Moi querida neta Cristina:

Antes de volver insistir coa procura dunha solución definitiva para o Centro Galego de Bos Aires quéroche informar de que recentemente ingresou na nosa “Asemblea da Emigración Galega Riopratense” un fillo de emigrante lucense en Bos Aires. Estoume referindo ao gran Adolfo José Lozano Bravo. É unha persoa de amable carácter, canchero, sabe moito de tango, incha de “Huracán” e admirador do ex presidente Alfonsín. Adolfo merécese todos os honores polos seus máis de 35 anos ininterrumpidos de activa promoción honoraria da cultura galega e bo amigo da Costa da Morte.

Recordarás que che contei que os novos membros teñen que pronunciar un discurso como condición previa ao seu ingreso. O novo compañeiro falounos da súa relación persoal con don Raúl a quen coñeceu xantando no "Centro Lalín". É sabido que Alfonsín, durante a triste etapa ditatorial, tiña o seu refuxio protector na rúa Moreno. O seu anfitrión era o entrañable Aurelio Cortizo que lle preparaba uns guisos que o axudaron moito para chegar á presidencia do país. Creo que os historiadores arxentinos non mencionan ao fogón de Cortizo dentro do ético período alfonsinista de goberno. Alfonsín veu de visita a Galicia en 1984 e 1992. Visitou o municipio de Lalín (aínda que a súa familia era de Ribadumia) onde recibiu o agarimo efusivo de miles de persoas que se congregaron para felicitar ao neto que presidía a República Arxentina. Na organización da primeira gran recepción oficial estivo colaborando con paixón o bo amigo Adolfo.

Si temos que destacar algo da traxectoria de Adolfo hai que destacar a súa gran capacidade de traballo. Nas primeiras “Feiras” en Palermo encargouse de mobilizar todo e de atender aos enviados da Xunta de Galicia. Percorreu varias provincias arxentinas desde o sur ao norte coas súas imaxes de Galicia. En 1979 levou un fermoso audiovisual a Montevideo con motivo do centenario do Centro Galego. Na capital uruguaia fíxose acompañar, en directo, coa voz da nosa querida Graciela Pereira. Botou unha man no Centro Galego, no Galicia, no Ribadumia, na Universidade de Belgrano (a súa xestión conseguiu a creación dunha cátedra de Estudos Galegos), no Centro Galego de Avellaneda e no Centro Galego da Prata. Sempre metendo guita do peto e sen cobrar un mango, nin sequera para compensar o gasto en nafta.

Preguntámoslle pola súa incorporación á vida da colectividade. Explicounos con todos os detalles que foi a amable actitude de don Rodolfo Prada a que lle fixo sentir que tiña que difundir por todos os camiños da terra arxentina unha muiñeira da aldea de Dumpín [Castro de Rei] que gardaba no corazón. Vou agora a pasar, moi brevemente, á transcrición dun cachito do que manifestou no seu ben armado discurso. Leunos varios pasajes do libro “Un país de novela” de Marcos Aguinis. O autor cordobés dedicoullo en Bos Aires o 9 de abril de 1989. Recollín unhas frases: Alfonsín quere aumentar imperiosamente os salarios, expandir o consumo, incrementar a produción, reducir o desemprego, combater a desnutrición e o analfabetismo, cumprir un plan de obras públicas, desalentar a especulación. Ten sensibilidade social, lle urge o benestar do pobo. Insiste en que non se someterá a receitas recesivas como lle esixen os acreedores. Roga construír ”entre todos” a Arxentina ”que merecemos”. Pero non todos o acompañan.

O bo de Adolfo sufriu moito cando o honrado Alfonsín caeu en desgraza. Ao terminar, aplaudímolo. Despois na cea comenteille que o que non logrou o neto Raúl estao conseguindo a neta Cristina. É unha realidade que aumentaron os salarios, creceu a produción industrial, reduciuse o desemprego e se implementó un plan de obras públicas. No tema dos acreedores externos rompícheslle o pico aos voitres. Informoume don Leandro [Alén] que Alfonsín está encantado con vos pero que sofre ao ver aos seus que van meterse debaixo do á dereita dun tano apellidado Macri. Adolfo dixo que eras a herdanza viva das fortes mulleres da montaña fonsagradina. Falou ben, verdade?

Despídome. Espero que o “FPV” siga xogando ao toque para triunfar con xogo limpo no campionato arxentino da prosperidad colectiva. Recibide un abrazo cariñoso do vello emigrante que non esquece a súa feliz estadía na linda beira porteña.

- Pascasio Fernández Gómez.

• Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.gal).

