Os que coñecemos aos cidadáns arxentinos non entendemos que perdesen aquel seu corazón solidario e xeneroso que latexaba xunto co dos emigrantes que ancoraban na beira riopratense. Os galegos seguimos endebedados coa República Arxentina. Coido non hai interese nin preocupación por saldar a débeda. Houbo pequenos intentos de amortización pero pouco se fixo para achegar as emocións da diáspora ata os mananciais onde bebían os heroicos avós que cruzaron o mar. As débebas non só se pagan con diñeiro. Son da opinión de que os nosos descendentes agradecen moito máis cando reciben o recoñecemento que se merecen por seguir no rego identitario. Un exemplo de que hai moito por facer é a desfeita no Centro Galego de Bos Aires. Desde a Xunta de Galicia houbo unha escasa sintonía co goberno de Cristina Fernández. Un erro que só prexudica aos asociados da máis grande entidade da Arxentina que teñen a casa sen varrer. Hai tamén algúns outros insensatos que erran no seu pensamento. Estou a falar dos que queren trasladar certas obras de arte de autor galego a Galicia. O Centro Galego de Bos Aires posúe a máis rica pinacoteca no exterior. Os que desexen documentarse sobre ela poden ler a “Historia del Centro Gallego de Buenos Aires” do moi culto doutor Padorno Caldeiro (o pai era do Corgo e a nai de Castroverde). Nas páxinas 491-498 teremos cumprida información sobre cada unha das obras que se expoñen na sede social de Belgrano e Pasco. O anterior goberno arxentino foi quen mantivo aberto o Centro Galego mediante unha axuda económica que administraba un interventor xudicial. A crise facía perigrar o mantemento dos servizos de atención médica. Unha decisión persoal da presidente Fernández --en resposta a unha petición dun pequeno grupo de socias-- posibilitou a continuidade da mutualista que está moi endebedada e con excesivo plantel de persoal. Sen axuda externa non ía adiante porque perdeu milleiros de asociados nos últimos anos. Algo moi curioso que emporcallou a xestión do interventor xudicial foi a total oposición dos dirixentes electos do Centro Galego. Os membros das asociacións políticas “Pro Centro Gallego” non colaboraron nadiña para intentar que a institución fose camiñando. O triste é que negaron a súa man por motivos políticos. A maioría son admiradores e votantes do partido que lidera o presidente Macri. As barbaridades que dicían contra dona Cristina son irrepetibles e de moi mal gusto. Quen axudou era desprezada e nunca foi convidada a visitar a entidade na súa condición de presidente de Honra. Os mesmos que antes criticaban con acritud a dona Cristina están agora caladiños. Non din que o actual goberno sigue a liña anterior de axuda a unha mutualista deficitaria. O ministro de Saúde é un fillo da nosa emigración pero non se lle pide nada e aínda non visitou o Centro Galego. Os admiradores galegos de don Mauricio calan porque saben que votaron a políticos enfanatizados coas privatizacións. Agora están preocupados. É o que pasa cando escolles a un grupo de empresarios chamuyadores que están unidos pola evasión fiscal. Espero que os galegos macristas non perdan a fe católica e que sigan ofrecendo misas en Santa Rosa de Lima. Non estou tranquilo. Hai moitos que critican ao Papa Francisco seguindo as consignas heréticas dos malandras do PRO. Quero informar que a “Igrexa Macricida” está medrando moi axiña. Sobre todo despois da certificación catastral do Milagre de Tandil. Poida que axiña haxa emigrantes que vaian en peregrinación ao altar tandilense onde tivo lugar o encollemento dun campo que é propiedade do presidente Macri na provincia de Bos Aires. Está documentado que o terreo pasou de cinco mil hectáreas a media hectárea. Aqueles que movían os marcos das leiras nas súas aldeas atoparán a solución ideal para ter moita extensión de terreo sen case pagar impostos.  

• Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).

 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

• As cartas do Avó Pascasio: A concha da Shell.
• As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno.
• As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.
• As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.
• As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.
• As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.
• Un moi lixeiro mecánico dental.
• As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.
• As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.
• A familia Batán do Mosquetín.
• A Banda Oriental é un bastión de benestar.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.
• As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.
• As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.
• As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.
• As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.
• Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.
• Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.
• Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.
• A dieta macricida do globo amarelo.
• A marcha atrás tamén é un cambio.
• As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.
• Non somos pedras.
• As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.
• Eu tamén son fisterrán!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.
• As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.
• As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.
• As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.
• As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.
• Unha linda primavera aurinegra!.
• Un golazo de Cristina!.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.
• A auga é vida.
• A moi garimosa República Arxentina.
• As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.
• As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.
• As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.
• As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.
• As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.
• As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.
• Gol de Galeano!.
• As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.
• O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
• As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
• JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
• Dona Diáspora na Habana.
• As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
• Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
• O médico de La Teja.
• No paraíso dos paraísos.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Un “hornero” chamado Tabaré.
• Carlos Penelas en Compostela.
• Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
• A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
• Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
• Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
• Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
• Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
• San Gardel de Tacuarembó.
• Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
• Un fogón artiguista en Madrid.
• As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
• As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
• O poema e a canción.
• As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
• O retorno de Lucía.
• As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
• As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
• Hai que aprender do goberno arxentino!.
• As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
• Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
• As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
• O novo Centro Galego de Bos Aires.
• A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
• As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
• Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
• Volvemos ao Río da Prata.
• As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
• A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
• Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
• Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
• As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
• Dona Diáspora en Borneiro.
• Dona Diáspora en Baíñas.
• As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
• As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
• As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
• Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
• As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
• As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
• As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
• Os españois apretan o cinto.
• O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
• Forza Elba!.
• Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
• Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
• A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
• Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Graciñas, prezada Arxentina!.
• Sempre con Arxentina!.
• Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
• A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
• O noso embaixador honorario en Bos Aires.
• O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
• Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
• O hórreo do presidente Mujica.
• “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
• Forza Adolfo!.
• Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
• Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
• An Oriant, graciñas.
• Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
• Un rapaz solidario chamado Martiño.
• A maleta montevideana de dona Diáspora.
• A maleta arxentina de dona Diáspora.
• A forza dos Penedos de Pasarela.
• Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
• En Bos Aires, unha romería solidaria.
• A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
• Sempre na Habana!..
• Imos camiño da Habana?.
• O exilio de don Voto Perdido.
• A nosa herdanza na Habana.
• O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
• As tres palabras que perderon os emigrantes.
• Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.

 

Fonte

• Redacción de QPC ([email protected]).