domingo. 12.10.2025
El tiempo

O Centro Español Apóstolo Santiago volveu brillar en Triesen cunha verbena galega que fixo historia en Liechtenstein

Centro Galego LIetchenstein-directiva y equipo de trabajo con el presidente de la entidad Manuel Figueroa
Directiva e equipo de traballo co presidente da entidade Manuel Figueroa
O Centro Español Apóstolo Santiago volveu brillar en Triesen cunha verbena galega que fixo historia en Liechtenstein

A alma galega volveu latexar con forza no corazón de Europa. Más de 400 persoas déronse cita este ano na cidade de Triesen, no Principado de Liechtenstein, para gozar dunha gran verbena galega e unha espléndida cea de fraternidade. Unha noite máxica, chea de música, emoción, reencontros e ese inconfundible espírito de comunidade que define ao Centro Español Apóstolo Santiago, auténtico referente da emigración galega neste pequeno país centroeuropeo.

Desde 1999, o veterano Centro Español Apóstolo Santiago, que reúne a case toda a colectividade española residente en Liechtenstein, a gran maioría orixinarios da Costa da Morte, organiza esta festa anual que é moito máis que un evento social; é un pedazo de Galicia trasladado aos Alpes, unha tradición que resiste o paso do tempo. Só a pandemia conseguiu interrompela en dúas ocasiones pero nin sequera iso logrou apagar a paixón desta comunidade que segue honrando as súas raíces cunha enerxía admirable.

Este ano, a celebración adiantouse de novembro a outubro, debido á ocupación do local habitual en Vaduz, trasladándose así á sala de festas de Triesen, un espazo que acolleu con calidez e entusiasmo a todos os asistentes. O novo escenario converteuse por unha noite nunha auténtica romaría galega, onde os acentos, os sabores e os acordes transportaban a todos á terra que deixaron atrás pero que nunca esquecen.

Centro Galego LIetchenstein-Fátima Pego
Fátima Pego

O cartel musical estivo á altura da ocasión. A velada foi animada pola exvocalista da mítica orquestra Panorama e actual presentadora en Galicia, Fátima Pego,  que encheu o escenario de enerxía, simpatía e puro talento. 

“Estou inmensamente feliz de estar en Liechtenstein, aínda que desta volta sexa en solitario. A última vez tiven a sorte de compartilo cos meus compañeiros e compañeiras de Panorama, e foi unha experiencia incrible. Nin sequera imaxinaba que a repetiría, e porén, aquí estamos, un ano despois, rodeada de toda esa xente que tanto nos quere e que nos fai sentir tan ben. Así que, de corazón, estou moi agradecida” compartiu inmensamente feliz a artista

Acompañouna a orquesta Tango, cuxo integrante Diego Toba (Muchy), natural de Cebráns, na parroquia de Ozón, Muxía, emocionou especialmente ao público coa súa presenza e proximidade. 

Centro Galego LIetchenstein-orquesta tango
A orquesta Tango

“É a primeira vez que estou en Liechtenstein e, de feito, tamén é a miña primeira actuación internacional. A verdade é que, dende o primeiro momento, o que me levo é a sensación de ter chegado e atoparme en familia. A acollida foi impresionante. Trátannos de marabilla e sínteste coma na casa. Atopeime con moita xente da terriña, veciños meus e mesmo coñecidos dos meus pais, o que me enche de alegría e me fai gozar aínda máis desta experiencia compartindo con eles cercanía, momentos e vivencias. A organización do evento é espectacular. Estou realmente impresionado coa súa experiencia e coa capacidade que teñen para coordinar algo desta magnitude, incluídas as probas de son. Son persoas moi hospitalarias, e a atención e o agarimo co que nos coidan teñen un valor incalculable, algo que levo comigo e que, estou seguro, tamén senten todos os meus compañeiros. Para min, este concerto supón un peche de tempada incrible. Agora tócame baixar do escenario por un tempo, pero aínda que nos sigamos vendo noutras celebracións durante esta pausa vacacional, quero expresar o meu máis profundo agradecemento á xente de Liechtenstein por esta marabillosa acollida e pola oportunidade que nos deron dende o primeiro minuto. Lembrade, vémonos nas festas ou nos bares”, compartiu o artista muxián emocionado.