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

• O segundo mandato do “gayego” Vázquez.
• As cartas do Avó Pascasio: No corazón dos arxentinos.
• As cartas do Avó Pascasio: Non me toquen a Cristina!.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos herdeiros son arxentinos.
• JE SUIS Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O Centro Galego da Habana.
• Dona Diáspora na Habana.
• As cartas do avó Pascasio: Os avós que laburamos de albañiles.
• Don Tabaré, presidente electo dos uruguaio.
• O médico de La Teja.
• No paraíso dos paraísos.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Un “hornero” chamado Tabaré.
• Carlos Penelas en Compostela.
• Dona Calandria Fernández e don Voitre Singer.
• A desaparición do Centro Galego de Bos Aires.
• Dona Diáspora viaxa ata San Isidro de Curuguatí.
• Un adeus garimoso para un amigo da Costa da Morte.
• Dona Diáspora nas beiras do Chamangá.
• Dona Diáspora na cidade uruguaia de Melo.
• San Gardel de Tacuarembó.
• Dona Diáspora na rambla de Piriápolis.
• Un fogón artiguista en Madrid.
• As Cartas do Avó Pascasio: Os neopiratas á abordaxe de Galicia.
• As cartas do avó Pascasio: O “Clan do Clarinete” perdeu a partitura:
• As cartas do Avó Pascasio: O caldo galego sempre vén ben.
• O poema e a canción.
• As cartas do Avó Pascasio: A boa saúde do cine arxentino.
• O retorno de Lucía.
• As cartas do avó Pascasio. Unha “Queimada Solidaria” no Centro Galego de Bos Aires.
• As cartas do avó Pascasio: Os números cantan.
• As cartas do avó Pascasio. No barrio montevideano de La Teja.
• Hai que aprender do goberno arxentino!.
• As cartas do Avó Pascasio: Lembras a Burgueño?.
• Consuelo e Susana: unha mesma emoción emigrante en Bos Aires.
• As cartas do Avó Pascasio: O vindeiro xoves 25 de xullo.
• As cartas do avó Pascasio: Unha querella en Madrid.
• As cartas do avó Pascasio: Aplausos para a pontevedresa Ángeles Ruibal.
• O novo Centro Galego de Bos Aires.
• A alegría porteña dunha emigrante de Vila de Cruces.
• As cartas do avó Pascasio. Un interventor con sensibilidade galega.
• Unha loitadora emigrante de Vimianzo en Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio. Adeus peixes, adeus leite.
• Volvemos ao Río da Prata.
• As cartas do avó Pascasio: Os neo-filibusteros atacan Pescanova.
• A “Suprema Inxustiza” da impunidade.
• Unha conversa na mámoa de dona Pedra da Arca.
• Unha carta ao Dr. La Blunda [Interventor do Centro Galego de Bos Aires].
• As cartas do Avó Pascasio: Un heroico mariñeiro de Fisterra.
• Dona Diáspora en Borneiro.
• Dona Diáspora en Baíñas.
• As cartas do avó Pascasio: Esperando ós Reis Magos.
• As cartas do avó Pascasio: Unha visita á Casa de Galicia de Montevideo.
• As cartas do avó Pascasio: Aprender dos erros.
• As cartas do avó Pascasio: En busca dos millóns perdidos.
• As cartas do Avó Pascasio: Un fogar común na esquina de Belgrano e Pasco.
• Aquel neno da montaña leonesa de Villamanín.
• As cartas do Avó Pascasio: Enganchados ao carro arxentino.
• As cartas do avó Pascasio: A nosa moeda son os pesos arxentinos.
• As cartas do avó Pascasio: Os nosos carballos.
• As cartas do avó Pascasio: Viñemos para sementar.
• Os españois apretan o cinto.
• O ingreso de dona Balbina na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Uruguai abre o camiño para a derrota dos narcotraficantes.
• Forza Elba!.
• Aos moi prezados dirixentes de entidades galegas na Emigración.
• Unha muller no temón do Centro Galego de Bos Aires.
• A urxencia dunha solución para o Centro Galego de Bos Aires.
• Adeus, egrexio mestre Cordeiro Monteagudo.
• Forza Centro Galego de Bos Aires!.
• Graciñas, prezada Arxentina!.
• Sempre con Arxentina!.
• Berremos forte: forza Centro Galego de Bos Aires!.
• A forza dunha neta da parroquia de Bamiro Montevideo.
• O noso embaixador honorario en Bos Aires.
• O fungueiro de Bartolomé Hidalgo.
• Tres galegos da Costa da Morte en terras montevideanas.
• O hórreo do presidente Mujica.
• “La Juvenil” de Bos Aires e “Casa Cruz” de Baio.
• Forza Adolfo!.
• Dona Diáspora busca traballo en Montevideo.
• Galicia, entre Piriápolis e Tacuarembó.
• An Oriant, graciñas.
• Os mesmos sentimentos emigrantes en Bos Aires.
