O mesmo plan de ir a Fisterra, para unha persoa coma a min, é unha aventura. Turismo de cercanía, que diría algún subnormal. Había ben de tempo que non me achegaba por esa vila- dende Semana Santa, máis ou menos-. Pero, a comezos da semana pasada alá que volvín da man da miña amiga Ana -unha das miñas amigas chamadas Ana posto que, fai uns intres puxen contas e son seis, nada máis…