O moi exitoso camiño científico de Elisa
08:02 21/06/18
Na esquina do "Rover" a barra prepárase para gritar os goles da Celeste en Rusia. Están animados. Saben que haberá suor máis aló de cal sexa o resultado final. Os amigos están tristes polo recente falecemento da irmá menor do Flaco en Alemania. Elisa levaba moitos anos lonxe aínda que sempre tiña un mate a man en Tübingen (Tubinga) para acompañar as súas investigacións en biología molecular.
- CLAUDIO: A verdade é que quedei noqueado. Foise Elisa. Unha triste noticia. Con 58 anos tiña moito por vivir. Acórdome de vela xogando con Esther á escondida no galpón do vello Tomaduz. Encantáballes porque estaba cheo de lugares nos que che podías ocultar. Era tranquila e falaba pouco pero andaba sempre de bo humor.
- GILDO: Que o pariu! Unha desgraza que me doe na alma. Elisa criouse coa miña irmá, un par de anos maior, do mesmo xeito que a súa irmá Irene. Ao vivir no mesmo edificio edificio de apartamentos compartían os xogos da infancia. Acórdome do aniversario e de que tiraban papelitos polo balcón cando pasaba o desfile de carnaval.
- FLACO: Estou deprimido. Non puidemos acompañala nos seus últimos días. Non quixo facernos sufrir e mantivo en segredo total a enfermidade ata uns días antes da morte. É evidente que sendo experta en bioloxía molecular sabía que o cancro non tiña remedio. Pénsoo e non podo deixar de chorar. Quizais foi mellor así para nós pero non para ela, supoño. É certo que tiña o agarimo de moitos amigos pero a familia é ao final o único que tes. Sempre foi discreta. Non che informaba dos seus éxitos nin dos premios científicos que recibía. É duro. Vanme a perdoar pero hoxe non me quedo ao morfe de pizzas dacabalo. Agradezo os sinceros sentimentos de pésame. Chau, a ver si para a próxima veño medio resignado a que o destino de Elisa era o aporte de valioso coñecemento científico en pouco tempo.
- DON JOSÉ: Unha rapariga do barrio morreunos en Alemania. É doloroso e máis aínda para os veciños que a coñecemos. Creo hai moverse para que nosa gran bióloga molecular non sexa esquecida. Debemos de promover algún recoñecemento para manter a súa memoria. Acá nesta esquina agarraba o ómnibus que baixaba por San Martín ata a escola Nº 10 que está case á beira do Aguada. É a que ten a fronte cunhas baldositas de cor azul. Quero dicir que debemos de ser agradecidos coa nosa doutora Elisa Izaurralde Dorrego. Foi unha autoridade mundial en bioloxía molecular. Era a directora do departamento de Bioquímica do Max Planck Institute que é un dos máis importantes do mundo. Elisa tiña ao seu cargo a máis de 50 investigadores. Formaba parte da Leopoldina (Deutsche Akademie der Naturforscher) polos seus estudos sobre xénetica, bioloxía celular e molecular. Recibiu cantidade de premios de prestixio que poden consultar na WikipediA. Elisa é a máis importante bióloga molecular nada no Uruguay nos últimos 50 anos. Voume a achegar a Tabaré para comentarlle que o goberno debe de recoñecer a traxectoria de Elisa mediante algún premio que leve o seu nome ou dotar unha beca especial para estudos sobre biología molecular. Algo farán, espero. Confío no noso presidente que pola súa profesión é moi sensible a todos os temas que se relacionan coas ciencias da saúde.
- CLAUDIO: Aínda que estamos de duelo por Elisa non podemos esquecernos de celebrar as boas realizacións do noso gran goberno frenteamplista. Quero subliñar algo que case pasa desapercibido malia a enorme importancia que ten. Refírome ao programa "Uruguay, todos con luz". É histórico, botijas! Cando se vaia Tabaré o 100% da poboación terá conexión eléctrica. É marabilloso. Estou de acordo co que di Álvaro García (OPP) de que "isto cambia a calidade de vida da xente, algúns estiveron 40 anos esperando a enerxía". Son poucas as familias que están sen enerxía eléctrica pero é moi custoso o levar a luz a zonas rurales afastadas dos núcleos urbanos. O 40% dos custos está subsidiado e o 60% vai a cargo do consumidor que o pode pagar ata en 60 cotas co recibo da tarifa.
