As Cartas do Avó Pascasio: Sen asado na grella e sen pan no forno

15:27 06/06/16

Moi querida neta Cristina: Compráceme informarche de que se che escribo tan seguido é porque o meu "birome" ten vida propia. En serio, non te rías. Escápaselle a tinta. Non soporta as grandes doses de cinismo e hipocrisía que diariamente propalan os escuros sacerdotes do réxime "macricida" que desgobierna nosa amada segunda patria. Creo que se están pasando da raia ao menosprezar aos seus propios votantes. Paréceme que abusan das pílulas "odiadoras". A realidade é que o bofe "macrista" é un pésimo sucedáneo do asado kirchnerista. O noso neto Gustavo Fernández dóese ao expresar que "a ignorancia non ten límites neste sistema que come cerebros e fabrica escravos". É certo que vén unha etapa de roubo da suor do que menos ten para o enriquecemento ilícito do 1% dos arxentinos. Pero por outra banda, antes ou despois, todas as tormentas acaban. Aquí o máis triste é recoñecer que non foi un fenómeno atmosférico o que afundiu ao país na miseria. Foron uns miles de cidadáns que perderon o rumbo. O gran José Martí dividía aos homes en dous bandos: a) os que aman e fundan; b) os que odian e desfán. Creo que a gran maioría dos emigrantes entramos na primeira categoría. Somos os fundadores dun estilo de vida no sur. Antes da nosa chegada non había clase media. Viñemos para que os nosos descendentes puidesen crecer en liberdade nunha terra que che abrazaba. Eramos felices no paraíso galego. Se o abandonamos foi para dotar aos fillos dun mellor futuro. Os avós emigrantes sufrimos moito ao ler os comentarios dun degenerado -para máis desgraza, descendente noso- que é evidente forma parte do grupo de "os que odian e desfán". É un traidor aos nobres devanceiros que o mandaron á universidade. O desagradecido afirma sen ruborizarse que "a bonanza non era sustentable porque se baseaba nun atraso cambiario e tarifario". Refírese ao anterior goberno que tivo a desvergoña de manter un tipo de cambio que posibilitou un gran incremento do consumo que beneficiou directamente á industrial nacional. Noso indigno descendente critica a "bonanza" da túa xestión pero felicita a don Mauricio por lavar nove millóns de dólares que andaban de vacacións polas Bahamas. Tamén aplaudiu con fervor cando o "trucho calabrés" vendeu o fume amarelo de que "pódese vivir mellor". Agora resulta que antes "vivían demasiado ben". Buenoo, nós non entendemos de variables económicas. Menos mal que temos un lúcido intelectual "macrista" que nos aclara que o asado que vendía don Croto era moi barato porque viña de vacas patriotas que se negaban a emigrar. Despídome. Dentro dun anaco comeza a nosa mateada semanal. Hoxe terá un carácter especial xa que se lle poderá agregar leite ao mate. Acabamos de recibir un envío da empresa Leite Noso que envasa a marca "Deleite" no municipio lucense de Outeiro de Rei. Son un grupo de gandeiros que se uniron para comercializar leite de alta calidade pagando prezos xustos aos produtores. Agradecémoslle a cortesía que teñen cuns emigrantes que aínda levamos no padal aquel sabor inconfundible do leite recentemente ordeñado. Recibe o agarimo do avó fonsagradino que espera verte novamente na ponte de mando da recuperación na República Arxentina. – Pascasio Fernández Gómez.

Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

As cartas do Avó Pascasio: O complexo de dona Florinda.

As Cartas do Avó Pascasio: Unha alegre grasita coloreada.

As Cartas do Avó Pascasio: O saqueo do réxime macricida.

As Cartas do Avó Pascasio: A aporofobia do réxime macricida.

Un moi lixeiro mecánico dental.

As cartas do Avó Pascasio: Hai algo que non pecha.

As Cartas do Avó Pascasio: O regreso de Alberto Manguel.

A familia Batán do Mosquetín.

A Banda Oriental é un bastión de benestar.

