Sábado. 20.04.2024
El tiempo

As cartas do avó Pascasio: Macri defraudou á cidadanía arxentina

As cartas do avó Pascasio: Macri defraudou á cidadanía arxentina
Moi querida neta Cristina: A verdade é que agora estou bastante máis tranquilo ao saber que serás senadora. É o primeiro paso para o retorno á presidencia da miña querida segunda patria. Es unha persoa con sentimentos. Estás sufrindo ao ver que don Mauricio é un mentiroso que defraudou aos cidadáns. Creo que a gran maioría das súas votantes están desilusionados ao ver que incumprúu as súas promesas. Ao ver que tes uns mangos no peto que apenas che alcanzan para unha bandeixiña de ósos de polo que A Anónima vende a 14,90 o quilo, empezas a pensar que te engrupieron. Hai evidencias que non se poden disimular por máis chamuyadas que fagan os mercenarios do "Clarinete" sobre a alegre dieta do globo amarelo. Estivemos lendo unha nota no dixital español Público da autoría do economista Alfredo Serrano Mancilla titulada "A fraude económica de Macri na Arxentina" que é moi recomendable para todos os que confiaron en Macri. O doutor Serrano é o director do Centro Estratéxico Latinoamericano de Geopolítica e un bo coñecedor de varios países americanos e asesor da canle multiestatal de noticias Telesur. Comeza a súa nota dicindo: Macri defraudou á cidadanía arxentina. E demostrouno nun escaso lapso de tempo. Só necesitou algo máis dun ano e medio para incumprir todo o que prometera. Si existisen os contratos electorais, o de Macri xa fose rescindido por infracción múltiple. A nota de Serrano é clara. Descríbenos como Macri "estafou ao electorado" con ofertas en campaña electoral que logo non cumpriu. Unha promesa incumplida que é ben palpable é a de baixar a inflación que resulta que subiu unha barbaridade ata alcanzar o 40%. Desde o ano 2002 non se tiña unha taxa tan alta. Este desfase interno é o que indican os empregados en Arxentina do servizo exterior español como xustificación para pedir un aumento dos seus salarios. Ademais subiron todas as tarifas dos servizos públicos. Os tarifazos foron de entre un 200% e un 300% para auga, electricidade e gas. O "subte" pasou dos 3,50 pesos de cando estabas vos aos actuais 10 pesos. Creo recordar que no 2009 pagábase pouco máis dun peso por boleto. Outra linda promesa que se esfumou é a relativa a recuperar a economía xa que segundo don Mauricio o país estaba fundido. Non recuperou nada pero foi moi efectivo en descender no 2016 a menos 2,3%. O último ano teu no goberno creceuse un 2,1%. Agreguemos o desastre da caída da produción industrial nun 10% que leva ao aumento da desocupación en máis de 300.000 persoas no que vai de ano. O INDEC rexistra unha taxa de desemprego do 11,8 % para o cono urbano bonaerense e do 10,8 para Catamarca e do 10,4 para Mar do Prata e do 10,3 para Rosario. O panorama está moi escuro pero as páxinas mafiosas do "Clarinete" e os mercenarios televisivos fálanche de recuperación e de que é necesario que a negra Milagre siga en prisión. Un lindo contiño que repetía o candidato durante a súa campaña electoral era sobre a pobreza cero. Bo, hai que entender a don Mauricio, era portavoz dunha fantasía para facerlle recordar ás súas votantes a alegre etapa da infancia. Aumentaron os pobres e os indixentes. Estímase que a Arxentina ten un millón e medio máis de pobres e uns 600.000 indigentes máis. Ao haber máis pobres é evidente que aumenta a desigualdade. As políticas económicas sempre teñen consecuencias. Antes de decembro de 2015 a diferenza entre os máis ricos e os máis pobres era de 18,7 veces. Agora é de 23,2 veces. Para que logo digan que nada mellorou con Macri! Despídome. Hai moito máis para comentar sobre o lamentable afundimento dunha sociedade que ao caer nun momento de obnubilidade foi pichicateada polo actual presidente para así baleirarlle cerebro e peto. Voume correndo para chegar a tempo á lectura comentada do último libro do gran poeta gayego de Avellaneda, Carlos Penelas. Será o seu gran amigo Lucas Moreno o que nos guiará polas páxinas de "O hóspede e o esquecemento" para viaxar desde unha praza do sur ata unha camelia do pazo de Oca. Recibe o agarimo fonsagradino do vello emigrante que se emociona ao ver que a súa neta é unha certeza para millóns de esperanzados corazóns. – PASCASIO FERNÁNDEZ GÓMEZ.  
  • Manuel Suárez Suárez.

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

Comentarios