- GILDO: É certo que avanzamos pero a mafia mediática (Canles:4,10,12 O Impaís) segue ocultando o progreso. Son flor de asquerosos. Améntenche sen o máis mínimo pudor. Publican fotos doutros países para asustar á cidadanía e manipulan para subir ao carro do odio a un sector da clase media. Non son nabos, coñecen a frase de Bertold Brecht de que "non hai nada máis parecido a un fascista que a clase media asustada". Non informan que o noso país está considerado pola Ou.I.T. como o mellor da rexión en protección social. Non o publican porque están bancados ou coimedados polos grandes terratenientes que queren abolir a lei de 8 horas para o traballador rural. Enténdese?
- DON JOSÉ: O goberno segue a senda marcada polo "Pastor da Escola" que afirmaba que "a ilustración do pobo é a verdadeira locomotora do progreso". Non esquezamos que o gayego Varela tiña en contra á clase máis rica da sociedade uruguaya. Parece que algúns ricos queren volver repetir a historia ao opoñerse a unha educación pública de calidade. Queren ter escravos agradecidos ao seu servizo. Non queren que os pobres teñan unha vivenda por iso non che informan de que a "Comisión para a erradicación da vivenda rural insalubre" entregou en Pobo de Barro (Tacuarembó) a vivenda número 30.000. Tampouco mencionan que fai uns días entregouse o set número 200.000 do programa "Uruguay crece contigo". Non é noticia para estes dexenerados que o liceo rural das Toscas de Caraguatá hai sido premiado en Estados Unidos polo seu proxecto científico para reciclar a auga de choiva para utilizala en época de seca. Para os Autodesbocados son catro liceales "Camila, Celina, Paulino e Sandro-- que non van poder ter laburando no seu campo a cambio dun pouco de pan e galleta. Creo que acá está a explicación de que se oculte o evidente crecemento do país en todos e cada un dos aspectos que queiras considerar. Espero que triunfe o sentido común para que a Fronte Ampla volva ser o mellor guerreiro que segundo Dolores Ibarruri era "non o que triunfa sempre senón o que volve sen medo á batalla". Vou vello pero tratarei de non ir ao Cemiterio do Norte antes de poder aplaudir ao próximo presidente que será, si non me equivoco, o excelente xestor capitalino de raíces astur-galaicas Martínez Villamil. Bueno, imos deixar o chamuye que se nos arrefrían as pizzas dacabalo que acaban de sacar do horno.
- Manuel Suárez Suárez.
Outros artigos dende Lonxe de Montevideo
- O mar das Malvinas no mes de xuño (VI).
- O mar das Malvinas en maio (V).
- O mar das Malvinas en abril (IV).
- O fogar mariño de Olveira Traba nas Malvinas (III).
- O mar das Malvinas (II).
- Ao norte das Malvinas (I)
- Imos arriba coa Semana de Turismo.
- Dona Diáspora, de Baíñas a Bos Aires.
- A nosa lareira espiritual en Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O afundimento na inmoralidade.
- Na beira montevideana do Río da Prata.
- As cartas do Avó Pascasio: A garrafa que custaba vinte pesos.
- Viva o moi honorable Centro Galego de Bos Aires!.
- As cartas do avó Pascasio: Ao servizo da Macri Famiglia.
- As cartas do avó Pascasio: Anda que che cure Lemus!.
- As cartas do Avó Pascasio: O territorio ancestral dos mapuches.
- Tabaré e Lucía;
- As cartas do Avó Pascasio: Un secuestrador de apelido Macri.
- As Cartas do Avó Pascasio: O moi indigno goberno macrista.
- As cartas do avó Pascasio: As píldoras macristas son antidemocráticas.
- As cartas do Avó Pascasio: A crueldade do goberno neoliberal macrista.
- O veleno macrista no Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do avó Pascasio: Que me estás contando?.
- As cartas do avó Pascasio: Aplausos fortes para o gobernador de San Luís!.
- As cartas do avó Pascasio: Macri defraudou á cidadanía arxentina.
- As cartas do avó Pascasio; Unha para todos no medio da cancha.
- As cartas do avó Pascasio: En San Martín de Ándelos.
- As Cartas do Avó Pascasio: Aplausos para o gobernador gayego de San Luís!.
- As Cartas do Avó Pascasio: Sempre fixen o que debín
- O regreso da Illa do Tesouro.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha afronta que debe ser denunciada.
- As cartas do Avó Pascasio: Os sangüichitos da malcritud.
- Desde o 2 de maio de 1907 en Bos Aires.
- As cartas do avó Pascasio: The Oxford Union.
