Pérez
Alemaña é unha federación de dezaseis estados chamados Länder (“país” ou “estado” en alemán) ou, de xeito non oficial, Bundesländer (ou “estado federado”). Os Länder son suxeitos de dereito internacional orixinarios con personalidade estatal propia, aínda que só a exercen entre sí e son representados no estranxeiro polo Estado federal. Cada un dos dezaseis estados federados ten o seu propio goberno e parlamento e todos teñen as mesmas competencias.
Explico o sistema alemán, federal repito, a vista de que o candidato Pérez (Rubalcaba, a máis señas) parece ter reparado nel por primeira vez e descubre, agora si, as bondades do sistema federal. Faría ben en explicarllo ós cidadáns pero sobre todo, en dicir porque falamos agora, trinta anos despois de marcados os parámetros básicos para a nosa convivencia, de cal debe ser o sistema que vertebre España. Porque o do sistema federal é imposible como sistema cando a metade dos que poden votar o consideran inaceptable.
O PP, herdeiro directo da dereita máis rancia e do franquismo, consideraba pouco menos que “casus beli” a proposta feita con motivo do debate da nosa constitución por parte dos electores de esquerda. Naquela mesa dos denominados “pais” da constitución había persoas claramente identificadas co republicanismo e o socialismo (o de verdade, non este de agora) que en non poucas ocasións se manifestaron favorables a consecución dun estado federal como resposta clara aos nacionalismos lexítimos. Porque un estado federal entende que os seus membros, os estados, o son en toda a extensión posible do termino e que, salvo no referente a súa defensa e a representación internacional dos seus intereses, son de feito nacións independentes. Este é o quid da cuestión “nacións independentes”. Por enriba desto so esta a total autodeterminación, algo que case parece inviable nestes tempos nos que todo tende máis a unión (económica, militar ou social) entre países que a separación.
Para o PP o estado federal é unha aberración, un retorno o pasado. Non digo que algún líder autonómico deste partido non estivera encantado coa idea (estado federal= mais para min) pero a dirección nacional a cousa non lle ia facer moito chiste. Federalismo e republicanismo van case que da man e por iso é aínda máis estraño que Pérez (Rubalcaba, ese, si) diga agora que o modelo alemán “mola”, e que merece dun debate publico. Porque nin el mesmo o cre cando o di e porque todo o mundo nas altas esferas sabe que ese non é o debate. O debate é ¿queremos que el e o resto sigan manexando o sistema, sexa este federal, secular ou nacionalsocialista ou preferimos cambiar de esceario e de personaxes?.
Ese si que é o debate. Ese si é o asunto, o miolo, a xema do ovo da organización política do estado. ¿queremos máis desta leria ou preferimos falar dun futuro diferente, sen que a elite que Pérez, Rajoy e demais fandangos encarnan e protagonizan, manexados pola banca e as grandes empresas, nos siga mangoneando a vontade?, ¿queremos máis de rescate a bancos e caixas antes que a autónomos e pequenos empresarios?, ¿queremos mais de recortes en todo menos nos soldos das súas señorías?, ¿queremos mais de que os “mercados” sexan os únicos directores da nosa vida en lugar de que o sexa a democracia e as nosas decisións libres e soberanas?. ¿queremos seguir vivindo en paz ou a escalada cara o desastre na que vivimos?. Termino, ¿queremos ser rescatados ou preferimos afundirnos nos sos sen deberlle nada a ninguén?
Por resumilo e poñerlle un lazo…¿Queremos un “sistema” ou queremos un “mecanismo”?. A fin de contas a min o alemán dáseme moi mal…
- José Luis Louzán (louzan[arroba]quepasanacosta.gal).
Máis información e contacto
- Facebook: José Luis Louzán.
Novas relacionadas
Verdades anteriores
- AA.
- Mouseland.
- First Lady.
- Feitos.
- Cálculo Mezquino.
- Saqueo Vikingo.
- Medidas cautelares.
- A memoria.
- Neutral.
- Falso.
- Cómplices Silenciosos.
- Tufillo.
- Podre.
- Dinosaurios.
- Pese a quen pese.
- Nestes días tan terribles.
