Xoves. 10.10.2024
El tiempo

As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!

As cartas do Avó Pascasio: Non coman a curva!

Moi querida neta Cristina:

Alégrame moito verte activa e comprometida co triunfo de Daniel de Villa Crespo. Supoño que che comentou que por liña materna é herdeiro do nobre sangue galego que se esparciu por todos os recunchos da xenerosa terra arxentina. Acá arriba aplaudimos moito cando dixeches que "cos nosos erros, somos o que somos. Non somos un día unha cousa e outro día, outr"?. Pódoche asegurar que a inmensa maioría de nós fomos xente de palabra. Hoxe hai tamén moita xente honrada. O problema está na gran proliferación de chamuyadores (en Galicia dicímoslle "falabarato") que evitan o intercambio de opinións para dedicarse profesionalmente á inoculación de maldades, mentiras e odios.

Os avós non lle atopamos explicación racional a que millóns de cidadáns queiran volver atrás para vivir peor que na actualidade. Non entendemos que sexan o vehículo que faga posible o retorno do neoliberalismo á Arxentina. Vénnos á memoria unha frase do gran dramaturgo Bertold Brecht que podemos aplicar á actualidade: "Que tempos serán os que vivimos que é necesario defender o obvio!" Cremos, Cristina, que ninguén mellor que vos para "defender o obvio" en activo apoio a Scioli Méndez. Ao ter en contra a uns medios de comunicación que ocultaron os logros é imprescindible o insistir neles. Hai que poñer as cifras sobre a mesa ou mellor no pizarrón para que se vexan ben.

Un número para recordar é o 1150. É a cantidade de científicos repatriados durante o teu mandato no que se duplicou a cantidade de investigadores. Tes que repetir unha e outra vez que cuadruplicaste o monto de recursos para as becas doctorales e postdoctorales. Se cadra é conveniente pegar un cartelito en todos os centros universitarios do país coa información de que o orzamento para ciencia pasou do 0,3 ao 0,6 do PIB e que o orzamento de educación subiu do 3,7 ao 6,5% do PIB. Outro lindo número é o 3.597.954 que se traduce na cantidade de nenos e adolescentes que perciben a Asignación Universal por Fillo. É de supoñer que os pais dos universitarios desexan que os seus fillos teñan traballo no país.

Nós non temos dúbidas de que a opción Scioli Méndez é a boa. Claro que desde acá pouco podemos influír máis aló dunhas recomendacións de vellos emigrantes para que os electores non coman a curva que os avivados che venden como unha linda recta ata Mar do Prata. Na nosa reunión de onte houbo compañeiros que se quentaron moito co sector cidadán que nega as realizacións. Outros pensamos que ao final chegará a cordura que fará de Daniel o novo presidente da República Arxentina. Dóenos que os petiteros preparen un cóctel de críticas absurdas que os leve á Casa Rosada logo de ser bebido por miles de exaltados seguidores do anhelado dólar que non vou poder comprar.

Bueno, Cristina, téñome que despedir pero antes gustaríame recordar unhas palabras do escritor francés Octave Mirbeau que creo teñen vixencia no actual momento malia os seus máis de cen anos de antigüidade. Dicía: "Os cordeiros van ao matadero. Non se din nada nin esperan nada. Pero polo menos non optan polo matarife que os sacrificará nin polo burgués que llos comerá". Recibide un abrazo con boa onda fonsagradina esperando que a túa acertada liña de goberno teña continuidade despois do 22 de novembro.

- Pascasio Fernández Gómez.

 
  • Manuel Suárez Suárez. (mansuarez[arroba]quepasanacosta.com).
 

Outros artigos dende Lonxe de Montevideo

Fonte

Comentarios