A modo de poema-denuncia, ou dunha postal enviada a Noruega, recuperamos este poema de Manolo Rivas do seu non demasiado coñecido blogue. Un poema que ten un claro sino, denunciar o "impacto da piscifactoría, de capital noruegués, autorizada no derradeiro consello da Xunta de Fraga, e que estragou para sempre un dos máis senlleiros espazos naturais na beiramar da Galiza, o do cabo Vilán, na Costa da Morte".

Velaí,
onde naceran os ollos
da flor de namorar,
o sepulcro da miña ollada.
Decapitado o día,
só o faro compensa na noite
o silencio afogado dos peixes
no viveiro da morte.

Manolo Rivas na Costa da Morte

Lembramos ademais que o escritor ofrecerá o vindeiro venres 23 de setembro ás 21:00h unha charla-recital en Vimianzo, no marco da exposición-homenaxe a Antón Mouzo.

Novas relacionadas

• Antón Mouzo, homenaxeado na súa casa.
• Europa non coñece os plans acuícolas da Xunta en Touriñán.
• 6 colectivos piden non repetir en Touriñán o erro do Villano .
• Recunchos da Costa: Cabo Vilán.

Máis novas

• Cando naceu o nome da “Costa da Morte”?.
• Poemas para o Monte Pindo.
• Muxía respostou na presentación de As Crebas.
• Música e literatura mesturáronse na polafía de Cabana.
• A Feira do Libro de Cee en 1988, segundo Miro Villar.
• Unha nova fiestra para a literatura da Costa da Morte.

Fonte

• Información de Miro Villar a través do Blog de Manolo Rivas.