“Cando acordei, Ubaldo aínda estaba aí”
É probable que nalgunha ocasión, nunha noite de néboa mesta, cando ías camiño da casa por calquera das estradas secundarias da Costa da Morte, te cruzases con el. É un coche negro, vello e estartelado. Un coche negro e fráxil como un neno de pernas tolleitas. Moitos o viron pasar veloz por diante, para logo esvaecerse entre a poalla. Outros non cren…
Miro Villar | 12/05/2022
Miro Villar | 12/05/2022