Que necesarias son estas accións que están desenvolvendo Solidariedade Internacional de Galicia (organización que lidera o proxecto), a ONG de xornalistas Agareso e ACPP, nos centros de ensino da bisbarra. Se o ano pasado a entidade desenvolveu varias accións no CPI Xosé Pichel de Coristanco, este ano, o centro que estiveron atentos á anotarse ao proxecto “Activistas polo mundo que queremos” foi o IES Pedra da Aguia da Ponte do Porto.

Este martes completouse o proxecto coa visita ao Centro de Sara e Yorya, dúas activistas colombianas da fundación “Forjando Futuros” que desenvolven as súas actividades en diferentes comunas da cidade de Medellín.

O alumnado de 3º da ESO, que traballou ao longo do curso neste proxecto, escoitou atentamente as explicacións dadas por ambos os activistas e participou nas propostas lúdicas que propuxeron.

A visita comezou cunha pregunta ao alumnado que lles pillou por sorpresa: “A que sabe, a que cheira e que se escoita no lugar onde vives?”. A continuación, púxolles un audio que reproducía sons das rúas de Medellín: música, bucinas, discusións, golpes. Era un xeito sutil de transmitirlles a razón do seu activismo, o intento de transformar o ruído dunha sociedade en convivencia pacífica.

A tarefa non é doada nun país con moitas necesidades e que se enfronta a numerosos problemas estruturais. Aínda que a maioría da poboación é afrodescendiente ou indíxena, os niveis de racismo son moi altos, así como a pobreza. Neste contexto, é moi difícil traballar con adolescentes que nin sequera almorzaron ou con colectivos vulnerables aos que lles arrebataron terras e vidas.

Sería moi doado, explicaron, falar de guerrillas, crime organizado, bandas de rúa, paramilitares, etc., pero é necesario abrir unha fiestra á esperanza e falar de paz en plural. É o traballo que pretende impulsar o novo goberno de Gustavo Petro.

Do activismo colombiano, ao porteño

Aos alumnos, sentados en círculo, pedíuselles que escribisen nun minilibro feito cun papel o que lles enfadaba e por que alzaban a voz. As respostas foron variadas, aínda que predominaron as que denunciaban a inxustiza, o racismo, o uso da violencia e o maltrato animal. Todos eles exporanse baixo uns paneis elaborados por eles na clase de Plástica nos que baixo os títulos de “romper barreiras” e “unir cores” aparecen os perfís entrelazados de cada un deles.

A sesión rematou cunha serie de preguntas formuladas por un alumno representante dos dous grupos de 3º da ESO. Non lles foi doado responder a preguntas sobre a existencia de “fillos da guerra” (hoxe 1 de cada 10 nenos é recrutado pola forza pola guerrilla, e os que conseguen fuxir son sometidos a duros tratos de reinserción social), a estigmatización de ser colombianos (ambos os activistas tiveron que abrir a equipaxe ao chegar a España) ou os obstáculos que atopan para desenvolver o seu traballo. Iso si, a visita non os deixou indiferentes, a pesar de vivir nunha sociedade sen tantos problemas como a colombiana.

Tanto Eloi, coordinador do proxecto e membro de Solidariedade Internacional, como Jacobo, da Asemblea de Cooperación Pola Paz e encargado de traer a estes dous activistas, mostráronse moi satisfeitos coa experiencia co alumnado camariñán.

A semente activista está botada

E aínda que o proxecto como tal rematou coa parada de hoxe, o activismo do alumnado de 3o da ESO continuará ata finais de curso, con varias actuacións, entre as que destaca a limpeza da praia de Camelle en maio con Mar de Fábula e o celebración do Festival Loco de novo en xuño para recadar fondos para ACNUR.

Máis novas