- As cartas do Avó Pascasio: A soia é un Poroto.
- As Cartas do Avó Pascasio: O hospital dos emigrantes galegos en Bos Aires.
- Imos a Montevideo!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha proposta para o ministro arxentino de Saúde.
- As cartas do Avó Pascasio: Dúas ducias de ñoquis macristas.
- As cartas do Avó Pascasio: Quero falarche do Centro Galego de Bos Aires.
- Imos a Montevideo!.
- O glorioso Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: Un mercenario no Banco da Nación Arxentina.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha camioneta para o alegre “sojerito” exportador.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha carta para Giulianno Sorettini.
- As Cartas do avó Pascasio: Os aires acondicionados.
- As cartas do avó Pascasio: Alalá de Morazón.
- O ingreso do Tato da Valiña na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- Unha bolsiña con castañas de Galicia.
- As cartas do avó Pascasio: Aqueles que votaron en contra propia.
- As Cartas do Avó Pascasio: Unha esmola de don Mauricio.
- As cartas do avó Pascasio: Don Hipólito, cen anos despois.
- O noso benquerido Centro Galego de Bos Aires.
- As Cartas do Avó Pascasio: O indigno réxime macricida.
- Agrandouse o Uruguay!.
- As cartas do Avó Pascasio: Clínica Sanitaria do Globo Amarelo.
- As cartas do Avó Pascasio: O que non podes facer na Arxentina.
- As cartas do avó Pascasio: Un angustioso caso de cornudismo macricida.
- Gol de Peñarol!.
- As cartas do Avó Pascasio: O gran traidor na catedral de Etchemiadzin.
- O milagre de Tandil.
- As cartas do Avó Pascasio: A concha da Shell.
- As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno.
- As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.
- As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.
- As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
- As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
- Un moi lixeiro mecánico dental.
- As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
- As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
- A familia Batán do Mosquetín.
- A Banda Oriental é un bastión de benestar.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
- As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
- As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
- As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
- As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
- Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
- Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
- Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
- A dieta macricida do globo amarelo.
- A marcha atrás tamén é un cambio.
- As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
- Non somos pedras.
- As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
- Eu tamén son fisterrán!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
- As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
- As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
- As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
- As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
- Unha linda primavera aurinegra!.
- Un golazo de Cristina!.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
- A auga é vida.
- A moi garimosa República Arxentina.
- As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
- As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
- As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
- As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
- As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
- As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
- Gol de Galeano!.
- As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
- As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
- O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
- As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
- As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
- As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
- JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
- Dona Diáspora na Habana.
- As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
- Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
- O médico de La Teja.
- No paraíso dos paraísos.
- Forza Centro Galego de Bos Aires!.
- Un “hornero” chamado Tabaré.
- Carlos Penelas en Compostela.
- Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
- A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
- Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
- Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
- Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
- Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
- San Gardel de Tacuarembó.
- Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
- Un fogón artiguista en Madrid.
- As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
- As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
- As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
- O poema e a canción.
- As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
- O retorno de Lucía.
- As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
- As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
- As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
- Hai que aprender do goberno arxentino!.
- As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
- Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
- As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
- As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
- As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
- O novo Centro Galego de Bos Aires.
- A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
- As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
- Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
- As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
- Volvemos ao Río da Prata.
- As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
- A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
- Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
- Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
- As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
- Dona Diáspora en Borneiro.
- Dona Diáspora en Baíñas.
- As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
- As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
- As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
- As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
- As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
- Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
- As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
- As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
- As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
- As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
- Os españois apretan o cinto.
- O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
- Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
- Forza Elba!.
- Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
- Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
- A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
- Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
- Forza Centro Galego de Bos Aires!.
- Graciñas, prezada Arxentina!.
- Sempre con Arxentina!.
- Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
- A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
- O noso embaixador honorario en Bos Aires.
- O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
- Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
- O hórreo do presidente Mujica.
- “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
- Forza Adolfo!.
- Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
- Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
- An Oriant, graciñas.
- Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
- Un rapaz solidario chamado Martiño.
- A maleta montevideana de dona Diáspora.
- A maleta arxentina de dona Diáspora.
- A forza dos Penedos de Pasarela.
- Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
- En Bos Aires, unha romería solidaria.
- A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
- Sempre na Habana!..
- Imos camiño da Habana?.
- O exilio de don Voto Perdido.
- A nosa herdanza na Habana.
- O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
- As tres palabras que perderon os emigrantes.
- Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.
Fonte
- Redacción de QPC ([email protected]).