Teño que comentarche un tema que me parece moi interesante e sobre o cal aínda non facer estudos sociolóxicos. Trátase de analizar o cambio que se produce en nós, os emigrantes galegos, cando chegamos acá arriba. É xusto o recoñecer que inflúe moito o feito de non ter responsabilidades. A ausencia dun horario que cumprir convértenos noutras persoas. Somos mellores, sen dúbida, ao vir sen equipaxe pero cheos de experiencias terreais. Cando rebobinamos avergoñámonos da cantidade de cagadas que nos mandamos alá abaixo cando o puchero diario impuña as súas regras.

Así e todo, dígoche que me sorprendeu a actitude do ?Grupo Porteño? integrante da Asemblea Celestial dá Emigración Riopratense ao manifestar o estar a matar contigo. Todos e todas de acordo en que o seu deber patriótico-celestial é apoiar á neta Cristina dá Fonsagrada. Vos sabés que os nosos paisanos ---ao meu tamén me pasou--- son bastante remisos aos compromisos políticos. Hai que desculpalos porque lonxe do seu país estaban obrigados a laburar forte para poder aforrar uns pesos para levantar o rancho propio e darlle aos fillos a mellor educación posible. En chan arxentino nunca lle pecharon as portas aos honrados fillos de Rosalía de Castro.

É opinión unánime no grupo que cometeron un erro ao non ser capaces de conformar un grupo de presión á marxe dun ou outro partido político. Son da opinión que estiveron medio desprotexidos ao non estar cohesionados. Descúlpanse dicindo que ao estar totalmente integrados na sociedade arxentina eran un cidadán máis; cos mesmos problemas dos veciños do barrio. Viñemos para sementar e cumprimos deixando nos surcos do país miles e miles de toneladas de solidariedade nas veas de cada un dos nosos fillos e netos. Estamos satisfeitos e recompensados ao ver sorrir á familia cando se recorda de nós.

Agora o grupo quérese mollar ---nunca é tarde--- e estanse movendo para axilizar ao máximo os trámites de legalización celestial da agrupación electoral ?Cristina dá Fonsagrada?. O obxectivo é conseguir un espazo de opinión na Radio do Ceo para que os simpatizantes expresen a súa adhesión ao esforzo que estás facendo na consolidación dun país de futuro. Aclároche que soamente se poden inscribir aqueles galegos de orixe que xustifiquen residir na Arxentina. Non importa o período pero é preceptivo o coñecer o mate, o tango, os ñoquis do 29, os goles do domingo na cancha e sobre todo a bondade de Evita.

Despídome, recibe un forte abrazo do avó que che quere.