Para coroar a noite, non podía faltar o inconfundible DJ Rizo, quen fai apenas unhas semanas actuou na cidade suíza de Lyss, onde reside unha numerosa colonia de veciños de Santa Comba e os seus arredores.

“Para min é xa a cuarta vez que estou en Liechtenstein e sempre veño con moita ilusión e fonda gratitude pola acollida que recibo. Valoro enormemente ou esforzo e ou traballo que hai detrás deste evento que se nota en cada detalle. Encántame reencontrarme con tantos veciños e veciñas, xente coñecida e amigos que vas facendo co paso dás edicións. Compartir escenario con Fátima Pego e coa Orquestra Tango foi un auténtico privilexio” aportou ou Dj de Coristanco.

Centro Galego LIetchenstein-orquesta tango, dj Chicho y Fátima Pego
Dj Rizo, con Fátima Pejo e a Orquesta Tango

Un pedazo de Galicia entre montañas

O Centro Español Apóstolo Santiago non só organiza festas senón que mantén viva a identidade cultural e social de toda unha xeración de emigrantes. Grazas ao seu labor constante, a cultura galega segue atopando en Liechtenstein un lugar de encontro onde a morriña transfórmase cada ano en celebración, orgullo e irmandade. Desde os seus inicios en Schaan, o seu paso por Bendern e a súa actual celebración en Triesen, o Centro consolidouse como un exemplo de unión, traballo desinteresado e amor pola terra. Cada edición desta festa demostra que, mesmo lonxe do Atlántico, seguen sabendo organizar verbenas tan auténticas como as de casa. 

No orgullo, a tradición, a comunidade e a entrega altruísta dos seus membros reside o secreto do éxito. Unha vez máis, esta edición confirma que a festa non é só unha cita imprescindible para os emigrantes senón tamén unha mostra viva da forza cultural de Galicia no mundo.

“Unha celebración destas características supón, ante todo, moitísimo traballo, sobre todo na última semana. Aínda así, seguimos organizándoa coa mesma ilusión que o primeiro día. Comezamos no ano 1999 e só tivemos que interrompela durante os dous anos da pandemia. Polo tanto, levamos xa preto de 27 anos de experiencia, esforzo e entrega. O principal inconveniente que atopamos é que cada ano somos menos, e non hai relevo xeracional. Facémonos maiores, o número de colaboradores diminúe e, con todo, o traballo segue sendo o mesmo… ou incluso maior. Creo que todos os centros galegos que quedamos, tanto en Suíza como nós en Liechtenstein, estamos a pasar por unha situación complicada en canto á continuidade. Non hai xente nova disposta a asumir as responsabilidades das directivas ou a xestión dos locais, xa que moitos dos que seguimos á fronte estamos achegándonos —ou xa chegamos— á idade da xubilación. As novas xeracións, por outro lado, xa non están tan vinculadas aos centros galegos como nós. Están plenamente integradas na vida e nas actividades do país no que residen, e non senten a mesma necesidade de participar nos centros. Gústalles viaxar a Galicia, gozar das festas na terra e compartir cos amigos alá, pero aquí fan a súa vida e participan nos espazos e eventos locais. Nós, os que quedamos, seguimos loitando coas forzas que temos para manter viva esta tradición, aínda que cada día resulta máis complicado e non atopamos unha solución doada. Aínda así, a nosa sociedade continúa activa: conservamos arredor de 150 socios, a maioría da Costa da Morte, e ao longo do ano organizamos diversas actividades para manter o espírito galego presente en Liechtenstein. Cando ves que a xente chega dende distintos puntos de Liechtenstein, Austria, Suíza e mesmo dende Francia, e que a sala se enche con máis de 400 persoas que gozan e celebran xuntas, todo o esforzo cobra sentido. Para nós, celebrar esta festa é como celebrar unha festa patronal en Galicia. Sinto unha fonda satisfacción e unha enorme gratitude polo apoio que sempre recibimos e polo magnífico equipo humano que fai posible que isto siga adiante”, declarou o presidente natural de Ozón, Muxía, Manuel Figueroa.

Con música, risas e un ambiente cargado de alegría e fraternidade, Triesen vestiuse de gala galega para render homenaxe a unha historia que comezou hai máis de dúas décadas e que continúa crecendo ano tras ano, grazas a unha comunidade que non esquece quen é nin de onde vén.
 

Máis novas de Alejandra Plaza dende a diáspora

Comentarios