• Un rapaz solidario chamado Martiño.
• A maleta montevideana de dona Diáspora.
• A maleta arxentina de dona Diáspora.
• A forza dos Penedos de Pasarela.
• Dona Diáspora nas beiras do Río da Prata.
• En Bos Aires, unha romería solidaria.
• A páxina emigrante dunha gaiteira montevideana.
• Sempre na Habana!..
• Imos camiño da Habana?.
• O exilio de don Voto Perdido.
• A nosa herdanza na Habana.
• O futuro do Centro Galego de Bos Aires.
• As tres palabras que perderon os emigrantes.
• Unhas garimosas apertas de dona Diáspora.
• Dona Diáspora en Hollywood.
• Unha aperta fisterrá para Rosario Olveira en Montevideo.
• Ánimo para Cristina e adeus ao prezado irmán Carbajal.
• Galicia fíxose na diáspora.
• Un recordo para Andrés Pazos e unha aperta para Carlos Penelas.
• Dous herdeiros riopratenses: Noemí Rial e Jorge Muíño.
• Unha boa homenaxe aos emigrantes no Uruguai.
• Apertas galeguistas para don Manuel Cordeiro Monteagudo.
• As alegrías e as penas de dona Diáspora.
• Carlos López García-Picos, egrexio compositor betanceiro.
• Un tango para Rosalía de Castro.
• Forza Uruguai!.
• No “Derby” con Roxelio de Cesantes.
• Dona Diáspora quere máis retorno.
• Os grelos de Gladys.
• Os espazos emigrantes de dona Diáspora.
• As empanadas montevideanas de dona Valentina.
• Un baúl da Arxentina.
• A tolemia do voto emigrante.
• A singradura emigrante.
• O ingreso de Andrés Pazos na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• A xenerosidade de don Marcelino de Alqueidón.
• Un adeus moi garimoso para Andrés Pazos Pérez .
• A necesaria unidade dos centros galegos en terras americanas.
• As mans de María.
• Unha sesión especial na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• A miña noraboa para un país de primeira: Uruguai.
• O molete de Baio e os cruasáns de Malvín.
• Na Asemblea Celestial Riopratense queren que Pepe Mujica sexa o novo presidente do Uruguai.
• As miñas media ducia de razóns para non votar aos BLANCOLORADOS nas eleccións uruguaias.
• Forza Pepe! [O 25 de outubro hai eleccións presidenciais no Uruguai].
• Pérez Prado na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Un adeus fondamente galego para Antonio Pérez Prado.
• O centenario de Tacholas na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Debate sobre Gondomar na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• A miña noraboa para Castelao Bragaña.
• A biografía dun poeta emigrado.
• Hai moita preocupación na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Cando Cheíto de Romarís foi para Delémont.
• A sesión do 17 de maio na Asemblea Celestial da Emigración Riopratense.
• Chegou o momento da UNIDADE aos fogares sociais galegos na diáspora.
• Chegou o momento do Espazo Emigrante no monte Gaiás.
• Na Asemblea Celestial Riopratense da Emigración Galega HAI DEBATE postelectoral.
• O debate entre Abraira e Sánchez na Asemblea Celestial Riopratense da Emigración Galega .
• Balbina, unha centenaria de Rebordelo.
• Debate sobre o voto exterior na Asemblea Celestial da Emigración Galega no Río da Prata.
• Necesitamos axentes electorais con experiencia [Absterse os que teñan ética profesional].
• Unha conversa na pizzería montevideana “Subte”.
• A Costa tamén vota dende Lonxe de Montevideo.
• ¿Querés que te haga un churrasquito, Manolito?.
• A familia Penedos de Pasarela.
• Dona Dionisia de Cedeira e as vindeiras eleccións autonómicas.
• O neno do lobo en Montevideo (II): Na esquina de Propios e Carabelas.
• O neno do lobo en Montevideo (I): “Na esquina de Pantaléon Artigas e Ipiranga”.
• Unha boa vacina contra do peronismo.
• ¿Querés un mate, gayego? Tomá mate, che que en el Rio de la Plata no se estila el chocolate.
• O fotógrafo preferido de Carlos Gardel.
• A güeya dun gaucho de Ribadeo.
• Os charrúas do Uruguai e as charrúas de Allariz.
• Un ferreiro de Tines en Montevideo.
• Un atípico emigrante da Laracha en Montevideo.
• Os nosos herdeiros riopratenses.
• A democracia dun capador bergantiñán en Montevideo.
• Un emigrante de Fisterra.
• Os emigrantes dicimos NON aos que queren pechar as portas.
• Entre Barcelona e Montevideo, díptico emigrante.
• De Barallobre a Bos Aires .

Fonte

• Redacción de QPC (info@quepasanacosta.gal).