Estamos preparados para a folga e si esta non funciona... para a revolución?
14:43 24/11/16
Hoxe recibimos unha carta dunha nai e dun pai da Costa da Morte sobre as folgas estudiantís. Unha visión moi interesante sobre a case eterna problemática co sistema público educativo. Pais, nais, mestres, alumnos… tomemos nota.
”Reflexións sobre a nosa folga”
Imaxe sacada nun dos colexios que se levantou en Chile contra as medidas neoliberais do goberno en 2011, extraída da documental "Tres instantes, un grito" de Cecilia Barriga Este xoves 24 de novembro a Confederación de ANPAS galegas convocou a pais, nais e alumnos a unha serie de mobilizacións para a loita pola eliminación das reválidas e a derrogación da LOMCE. Entre esasmobilizacións facíase un chamamento á folga mediante o absentismo escolar. Os nosos dous fillos son estudantes de primaria nun cole da Costa da Morte. Logo de explicarlles para que se convocaba a folga e suscitar unha reflexión respecto diso na medida do posible, ambos tomaron a súa propia decisión e ir ao cole ese día. Foron os únicos nenos que asistiron. Para nós a convocatoria de folga serviu para reflexionar sobre como levamos a cabo as nosas reivindicacións. Reflexións que aquí abrimos ao resto de compañeiros e compañeiras, sen ningún ánimo de xulgar as decisións individuais de cada familia, pero si con ánimo de abrir preguntas para seguir pensando como enriquecer as nosas loitas. A orixe da folga remóntase de longo ao Antigo Egipto. Con todo, a introdución e expansión da súa práctica como dereito lexítimo do traballador remóntase máis ben á época da Revolución Industrial. A transformación do sector do traballo é a causa fundamental deste auxe. Coa entrada masiva do traballador nas fábricas xeneralizouse a condición de traballador en réxime asalariado e por iso dependente totalmente dun xefe ou patrón. A folga é unha acción que se exerce como medida de presión ante ese patrón ou xefe que non acepta negociar unha mellora dunhas condicións de traballo probablemente inxustas. A crianza é unha etapa moi vulnerable da vida e á vez, nela, síntense os alicerces para a vida adulta. Dito isto nosa reflexión é a seguinte. De verdade cremos que ausentar aos nenos dun día de escola e substituílo por un día fronte á televisión ou calquera outra actividade cotiá axuda a que entendan nada respecto diso da vulneración sobre os seus dereitos a ter unha educación digna, de calidade, rica en valores, igualitaria e universal que é o que estamos pedindo por eles e a través deles? Utilizar aos nosos nenxs como arma arreboladiza, utilizar os seus corpos para transformalos no noso grito á inxustiza dunha lei educativa indecente non nos parece o máis adecuado si ademais o evento en si mesmo non vai acompañado da elaboración dun xuízo sobre o que lles está pasando. Sabemos que pensan eles respecto diso? Como viven esa experiencia? A organización social, que é á fin e ao cabo o que aquí se pon en xogo -é dicir que saibamos pensala e atopar ferramentas útiles para facela máis xusta- é moito máis complexa que facerse o valentón deixando ao neno en casa. Detrás ou diante desa acción habería moitas outras cousas que pensar xuntos. Salvo excepcións supoño, nada saben os nosos fillos sobre como facerse cargo dos seus dereitos e de organizarse cando se lles priva deles. Case ou nada hai sobre esta aprendizaxe nin no aula nin fóra dela. Así que a próxima vez que decidamos unirnos para gritar xuntos sobre algo inxusto e decidamos que os nosos fillos sexan corpo desa loita, suxeririamos que utilizásemos ese tempo, -e se é posible non soamente ese-, para pensar xunto con eles o que nos está pasando. Hai exemplos moi positivos de empoderamiento e reivindicación en que os nenos articulan -con axuda dos adultos- a súa propia revolución. Ocórrenseme dous que mencionar a modo de inspiración que poderían sernos útiles para futuras accións: A toma estudiantil sucedida en 2011 en Chile ou, máis recientemente, a campaña pola recuperación do clima global impulsada por mozos americanos para asegurar o dereito legal a un clima estable e un ambiente saudable. Pola eliminación das reválidas e a derrogación da LOMCE.- María e Frank, pais na Costa da Morte.
Novas relacionadas
- .
- A Escola de Nais e Laxe de Laxe abre con 4 xornadas formativas.
- 27-10-16: A comunidade educativa mata as Reválidas e dille non á Lomce.
- 26-10-16: A LOMCE e as Reválidas baleiran as aulas de Muros.
- Setembro 2016: Os socialistas critican a mingua da calidade do ensino na comarca de Bergantiños.
- Setembro 2016: En marcha un novo curso escolar.
- Xullo 2016: A federación de ANPAS Costa da Morte fai balance do ano académico.
- Xuño 2016: Versos como balas contra a LOMCE.
Fonte
- Redacción de QPC ([email protected]).