Mércores. 09.10.2024
El tiempo

A bióloga e activista keniata Wangari Maathai, outra Premio Nóbel para a Galería Mulleres

cartel Wangari Maathai Galeria mulleres Muxia 2020
A bióloga e activista keniata Wangari Maathai, outra Premio Nóbel para a Galería Mulleres

Continúa Viki Rivadulla, dende a Biblioteca da Muller de Muxúa, e a través desta Galería Mulleres, percorrendo a historia en clave de muller. Para o mes de novembro deste 2020 tráenos a historia de Wangari Maathai (Nyeri, KenYa, 1940 - Nairobi, 2011) Bióloga, ecoloxista e activista política. Premio Nobel da Paz por “a súa contribución ao desenvolvemento sostible, á democracia e á paz”. Foi a primeira muller africana e a primeira ambientalista que conseguiu devandito galardón.

A loita de Wangari une a ecoloxía e o desenvolvemento sostible coa democracia, os dereitos humanos e o empoderamento das mulleres. As fillas de campesiños estaban abocadas a traballar nos campos, recoller leña e carrexar auga. Pero Wangari puido estudar. E iso non só cambiou a súa vida, senón a de miles de mulleres africanas. Foi a primeira muller de Africa Central e Oriental en obter un doutoramento e a primeira muller Xefa de Departamento e Profesora Asociada na Universidade de Nairobi (1977).Na Universidade loitou por conseguir igualdade de oportunidades e salarios, logo será directora do Consello Nacional de Mulleres de Kenya, asociación que avogaba polo empoderamento das mulleres kenyanas. Ao mesmo tempo foi abrollando o seu activismo ecoloxista.

A súa conclusión foi clara: moitos dos problemas de Kenya, e por tanto das súas mulleres, radicaban na degradación ambiental. As súas dúas loitas uníronse. Fundou o Movemento Cinto Verde (Green Belt Movement) en 1977. Alentou ás mulleres para ir ao bosque e colleitar sementes de árbores oriúndas para crear invernadoiros. Era unha idea simple, impulsar o traballo conxunto das mulleres na plantación de árbores para mellorar a súa propia situación e loitar contra a deforestación, a erosión e a seca. As mulleres así tiñan papeis de liderado, dirixían os viveiros e traballaban planeando e implementando proxectos para a recolección de auga e seguridade alimentaria. O movemento foi clave para avanzar na emancipación e empoderamento das mulleres campesiñas.

Presidiu o Consello Nacional de Mulleres de Kenya e fixo unha férrea oposición ao réxime ditatorial que Daniel Arap Moi, e promoveu a liberación de presos políticos, loitou contra a corrupción e reivindicou eleccións xustas.

En 1997 foi designada candidata á presidencia do seu país, pero días antes dos comicios o seu partido retirou a candidatura. En 2002 foi elixida parlamentaria por unha ampla maioría de votos, tras o cal o presidente Mwai Kibaki nomeouna viceministra de Medio Ambiente.

Artigo relacionado

10 anos da Galería Mulleres Muxía

Fonte

  • A Biblioteca da Muller de Muxía, da man de Viki Rivadulla.

Comentarios