A polémica sobre a procedencia da áncora atopada nunha casa de Muxía,e que podería pertencer ao HMS Serpent, segue medrando. A posición enfrontada de dúas entidades como a Asociación Naufraxios Galegos e a Real Liga Naval Española continúa deixando mensaxes completamente contraditorios.

A primeira loubábase no novembro pasado do achádego realizado por especialistas da Garda Civil e acollía con alegría a súa instalación na Sala dos Naufraxios do Museo de Man de Camelle.

Un mes despois a Real Liga Naval Española denunciaba que a áncora non pertencía ao mítico buque inglés afundido na punta do Boi no naufraxio máis soado da historia da Costa da Morte.

A posición da RLNE: NON

Esta semana a polémica volvía a acaparar a atención pública, tras un novo comunicado de Rafael Lema, dando voz á delegación coruñesa da RLNE, no que asegura que “a peritaxe do proceso xudicial “conclúe que a áncora non pode vincularse ao Serpent”. Lema lóubase de ser a “única voz que advertiu do erro” e critica “o clamoroso silencio de historiadores e expertos nacionais”. O seu informe baséase nos “testemuños locais e probas documentais”.

Para Lema debería ser importante ter valorado “as consecuencias sobre unha familia de veteranos mariñeiros que nunca ocultaron nin as pezas nin a orixe”. Lema considera a peza un “anclote, elemento menor; aínda que de procedencia foránea é unha variedade moi presente na nosa frota menor de cabotaxe, pequenos veleiros ou pesqueiros, entre finais do século XIX e mediados do XX”, “sen patente, sen numeración, de fundición de mala calidade. Un material que de ningunha maneira prestaría servizo nunha unidade naval de combate do calibre do Serpent”.

O estudio da RLNE pon o contexto da súa recuperación como principal argumento: “O áncora fai máis de trinta anos foi sacada do fondo do mar a 80 brazas. Hai testemuñas que confirman cando e como foi sacado este ferro leado nos volantes dun pesqueiro de Muxía. Nos anos 80 o pesqueiro de Muxía Irmáns Sambad recolleu o anclote nos volantes a unhas oito millas de cabo Vilán, en mar aberto, nas pedras ao sur de O Crebal. Polo peso da áncora e ao irlle golpeando o casco optou por desprenderse dela traslandándola media milla a unha canle máis profunda onde non molestase a outros volanteros. Nesa zona faenaban arrastreiros e alí enganchouna nos aparellos un pesqueiro da familia que a tiña decorando a fachada da súa casa”.

Naufraxios galegos: “Pode ser”

Precisamente o estudio de lema sae uns días despois da conferencia que impartiu o arqueólogo subacuático Antón López: “El estudio de las anclas: el ancla de almirantazgo del museo de Camelle”. “López que aportou luz sobre esta peza excepcional e única no mundo, que temos a sorte de ter no noso museo, en Camelle”, explica Fernando Patricio Cortizo. “Á pregunta de se poido ou non estar montada dita áncora de manobra (auxiliar, non principal) a bordo do HMS Serpent? A resposta é SI”, conclúe con rotundidade, aportando “probas de medición, cronolóxicas e de tipoloxía incluídas”. “Despois de peneirar máis de 500 áncoras, despois revisar cantidade de informes durante seis meses de investigación, de consultarlle a numerosos expertos, a profesionais no mar… López di que si puido estar a bordo co Serpent”, sinala Patricio. 
Con todo, é certo que López non pode concluír non pode concluír que é a áncora do Serpent porque non coincide o lugar do naufraxio do Serpent co lugar onde aseguran que foi atopada a áncora.

Máis novas