En plena cidade multicultural de Londres, un grupo de familias españolas afronta unha situación desafiante: o peche de sete aulas das Aulas de Lingua e Cultura Españolas (ALCE). Estas aulas, que desde hai anos forman parte da vida de moitas familias, afrontan un futuro incerto, e a comunidade española da capital británica mobilízase para defender a educación dos seus fillos. Coa redución de tres horas presenciais a só unha hora e media, e sendo trasladadas a unha aula internacional con diversas carencias, as familias atópanse nunha situación de precariedade. Ademais, puxéronse de manifesto unha serie de irregularidades no proceso, desde presións para manipular enquisas ata falta de transparencia na xestión dos recursos. É evidente a falta de apoio das autoridades educativas. A redución orzamentaria, agravada pola pandemia, deixou as aulas nunha posición vulnerable. A pesar das propostas de solucións por parte das familias, como cubrir os gastos do aluguer das aulas, as respostas foron evasivas e pouco claras. As clases presenciais tamén foron motivo de debate. Nun xiro irónico, o director da ALCE rexeita a idea das clases en liña, argumentando que se trataba dunha medida de emerxencia durante o confinamento. Esta posición xera indignación entre as familias, que ven como se menospreza unha opción que podería ser crucial para aqueles nenos cuxas circunstancias non lles permiten acudir fisicamente ás aulas asignadas.

Ante esta situación, a comunidade española en Londres únese nunha fronte común. A mobilización esténdese a través das redes sociais e das asociacións familiares, buscando dar voz ás necesidades dos seus fillos e demandando solucións concretas ás autoridades competentes. A loita non é só pola supervivencia das aulas, senón polo dereito fundamental a unha educación de calidade dos seus fillos. Así o manifestou hai uns días ante a Embaixada de España en Londres e en presenza do actual ministro de Educación. Entre as familias e o Ministerio está a xerir un fondo de descontento e o epicentro desta discordia reside nas políticas do programa, que foi motivo de polémica e frustración para moitos. As familias londinenses alzaron a voz en contra do que perciben como unha actitude ambivalente por parte das autoridades educativas. Eles senten que o asesoramento está a xogar segundo as regras do xogo como quere, poñendo xiros inesperados ás políticas establecidas como quere. Pais e nais lembran como as propostas anteriores foron rexeitadas sen ceremonios, citando restricións loxísticas ou orzamentarias. Con todo, agora ínstase a participar nas sesións dos sábados, unha medida que choca frontalmente co que previamente lles comunicaran sobre a dispoñibilidade do programa exclusivamente de luns a venres, en base a un acordo co profesorado.

Carmen Pascual, presidenta da Asociación AFERU (Asociación de Familias Españolas en Reino Unido), bota luz sobre os problemas que os enfrontan e comparte detalles alarmantes sobre a situación:

“Redución de Aulas e Falta de Transparencia

O peche de sete aulas, algunhas cunha longa traxectoria de servizo e con 200 alumnos, deixou ás familias con sensación de consternación e frustración. Segundo Pascual, este proceso levouse a cabo de forma caótica, cunha notable falta de transparencia e comunicación por parte das autoridades educativas. As decisións tómanse sen a consulta adecuada ás familias afectadas e foron instruídas de forma inadecuada sobre como responder ás enquisas e formularios relacionados coa matrícula.

Presión sobre as familias e falta de recursos

Ademais do peche das aulas, as familias afrontan unha serie de retos adicionais. A falta de recursos e o apoio adecuado das autoridades suscitaron preocupacións sobre a viabilidade do programa educativo. Denunciamos a falta de previsión por parte da Consellería, sobre todo no que se refire ao orzamento destinado ao programa. A pesar das reducións orzamentarias, as demandas educativas das familias non diminuíron, provocando unha situación insostible. Lemos o regulamento da ALCE e non aparece en ningún outro lado que se poida crear unha “Caridade” ou unha doazón ao colexio para reducir custos e manter as aulas. Os pais están dispostos a aceptar todas estas opcións que, unha vez máis, son propostas que non chegan a bo porto.

Resposta insuficiente das autoridades

Ante as preguntas e inquietudes expostas polas familias, as autoridades educativas ofreceron respostas insatisfactorias e evasivas algunhas nin sequera recibiron resposta. A falta de compromiso e acción das autoridades para abordar estas preocupacións provocou un crecente sentimento de desconfianza e frustración entre as familias españolas de Londres. A vindeira semana teremos unha nova xuntanza, que agardamos sexa máis proveitosa e obteremos máis respostas.

Mobilización e chamada á acción

Ante esta crise, as familias españolas en Londres co apoio da AFERU, as CREs e os conselleiros xerais, unen esforzos para afrontar os retos aos que se enfrontan, entre eles abrir vía para solicitar reunións coas autoridades educativas e mobilizar á comunidade para defender os dereitos educativos dos seus fillos. "Facemos un chamamento a todas as familias afectadas para que se unan nunha fronte común para esixir transparencia, apoio e solucións concretas a esta situación".

Nos últimos anos, o programa ALCE (clases de lingua e cultura españolas) foi unha iniciativa fundamental na integración e educación dos nenos e mozos migrantes en Europa. Porén, a situación deu un xiro preocupante co peche de aulas dedicadas a este programa en distintos países, entre eles Suíza e Alemaña. Este programa foi o alicerce da inclusión educativa da infancia e a mocidade migrante, ofrecendo un espazo seguro e estruturado onde poder aprender a lingua, integrarse na cultura e recibir apoio académico e emocional para alcanzar o seu máximo potencial. Tanto en Suíza como en Alemaña, o peche de varias aulas xerou, como en Londres, unha gran preocupación e preocupación nas familias polo futuro destas clases e pola continuidade da aprendizaxe dos seus fillos.

“O peche destas aulas non só afecta á súa educación, senón tamén ao seu benestar emocional e social. É un desarraigo das súas raíces, da súa identidade. A educación é un dereito fundamental para todos os nenos, independentemente da súa orixe ou situación migratoria, e pechar as portas das oportunidades educativas non fai máis que perpetuar a desigualdade e a exclusión. ” transmitido por algunhas familias en Suíza

“Para os nosos fillos, as aulas ALCE non só representan un lugar para aprender a lingua e a cultura españolas senón tamén un espazo para conectar coa súa terra natal e manter vivas as súas raíces nun entorno estranxeiro; un sentido de comunidade e apoio a estes mozos lonxe da casa. A falta de oportunidades para practicar a súa lingua nativa e manter os seus vínculos culturais pode ter un profundo impacto na súa identidade e sentimento de pertenza”, explican as familias desde Alemaña.

Ante esta preocupante situación, é fundamental que tanto a Consellería de Educación como as institucións educativas asociadas ao programa ALCE traballen conxuntamente para buscar solucións eficaces que garantan a continuidade e o éxito desta iniciativa. O peche das aulas supón un reto importante para o programa ALCE, pero cun enfoque colaborativo e creativo, coas familias é posible superar estes obstáculos e seguir dotando ao alumnado das ferramentas e experiencias necesarias para converterse en cidadáns do mundo.

Máis novas de Alejandra Plaza dende a diáspora europea