas de cumplir catorce anos e andando con xente de dezanove.

- Só os vexo cando ensaiamos, non andamos xuntos.

- Ou sexa, que xa ensaias con eles.

- Si, no local do videoclube.

- E o pendente, é o emblema do grupo?

- Non, home, cada un vai como lle peta. Temos unha rapada e todo!

- Unha muller?

- Si, Xoana.

- Ben, ben, ben. Vou tranquilizarme a ver como cho digo. Moncho, ti non te decatas que non che conveñen esas compañías. Es moi novo, e con xente tan feita non aprenderás nada bo. Empézase pola música, logo ven a bebida, os porros, outras drogas,...

- Jó, pai, que esaxerado eres! Nin que tódolos músicos andasen drogados polo mundo...

- Todos non, pero moitos si, fillo. Jimmy Hendrix, Janis Joplin, os Rolling... Xente que rematou moi mal e que sen embargo son imitados por toda a fauna roqueira.

- Pero home...

- Que non, Moncho. Vaite esquecendo do grupo. Ti tes que centrarte nos estudios e dentro duns anos farás o que queiras.

- Non fago dano a ninguén!

- A ti mesmo: esos ambentes son sempre viciosos e rematarías por estraga-la túa vida entre miles de vatios e berros heavis.

- Heavis?

- Faime caso e agradecerasmo sempre. E cando...

- É un grupo folk.

- Como?

- Que é un grupo folk. Toco o tambor e non temos guitarras eléctricas nin berramos.

- Ah!

- Menudo conto estabas a inventar.

- Home, non sei... Como dixeches grupo e falabas de guitarras...

- Ai, ás veces eres peor que nai, que xa é dicir. Voume para a cociña a cear.

- Espera, Moncho, que están con Luar na galega...

- E a min que? Paso.

• Ángel M. Moar (ammmoar[arroba]quepasanacosta.gal)




Relatos anteriores

• Hoxe: O espello (Cee, 1925).
• Hoxe: Todo (Corcubión, 1.961).
• Hoxe: Coma un pano (Coristanco, 1.984).
• O trofeo (Berdeogas, 1943).
• Hoxe: Tocando (Toba, 1966) .
• Hoxe: “Perder ou perder” (Carballo, 1964) .
• Hoxe: A primeira (Cee, 1970).
• Hoxe: Sabas (Carballo, 1986).
• Hoxe: A carreira (Zas, 1956).
• Hoxe: Prexuizo (Carballo, 1.997).
• Hoxe: Tómbola (Muxía, 1979) .
• Hoxe: Ven (Buxantes, 1922).
• Hoxe: Amigos (Corcubión, 1.965) .
• Hoxe: A rata vermella (Pereiriña, 1933) .
• Hoxe: Póker (Ponte do Porto, 1977) .
• Hoxe: O pitoniso (Trasufre, 1985).
• Hoxe: Elías (Carballo, 1.987).
• Hoxe: Na procesión (Fisterra, 1963).
• Hoxe: A última (Malpica, 1968).
 
• Hoxe: O Alzamento (Ponteceso, 1935).
• Hoxe: A semana (Zas, 1947).
• Hoxe: Os formidables de Nantón (Cabana, 1954).
• Hoxe: Comida (Arou, 1946).
• Hoxe: A porta (Camariñas, 1.944).
• Hoxe: A pequena (Frixe, 1.908):
• Hoxe: No fondo (Suarriba, 1.955).
• Hoxe: Un neno carbón (Corcubión, 1.926).
• Hoxe: Dúas irmás (Malpica, 1.951).
• Hoxe: A caixa (Berdoias, 1.957).
• Hoxe: A radio (Corcubión, 1.953).
• Hoxe: Sambaxada (Cee, 1.976).
• Hoxe: Tres días (Muxía, 1.949).
• Hoxe: O baile dos vampiros (Corcubión, 1.992) .
• Hoxe: Touliña (Camelle, 1.948).
• Hoxe: Un diaño por Fisterra (Fisterra, 1.913).
• Hoxe: O Regalo: (Corme, 1.9/opinion//hoxe-tres-dias-muxia-1-949/20100929171621098995.html) .
• Hoxe: Ego te absolvo (Carballo, 1.975) .
• Hoxe: Tuno de Oficio (Santiago de Compostela, 1.982).
• Hoxe: Regateo (Moraime, 1.950).
• Hoxe: O Macao (Baio, 1.988).
• Hoxe: Na Escola (Cabana, 1.971) .
• Hoxe: O último desfile de San Cristóbal: (Corcubión, 1.989).
• Hoxe: O álbum (Fisterra, 1.932).
• Hoxe: Xenerosidade e entrega (A Coruña, 1.994).
• Hoxe: O mozo de onte (Cee, 1.936).
• Hoxe: coMISIÓN SUICIDA (Corcubión, 1.972).
• Hoxe: A espera (Agualada, 1.981).
• Hoxe: Vertixinoso (Carballo, 1.974).
• Hoxe: Afogo (Laxe, 1.967) .
• Hoxe: A frecha (Corcubión, 1.969).
• Hoxe: Gloria (Ponteceso, 1.937).
• Hoxe: Un día de furia (Cee, 1.990).
• Hoxe: O Sabio (Lira, 1.978).
• Hoxe: Propulsión (Cee, 1.998).
• Hoxe: A decisión (A Coruña, 1.901).
• Hoxe: Desencontros na primeira fase (Muxía

  -Fisterra, 1.973) .

• Hoxe: O poeta II (Redonda, 1.980).
• Hoxe: A voz (Carballo, 1.995).
• Hoxe: O poeta I (Redonda, 1.941).
• Hoxe: Encaixe (Camariñas, 1.999).
• Hoxe: Sen perdón (Baio, 1.996).
• Hoxe: Unha foto (Ponte de Porto, 1.934).
• Hoxe: Sindo o bebedor (Cee, 1.983) .
• Hoxe: O monstro de Quilmas (Quilmas, 1.930).
• Hoxe: A burla (Laxe, 1.960).
• Hoxe: A illa do tesouro (Ézaro, 1.958).
• Hoxe: Carioca (Corcubión, 1.993).

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.gal).