As cartas do Avó Pascasio: Unha cancha moi enlamada.

As cartas do Avó Pascasio: Un bo vaso de viño tinto.

As cartas do avó Pascasio: Unha changuita para Inés.

As cartas do Avó Pascasio: A dieta macricida prohibe o asado.

As cartas do avó Pascasio: O macriquilombo instálase na República Arxentina.

Isabel, a noiva “gayega” de Carlos Gardel.

Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.

As cartas do avó Pascasio: A nacionalización do Centro Galego de Bos Aires.

Sr. Jorge Daniel Lemus: Ministro de Saúde da nación Arxentina e fillo duns emigrantes de Cereixo.

A dieta macricida do globo amarelo.

A marcha atrás tamén é un cambio.

As cartas do Avó Pascasio: Una quintita en Avellaneda.

Non somos pedras.

As Cartas do Avó Pascasio: Un erro pódese convertir nun horror.

Eu tamén son fisterrán!.

As cartas do Avó Pascasio: Unha petición para o presidente Scioli.

As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!.

As cartas do Avó Pascasio: Imos con Daniel da Villa Crespo.

As Cartas do Avó Pascasio: Non foi maxia pero foi máxico.

As cartas do avó Pascasio: “Milonga de aquí”.

Unha linda primavera aurinegra!.

Un golazo de Cristina!.

As cartas do Avó Pascasio: Unha ovella negra no poder.

A auga é vida.

A moi garimosa República Arxentina.

As cartas do avó Pascasio: Homenaxe a Amelita Baltar.

As cartas do Avó Pascasio: O valor dunha neta de Cuntis.

As cartas do Avó Pascasio: Unha balea azul na Avenida Sarmiento.

As cartas do Avó Pascasio: O repouso do “Centrojás”.

As cartas do Avó Pascasio: A almendra no aquelarre.

As cartas do Avó Pascasio: “Volverei e serei millóns.

Gol de Galeano!.

As cartas do Avó Pascasio: O tren que move aos arxentinos.

As cartas do Avó Pascasio: Un país de novela.

O segundo mandato do “gayego” Vázquez.

As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.

As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.

As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.

JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.

As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.

Dona Diáspora na Habana.

As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.

Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.

O médico de La Teja.

No paraíso dos paraísos.

Forza Centro Galego de Bos Aires!.

Un “hornero” chamado Tabaré.

Carlos Penelas en Compostela.

Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.

A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.

Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.

Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.

Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.

Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.

San Gardel de Tacuarembó.

Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.

Un fogón artiguista en Madrid.

As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.

As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:

As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.

O poema e a canción.

As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.

O retorno de Lucía.

As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.

As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.

As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.

Hai que aprender do goberno arxentino!.

As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.

Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.

As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.

As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.

As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.

O novo Centro Galego de Bos Aires.

A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.

As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.

Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.

As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.

Volvemos ao Río da Prata.

As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.

A “Suprema Inxustiza” da impunidade.

Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.

Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].

As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.

Dona Diáspora en Borneiro.

Dona Diáspora en Baíñas.

As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.

As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.

As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.

As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.

As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.

Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.

As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.

As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.

As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.

As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.

Os españois apretan o cinto.

O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.

Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.

Forza Elba!.

Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.

Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.

A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.

Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.

Forza Centro Galego de Bos Aires!.

Graciñas, prezada Arxentina!.

Sempre con Arxentina!.

Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.

A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.

O noso embaixador honorario en Bos Aires.

O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.

Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.

O hórreo do presidente Mujica.

“La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.

Forza Adolfo!.

Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.

Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.

An Oriant, graciñas.

Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.

Un rapaz solidario chamado Martiño.

A maleta montevideana de dona Diáspora.

A maleta arxentina de dona Diáspora.

A forza dos Penedos de Pasarela.

Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.

En Bos Aires, unha romería solidaria.

A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.

Sempre na Habana!..

Imos camiño da Habana?.

O exilio de don Voto Perdido.

A nosa herdanza na Habana.

O futuro do Centro Galego de Bos Aires.

As tres palabras que perderon os emigrantes.

Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.