Marcote: “A cultura micolóxica da zona experimentou un gran cambio nos últimos anos”

Marcote: “A cultura micolóxica da zona experimentou un gran cambio nos últimos anos”

09:00 08/11/12

Jose Manuel Castro Marcote durante unha visita guiada na exposición de cogumelos

Tralo novo éxito das XII Xornadas Micolóxicas da Costa da Morte, queremos falar cun dos seus protagonistas, que ademais temos a sorte de poder contar con el nas Firmas QPC. José Manuel Castro Marcote, toda unha eminencia en materia micolóxica en toda a península, está convertindo, xunto con toda a familia da Asociación Micolóxica Pan de Raposo, a micoloxía nunha tradición na Costa da Morte. Con todo o que isto conleva

Precisamente sobre as Xornadas Micolóxicas que tiveron lugar esta pasada fin de semana queríamos falar con el:

QPC: Que obxectivos teñen estas Xornadas Micolóxicas?

Castro Marcote: Pois teñen 3 obxectivos fundamentais::
Por unha banda pretendemos fomentar o coñecemento da Micoloxía en particular e da natureza e o medioambiente en xeral. E con este fin móntase a exposición que este ano tivo 218 especies distintas de cogomelos, e ademais se imparten as visitas guiadas pola mesma, e unha serie de charlas que este ano tiveron unha gran acollida.

Ademais, tamén queremos incorporar á Micoloxía ás novas xeracións. E nesa liña realizamos a charla especial para nenos, titulada "O Mundo Máxico dous Fungos" e cuxo autor é José María Traba Velay. Foi tremendo ver como disfrutaron os cativos.

O terceiro obxectivo é lúdico e gastronómico, sobre todo, coa degustación gratuíta de petiscos de cogomelos, que se puideron disfrutar nos dous establecietos ceenses que tiveron a ben colaborar: o Hotel Larry e o Galeón de Ana.

QPC: Estades a convertir unha afección pouco habitual na Costa da Morte nunha auténtica tradición.

A cultura micolóxica da zona experimentou un gran cambio nos últimos anos, pasando de ser unha poboación micófoba a que no momento actual haxa centos de persoas que gozan recollendo e consumindo cogomelos. Tamén estamos vendo como un pequeno número de persoas non quedan na gastronomía e queren saber máis sobre este mundo fascinante.

QPC: A xente perdeu o medo aos cogumelos?

O paso da micofobia á micofagia está producindo uns efectos sorprendentes e nalgúns casos indesexables. Observamos como conviven persoas que seguen tendo medo a consumir cogomelos con outros que, a base de coñecementos, gozan destes manxares e tamén duns poucos que sen ter a menor idea sobre o tema paséanse sobre o fío da navalla, comendo todo o que atopan.

Temos vivido episodios moi complicados aquí mesmo en Cee, con xente que estivo a piques de morrer non hai moito por mor duns cogumelos que non se podía comer.

Na Asociación estamos contentos co labor realizado en relación co aumento da cultura micolóxica da xente, pero nos preocupan eses poucos atrevidos que se están xogando a vida. Vemos con preocupación que as mensaxes non chegan ao seu destino e que o mesmo pasa en todas partes. Intentaremos buscar a forma de transmitir algunhas mensaxes claras para que eses efectos indeseados redúzanse na maior proporción posible.

QPC: Ten a Costa da Morte un potencial natural na materia claro?

A verdade é que si. Na Costa da Morte hai unha gran riqueza micolóxica, destacando os cogomelos asociados a piñeirais e prados, por ser hábitats maioritarios da nosa zona.

QPC: E cales son as especies máis valiosas, gastronomicamente falando?

Precisamente, debido a esta conformación dos nosos bosques, os cogomelos con valor gastronómico da Costa da Morte son: Cantharellus cibarius, Lactarius deliciosus e Boletus edulis nos bosques; Macrolepiota procera e Agaricus campestris nos prados.

QPC: E medioambientalmente, como evolucionan os nosos bosques?

Están diminuíndo alarmantemente unhas poucas especies, posiblemente debido a diversos factores como a destrución do seu hábitat particular, a acidificación do chan, o uso de abonos fortemente nitrogenados e ata pola competencia con outras especies foráneas máis ou menos invasivas. De todos os xeitos non debemos esquecer que o cogomelo é unha especie de froito e o non atopar fructificaciones non quere dicir que non exista o fungo ou ser vivo.

Sempre aparecen variedades novas, algunhas que frutifican unicamente cando as condicións climáticas son favorables e outras que se introducen co transporte mundial de mercancías e coa importación de árbores e plantas exóticos.