- Indiferenza.
- A estafa.
- Fascismo.
- Municipais
- Marbella.
- Cuestión de tempo .
- Falsas aparencias.
- Despilfarro.
- Envexa.
- Shackleton.
- A fin da sociedade civil.
- A Resposanbilidade.
- Tabaquismo.
- ¿Por que?.
- Solutions. Medio ambiente e enerxía.
- Liberais Contra conservadores.
- Solutions. Economía.
- Entelequia.
- Liderazgo.
- A Patronal.
- Fuxir da poliarquía.
- Intrigado.
- Lobos e ovellas.
- Límites xeográficos.
- Volver.
- 110 veces despois.
- Vacacións.
- Errores de bulto.
- Iluso.
- É nosa.
- Máximo de Hubbert.
- Sentenciados.
- Euforia.
- Sociedades Inflamables.
- Servil e ignorante.
- Colapso.
- Nos mundos de Yupi.
- "Agallas".
- O Circo das Pulgas.
- A fin dos moderados.
- Ilusión de movemento.
- "Aínda que pareza mentira...".
- A Ignorancia.
- Síntoma.
- Porque lle chaman lei cando queren decir cachondeo.
- Ruanda.
- Naves de Marte.
- Realismo Vs Optimismo irracional.
- Nunca Xamáis.
- A débeda.
- Clamor.
- Debates estériles.
- Irresoluble Problema.
- SERGAS S.A..
- Tópicos e presuposicións.
- A Praza que nos separa.
- Alzheimer público.
- Falando o valeiro.
- Desistencia de autoridade.
- Conspiranoia.
- Piratas a bordo.
- Esquizofrenia política.
- Conciencia.
- Papel mollado.
- O vaso medio cheo....
- Patrimonio do ¿Estado?.
- Perversión.
- Unicamente naquel lugar.
- “Nenu, Que mala es la Dronga”.
- Un modo distinto de gobernar.
- Postais.
- O Complexo de inferioridade.
- Summer in the city.
- Todo necio confunde valor con precio.
- Os “Salvapatrias” .
- Infamia.
- Amigos.
- Baixo a tiranía da ignorancia.
- Dereitos.
- Event Horizont.
- Non me gusta a túa musica.
- Falsas apariencias.
- Evidencias que nos matan.
- Cidade sen lei.
- O dia de.
- A noite do cazador .
- O asombroso caso da urbanización pantasma.
- A venda nos ollos.
- A utopía Democrática do mundo de nada .
- A delgada liña vermella .
- Unha chispa de luz no lugar máis aburrido do mundo .
- Os catro pilares do desastre .
- A triste realidade de cada día .
- Eu non son Anxo Quintana.
- Dúbidas Razoables.
- A mente sobre a materia.
- Todos vivimos na política.
- O progreso.
- Xente corrente:
- A Responsabilidade.
- Terra de miserables.
- Escaso prezo.
- I have a dream.
- A Constitución ¿de todos?.
- Corralito.
- Un país metido nunha fosa.
- Categorías.
- A delgada liña.
- Notoriedade.
- Autoritas.
- Onde vas Alfonso XIII? IIª parte.
- Onde vas Alfonso XIII?.
- O sentido da medida-
- Estamos concentrados.
- A Espeleoloxía é unha ciencia.
- Que verde era o meu val.
- Tórrido verán.
- Carta aberta a D. José Bono Martínez, Presidente del Congreso de los Diputados..
- En realidade todos son iguais.
- Don Cretino e a grande tarta do Rei.
- Cuestión de principios.
- Ás veces dáme moita vergoña ser de Cee.
- Ignorantes Consentidos.
- Punxsutawney Phill.
- Bandeiras dos nosos fillos.
- 200.000 m2.
- A hora das depedidas.
- Longo Abril de chuvascos.
- Leis para nada.
- A fin da Inocencia.
- Chiringuitos.
- “Había una vez, un circo....”.
- Agora vai parecer que esto son as Seychelles.
- Sobre a erótica do poder e de como “aplicarse o conto”.
- ¿Porque os chaman impostos cando queren dicir roubo?.
- Verdades como puños: Unha breve introdución.