Martes. 15.10.2024
El tiempo

As cartas do avó Pascasio; Unha para todos no medio da cancha

As cartas do avó Pascasio; Unha para todos no medio da cancha
Moi querida neta Cristina: Antes de falar do teu esperado retorno á cancha política arxentina, enlamada polos patadura do Macri Fútbol Club, quéroche contar o que sucedeu cando chegou a millonaria Ernestina. É habitual ao ver no taboleiro de anuncios que ingresará alguén coñecido ou famoso ou da familia que a barra de avós emigrantes se achegue á Porta Celestial. Na entrada, a man dereita, recíbeche San Pedro que é o encargado da identificación e distribución dos residentes. A recentemente chegada escoitou o seu nome e o lugar de procedencia e deu un paso cara a nós pero San Pedro freouna con estas palabras: A vostede, doña Ernestina, estana esperando co forno quentiño. Así poderá redimirse dunha vida terrenal plagada de faltas e graves pecados. Non se preocupe polos comentarios xa que seguramente nas páxinas do "Clarinete" informarán de que se atopa no paraíso rodeada de anxeliños que lle cantan fermosas cancións relixiosas. Agora ímonos á cancha de Arsenal de Sarandí. Ti sabes que naquel barrio viven moitos gayegos ao ser Avellaneda o lugar do mundo con maior concentración de emigrantes nosos. Puidemos verte, escoitarte e aplaudirte grazas ao intendente Ferraresi que tivo a xentileza de transmitir en directo desde a Radio Pública de Avellaneda. Estiveches magnífica. Encantounos a sinxela posta en escea. Verte sobre un tapete celeste emocionounos e escoitarte dicir que viñas "como unha máis, a poñer o corpo e o corazón". En Sarandí nace Unidade Cidadá, un movemento esperanzador que volverá recuperar a dignidade para todos os arxentinos. É algo novo. Hai que superar as vellas politiquerías baratas para saír do ataque neoliberal que está deixando á nosa querida segunda patria na lona. Á fronte vas ti. Es a máis forte pola túa gran nobreza. As túas palabras enchen de esperanza a millóns de cidadáns que anhelan repoñerche na Casa Rosada. Fuches moi clara: Quero volver ser parte dun movemento político onde o importante é o pobo, onde o importante son os que sofren, os que necesitan, os comerciantes que teñen que levantar a persiana todos os días, os empresarios que teñen que darlle traballo aos traballadores e poder pagarlles; isto é a Arxentina que queremos, isto é UNIDADE CIDADÁ. Nas túas palabras hai cordura e sensatez. Móveste ao compás dos problemas actuais ao ter posta a mirada na agresión neoliberal. Estás decidida a poñerlle "un imprescindible freo ao neoliberalismo" mentres outros políticos divagan sobre as persoas (se es alta ou baixa ou tingues o pelo ou tes un bolso de Dior) e nunca fan referencia ás causas do roubo macrista á poboación. O actual goberno é de terror pero segue habendo xente que confía en Macri. É aos inxenuos aos que debemos de integrar en Unidade Cidadá. Sempre en positivo dixeches que "o insulto e o agravio deixar a eles" e agregaches que se debe de poñer a enerxía en "organizarnos polo desemprego, as tarifas, a débeda". Para o xornalista Juan Santiago García o teu foi "unha clase en vivo de política sen spots, nin teleprompter: parada no medio da cancha, contando os problemas reais, con persoas reais". O acto no "Día da Bandeira" elévache á máis alta potencia xa que a túa forza sae da honestidade que transmites en cada palabra, en cada xesto. Creo que os sucios mercenarios difamadores da mafia mediática están asustados. Enterráronche. Agora terán que seguir ao pé da letra as ordes inmorais do "Capo do Clarinete" para intentar que non sigas crecendo en apoio popular. Imos con Cristina da Fonsagrada! Despídome. Non quero perderme o ensaio de Carlos Núñez no mosteiro de Oseira. O noso gaitero máis internacional é un neto agradecido ao esforzo emigrante. Quérenos deleitar cun adianto do concerto acústico que terá lugar neste emblemático monumento da arte medieval cisterciense o 28 de xullo. Recibe o agarimo do avó fonsagradino que cada día veche máis preto de retomar o timón da moi xenerosa República Arxentina. - PASCASIO FERNÁNDEZ GÓMEZ.  
  • Manuel Suárez Suárez.

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

Comentarios