Estamos vivindo un tempo en que está de moda facer senderismo, principalmentre recorrer tramos do Camiño de Santiago. Cando viaxamos polo territorio da Costa da Morte adoitamos atopar fitos de granito, que conteñen unha placa cunha vieira e unha frecha gravada pintada de amarelo que nos indica o destino.

No mesmo fito hai unha pequena placa metálica gravada con números que indica a distancia en quilómetros coas súas milésimas, é dicir, coa precisión do metro e que van disminuíndo segundo nos achegamos o destino.

Lin que no ano 1954 a frecha amarela foi unha ocorrencia de don Elias Valiña, cura do Cebreiro, que as pintou nas paredes do adro da súa parroquia para guiar aos peregrinos na súa saída a Compostela.

Sobre a "Vieira" é outra canción. Na década dos 90, do século pasado, convocouse un concurso para deseñar unha icona para sinalizar o Camiño de Santiago e gañou a imaxe da cuncha dunha "vieira". Aquí xorde a dúbida no xeito de colocala. Algúns cren que os raios (liñas) que saen da cuncha marcan a dirección dos diferentes camiños das rutas xacobeas europeas que conflúen nun punto que é Compostela. Outros pensan que estas liñas actúan como os raios dun faro que ilumina o camiño cara a Compostela.

A este descontrol orientativo súmase posteriormente a extensión das rutas que van de Santiago, Fisterra e a Muxía. Os fitos de granito moi visibles guíanos pola frecha amarela cara ao seu destino, nalgúns casos contradicíndose cos raios das vieiras debido á súa orientación ou interpretación. Na maioría dos casos os raios apuntan a dirección cara a Santiago e noutros o contrario.

En canto ás placas quilométricas, chama a atención a súa precisión en milésimas de quilómetro, é dicir, o "metro". Non sei o método empregado para medir esas distancias. Localizar un marco con GPS é doado e preciso, non a distancia poligonal que os separa xa que require medios topográficos e tempo. Opino que chegaba con poñer os quilómetros cunha décima, é dicir, hectómetros, que é o que lle interesa ao peregrino.

Outra información importante é a súa situación xeográfica. Hoxe en día é moi doado xeorreferenciar mediante coordenadas UTM, sen esquecer o elipsoide de referencia 29ETRS89. Estes datos, na actualidade, son moi importantes xa que cun teléfono móbil e múltiples aplicacións, darían información e seguridade aos peregrinos.

• Modesto García Quintáns.

Outros artigos no "Modesto Patrimonio"

• Modesto García Quintáns debulla a historia da Casa da Vacariza, que entra na lista vermella do Patrimonio
• O Modesto Patrimonio: O Cruceiro de Rebordelo,
• Demografía no Concello de Dumbría.
• A Bandeira do Concello de Dumbría.
• A fervenza de Miñóns de Buxantes.
• A Central Hidroeléctrica de Buxán de Dumbría.
• O escudo de Dumbría.
• Os Pasales, a barreira natural do paso sobre o Río Xallas.
• A Casa da Pedra do Ézaro.
• O muíño fariñeiro máis antigo documentado no Concello de Dumbría.
• Memoria histórica lingüística (toponímia) e etnografía do Concello de Dumbría.
• O Cura Rioboo de Berdeogas.
• O Balcón da Costa da Morte.
• As antigas cancelas e e corredoiras de Dumbría
• O Hórreo na Comarca de Fisterra.
• A hidrografía no concello de Dumbría.
• A Ferigresía de Refoxos.
• A Ruta de Pallares.
• Muíños do Río da Lagarteira (II).
• Muíños do Río da Lagarteira (I).
• Un paseo á Ermida das Neves de Buxantes.
• O caserío dO Cotelo de Olveira.
• O Cemiterio de Buxantes.
• A Santiña de Trasufre.
• O Castro de Alvarellos de Berdeogas.
• Lugas de Castrelo, Colúns.
• A Capela de San Marcos do Logos.
• Os muíños do Rego de Quenxe.
• Por que lle chaman as Caldeiras do Castro?:
• Semellanza dos nosos muíños fariñeiros cos canarios.
• Os muíños da nosa comarca.
• Recordando o día máis angustioso de Xesús.
• As varas: As antigas unidades de medida.
• Recordando algo da historia da parroquia de Berdeogas.
• A hidrocentral “Electra del Jallas”.
• O 50 aniversario do Encoro da Fervenza.
• A igrexa parroquial de Dumbría.
• Un Modesto repaso aos costumes avespa velutina.
• O piñeiro-marco entre Cee e Corcubión.
• A escola de Dumbría.
• Reparación do piso e do teito da Igrexa de Buxantes.
• O Dolmen da Pedra da Arca.
• A Cabana da palla do millo.
• Apañar o mato en primavera.
• A Ponte de Canelas en Dumbría.
• O arado de madeira ou tamén chamado romano.
• O Cruceiro pantasma do Monte de Olveira.
• Memoria Histórica de Buxantes – Muíño da Fonte Santa.
• O Castro de Castromiñán.
• O lugar de Quenxe.
• A Igrexa Parroquial de Buxantes.
• A Igrexa Parroquial da Ameixenda.
• O Bico do Santo en Carnota.

Patrimonio Pindexo

• O Modesto Patrimonio: <Subida ó Pico de Peñafiel do Monte do Pindo.
• O Modesto Patrimonio: <A toponimia do Monte do Pindo.
• O Modesto Patrimonio: O topónimo: O Pindo ou Monte Pindo?.
• O Modesto Patrimonio: Explorando a toponimia dos camiños do Monte do Pindo.
• O Modesto Patrimonio: A Cabana das Chozas, outra Caverna dos refuxiados no Pindo.
• O Modesto Patrimonio: A Furna do Río da Barco.
• O Modesto Patrimonio: Fonte Mateo e A Cova dos Morcegos no Monte do Pindo.
• O Modesto Patrimonio: A Cova da Pendente do Monte Pindo.
• O Modesto Patrimonio: Os muíños do Monte do Pindo.
• Con Pepe do Fieiro redescubrindo os tesouros do Monte Pindo.
• Pepe do Fieiro: “Dicían os nosos vellos…”.
• Ézaro, unha viaxe polas covas dos agochados no Monte Pindo (Parte 1).
• Ézaro, unha viaxe polas covas dos agochados no Monte Pindo (Parte 0).
• Da Raínha Lupa á Cova da Xoana, pasando por Duio, con Pepe do Fieiro.
• Os muíños do Monte do Pindo, por Modesto García Quintáns.