Non baixa, case que ao contrario. Segue medrando, trala súa 26ª edición, o Asalto ao Castelo de Vimianzo. Unha das Festas de Interese Turístico da Costa da Morte máis singulares, máis auténticas, que ano tras ano segue ofrecendo novas propostas. Un festa artellada integramente pola veciñanza, polas xentes das asociacións organizadoras Cherinkas e Axvalso, que co apoio municipal leva o nome de Vimianzo por toda Galicia.

A festa xa levaba en marcha durante toda a semana, con tarde-noites nas que xa era complicado atopar sitio para tomar un dos pinchos irmandiños (triunfaron os arietes do Conde de Pan Ignacio ou o facho irmandiño do Risco). O venres tocaba Cea Medieval, xa a cita favorita dos locais dende hai anos. Varios centos de persoas convertiron o foxo do castelo nun comedor ao aire libre e disfrutaron da mítico conxuro de Miguel Queiro, a animación de Cé Orquesta Pantasma e a música de De Vacas e de Monolious Dop, ata que a chuvia obrigou a gardar os instrumentos.

A xornada sabatina comezou co divertidísimo Asaltiño. Cada vez máis grande, cada vez hai máis minirmandiños dispostos a gozar desta batalla de auga no foxo do castelo mentres os maiores sen sentido do humor nos enfadamos en todo que nos chiringa… Un evento que cómpre coidar e potenciar, porque é un xeito ideal de trasladarlle a historia das revoltas irmandiñas á cativada.
Entre o público, Martiño Rivas disfrutando das risas dos peques.

A xente volvía ao centro da vila, para comprar algo nos postos da Feira de Artesanía, xa toda unha referencia e cada vez máis variada, arredor do Praza do Concello. Mentres Yosi realizaba as súas obras de arte en madeira coa motoserra, comezaban a partir os grupos de música, como os Rapacollóns, ou a animada Batucada das Curandeiras.

E chegaba o momento do pregón e o izado do pregón. Foi Xosé Ameixeiras o que animou ás tropas irmandiñas a sublevarse, xa con todas as parroquias (Baíñas, Treos, Cambeda… mesmo de Cabana ou Camariñas) esperando as ordes de Manolo Rial, un dos grandes armandanzas.

Este ano había novidades na zona dos concertos. O primeiro, o de Tanxugueiras, foi de pago por primeira vez. O feito de ter que comprar entrada e a novidade das pulseiras recargables provocaron as primeiras colas, que rápido se disipaban para escoitar a estas bravas rapazas que mesturan a música tradicional coas novos sons coma ninguén. Fixeron vibrar a todo o público (moito público familiar) cos seus Aire e Terraa, demostrando a súa potencia co feito que Olalla estaba con vértigos, e malia ter que saír do escenario un par de veces, deuno absolutamente todo.

O tempo, sempre inxusto, deixábase notar cun incómodo orballo ás 23:45h, a piques de comezar a representación teatral da revolta, o gran icono desta festa.

Xa de madrugada, tras tomar a fortaleza, a marea irmandiña volveu disfrutar da. música, festiva, volvía da man das euscaldunas Huntza, os ourensáns Lamatumbá, que volveron regar de licorcafé a capital soneirá e os Festicultores, que puxeron o fin de festa máis bailongo que se recorda.

MÁIS ASALTOS

• Asalto 22: O Asalto ao Castelo 2022 en vídeo.
• Asalto 22: Vimianzo viviu o seu Asalto máis multitudinario.
• Asalto 2021: O lume tomou as terras irmandiñas.
• Decembro 2019: O Asalto tamén vai polo bo camiño para ser declarada Festa de Interese Turístico.
• Asalto 2019: A calor irmandiña invadiu Vimianzo nun exitoso Asalto ao Castelo.
• Asalto 2017: O Asalto rexistrou o maior éxito de público da súa historia.
• Asalto 2016: Os irmandiños volven a Vimianzo.
• Asalto 2015: O XX Asalto ao Castelo 2015, xa no youtube.
• Asalto 2015: A representación teatral reivindica a singularidade dos 20 anos do Asalto ao Castelo.
• Asalto 2013: Asalto ao Castelo, a traca final (en vídeo).
• Asalto 2012: O Asalto definitivo (en vídeo).
• Asalto 2012: A Revolta Irmandiña máis numerosa tomou Vimianzo.
• Asalto 2011: O Asalto 2011 en vídeo.
• Asalto 2011: Os irmandiños volveron recuperar o poder do Castelo de Vimianzo.