xoves. 01.05.2025
El tiempo

As cartas do avó Pascasio: Alalá de Morazón

As cartas do avó Pascasio: Alalá de Morazón
Moi querida neta Cristina: Aínda que por estas datas ando ocupado botando unha man nos preparativos para a festa do 31 coa que os compañeiros da Asemblea Celestial dá Emigración Galega despedimos o ano, fago unha pausa para escribirche unhas letras nas que volvo lamentarme polo desgraciado desgoberno que preside don Mauricio. Acá arriba, cada día que pasa, estamos máis tristes. Sentimos unha tremenda impotencia ao ver que o 51% dos arxentinos que votaron polo "cambio" se morfaron a palabra coma se fose unha rica cullerada de doce de leite. Esquecéronse de preguntar en que consistía. Hai que ser moi pelotudo para apoiar un cambio que che deixe en pelotas. Así sucedeu. Son tan intelixentes que lle entregan a un empresario cun pasado repleto de actividades irregulares a autorización para deixalos sen un mango no peto. Agora vén o verán. Onte, en Mar do Prata, case todos os comerciantes puteaban malia ter a caixa chea de pesos. Hoxe algúns xa pecharon o boliche e outros volven ao pichuleo de 15 anos atrás. É curioso. Antes ti eras culpable do benestar pero agora o actual goberno non ten responsabilidade ningunha na rápida caída na miseria da ampla clase media. É evidente que os emigrantes de Galicia somos uns vellos chochos que non entendemos que o país non camiña porque está cheo de xente que como Milagre Sala quérelle facilitar vivendas dignas aos que menos gañan. É imposible avanzar con cidadáns ambiciosos que queren comer todos os días. Non progresamos mentres haxa quen afirme que a tarifa eléctrica é un afane. O bo globoludo macrista debe agradecer que ten o cable conectado. Os avós vivimos diferentes épocas no noso paso terrenal polo espazo arxentino que nos recibiu cun sorriso cando baixamos do barco no porto de Bos Aires. Rompémonos o lombo. Aforramos uns mangos para levantar a casa propia. A diferenza máis notoria, ao meu entender, co actual goberno é que agora se che cagan de risa na jeta. Ti come bofe mentres eles se maman con champagne (supoño que rexeitan o excelente cava catalán) e endebédanche a razón duns 9000 pesos por familia ao día. Pero como o réxime macricida é moi completo, ademais de sacarche o morfe, tamén che quere deixar sen educación pública de calidade. Contrataron a un xubilado para encargarse da Biblioteca Nacional. É o autor dunha novela curta titulada "O regreso" (2005) que conta a historia dun emigrante arxentino que volve ao país logo de 30 anos "porque prometera asistir ao casamento do seu único afillado". Din que o Censor Manguero anda reprimindo aos funcionarios que opinan nas redes sociais sobre a súa xestión á fronte da importante entidade dependente do Ministerio de Educación da Nación Arxentina. Despídome. Non me quero perder unha charla da compañeira Maruxa Villanueva sobre un estilo de canción galega denominado alalá que quizais sexa a forma musical máis antiga do noso folclore. Nestas cancións a voz é o elemento básico. Voulle a pedir a Maruxa que nos cante o fermoso "Alalá de Morazón" que ten unha letra que emociona a todo aquel que o escoite. Escribiuno o amigo Ramón que coñecía moi ben aquela praia sadense. Recoméndoche escóitelo nunha versión estupenda da nosa neta lalinense, Graciela Pereira. O tema inclúese nun CD que acompaña ao libro que escribiu Graciela sobre o compositor Carlos López García, editado hai pouco polo Centro Betanzos de Bos Aires. Recibe o agarimo do avó emigrante e os meus desexos de que no 2017 teñas moita saúde para poder enfrontarche á destrución da nobre República Arxentina.
  • Pascasio Fernández Gómez
 
  • Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

 

Fonte

  • Redacción de QPC (info@quepasanacosta.com).

Comentarios