Menudo exemplo para o resto da bisbarra a creación do novo local social da SD Sofán. O flamante líder da 1ª Autonómica na súa estrea na categoría ten moitas cousas para estar orgulloso. E o seu novo espazo é un deles. Veñen de recuperar a Escola Unitaria da parroquia, algo que pode ser exportable ás ducias de escolas que están esmorecendo por toda a bisbarra, ás que entidades tan activas como son os clubs do fútbol poden devolverlle a vida.

Agora, ademais das xuntanzas do propio club, todas as categorías saen no bus dende alí, e os maiores da parroquia poden parar a botarlle un ollo á súa propia historia, e recoñecer aos seus veciños nas fotos, cando voltan da misa.

Só chegar diante da Escola xa notas a man dunha directiva comprometida. Esa porta co escudo forxado dá gusto vela. A entrada está adicada ao histórico ascenso da temporada pasada. Un ascenso recollido no último dos fermosos anuarios que armou Manuel Varela recollendo as crónicas do blog do club, e que ten na historia do presi, Liso, un capítulo especial. Despois de moitos anos á fronte do club, Liso tiña que marchar a traballar a Suiza, seguindo a través do whatsapp e das rrss a atualidade do club. Tiña billetes de avión para ver ese partido do ascenso, pero xusto a muller e outras parellas de compañeiros carballeses en Suiza tiñan preparada unha viaxe sorpresa. Así que aló seguiron o partido, coas camisetas da SD, e celebraron o ascenso por todo o alto.

Se a aula das nenas é hoxe o almacén do material, perfectamente organizado por categorías, na dos nenos comeza a viaxe pola historia. Unha pequena vitrina recolle os dous títulos oficiais do club, a 3ª Autonómica do 1999 e a 3ª do 2006. Precisamente o adestrador do primeiro título foi José Antonio Periscal, mítico xogador dos anos 60-70 do Compostela, Bergantiños, Ordes… Un Periscal que doou unhas botas que falan en clave de historia, que se conservan así de ben porque as mercou unha talla máis pequenas e non puido nin estrenalas. É unha das xoias do local, xunto co escudo en pel feito por Adolfo O Xastre, o avó do propio Manolo Varela, sempre coñecido pola volta como Manolo do Xastre. Tamén hai uns cantos carnets míticos, incluídos o do Teleclub, como comezou a historia para moitas entidades deportivas da zona.

Hai tamén unha pequena exposición de camisetas históricas colocadas para ver, tocar e mesmo probar. E posiblemente veremos aos xogadores este ano lucindo unha camiseta oitenteira nalgún choque desta temporada, celebrado os máis de 35 anos de historia.

O mural frontal recolle 210 fichas de xogadores. Mágoa que se perdesen un par de temporadas, polo que hai uns 50 xogadores que non aparecen. O outro lado está adicado ás categorías inferiores mentres o longo acolle un mural con toda a historia do club. Un luxo todo o material gardado por varias directivas comprometidas. Hai fotos de moitos equipos, como aquel xuvenil que no 1984 foi o primeiro equipo de toda a Costa en subir á Liga Galega. Hai documentos impresionantes, como a listaxe de material empregado na construción do mítico Carral, un campo que pode ter un relevo acorde cos tempos, pois o club xa presentou ao Concello a posible creación dun campo novo ao lado do colexio. Estudiarémolo, pero antes paladeamos a historia do club carballés.

Novas relacionadas

• QPC entrevista a Emilio Uzal, adestrador da UD Cerqueda, líder da 3ª.
• Aprétanse as táboas dos Pichichis costeiros.
• Víctor Espasandín: Coñecendo a un xalleiro na elite do fútbol español.
• O Estética Raquel mantense invicto no ecuador das Ligas de FS de Cee.
• Comezaron as obras para instalar céspede artificial en Agra da Filgueira.
• A Noite máis Solidaria do Fútbol da Costa.
• O Campo do Carreiro ou a forza dos veciños.

Fonte

• Redacción de QPC ([email protected]).