Fin do ano, un poema de Gonzalo López Abente
Desta volta recomendamos a lectura dun outro poema intitulado «Fin do Ano», que apareceu publicado no seu libro póstumo Decrúa. Poemas (Buenos Aires: Edicións Muxía, 1966), en concreto co número 13 da Primeira Parte tamén intitulada «Decrúa», que serviu para a epígrafe desta obra. Decrúa publicouse na emigración tres anos despois do pasamento do autor, con colofón no 11 de xullo do 1966, na bonaerense Imprenta López, e dentro das Edicións Muxía, que dirixían o sobranceiro galeguista Arturo Cuadrado e o seu curmán Horacio Bermúdez Abente, este último escribe un pequeno prólogo que chama «Noticia» para xustificar a publicación das «cuartillas» orixinais que viñeran parar ás súas mans.
Os editores ordenan os textos en catro partes: «Decrúa», «Cantigas», «Desacocho» e «Recobrados». A datación dos mesmos vai desde 1899, o primeiro poema de López Abente «Un velorio nunha aldea», ata dous poemas que escribiu no ano 1957. Todos os estudosos modernos da obra de Gonzalo López Abente coinciden á hora de sinalar que Decrúa inclúe poemas vellos xunto a outros escritos na mesma época que Centileos nas ondas (Vigo: Galaxia, 1958).
«Fin do Ano», que non podemos datar con exactitude e do que non coñecemos ningunha versión publicada con anterioridade ao libro, reelabora o vello mito clásico da muller (dona) que fía e fía na espera para esconxurar a dor, e remata cunha interrogación retórica propia dun canto de reis.
Velaquí o texto completo, moi acaído para esconxurarmos nós esta pandemia. Saúde!
13
FIN DO ANO
Outro prïsoeiro morre
na gaiola enferruxada
que no mais alto da Torre
ten a dona pendurada.
(A dona do gran palacio
ergueito na inmensidade,
onde ela fía despacio
na roca da eternidade).
¡O tempo corre,
na torre
a dona fía
que fía!
Fura a noite a cantaréa
dun galo madrugador;
ladra o can, un lobo oubéa...
¡Remata un ano de dôr!
Xa está un novo paxariño
cantando no albor do dia
e prosegue paseniño
a dona fía que fía.
Ven xaneiro. ¿O dia seis
qué nos traguerán os Reis?
- Miro Villar, en Teoría da Literatura e Literatura Comparada, é profesor de lingua e literatura galegas, ademais de poeta, narrador, tradutor e crítico literario en diversas revistas e publicacións periódicas. Autor do blog As crebas.
Novas relacionadas
ARTIGOS SOBRE LÓPEZ ABENTE
- Manuel Rodríguez Louro «Marrolas», do Monte Pindo a Mauthausen.
- Miro Villar (Setembro 2020): No centenario da versión francesa de Philéas Lebesgue do poema «O carreteiro» de Gonzalo López Abente.
- Miro Villar (Xullo 2020): "Abalando", unha descoñecida autotradución castelá de Gonzalo López Abente.
- Miro Villar (Marzo 2020): A RAG celebra o 142 aniversario de López Abente compartindo varios poemas póstumos
- Miro Villar (Xullo 2019): Ana Varela Miño leva o VI Premio de Poesía Gonzalo López Abente
- Miro Villar (2019): Esta é noite de Nadal!, un poema de Gonzalo López Abente
- Miro Villa (2019): No centenario da novela curta 'O diputado por Beiramar' (1919), de Gonzalo López Abente
- Miro Villar (2017): Efémeride: No 139 aniversario do natalicio de Gonzalo López Abente.
- Miro Villar (2017: «O pino de Corcubión», un poema de Gonzalo López Abente.
- Miro Villar (2011): Unha viaxe pola metonimia galega a través da Bretemada de López Abente.
Outros artigos de Miro Villar en QPC
- Aramados: "os meus nove meses polos campos de concentración de Francia". Manuel García Gerpe.
- Unha nova achega sobre os presos da Costa da Morte no «Fuerte de Ezkaba» na posguerra.
- Contra vento, maré e coronavirus. A Costa da Morte en Nova Ardentía, 12. Revista Galega de Cultura Marítima e Fluvial
- A presenza da Costa da Morte no volume “Os restos do franquismo en Galiza”
- Os poemas manuscritos da revista Carnota.
- A 35 anos da publicación da revista muxiá Decrúa (1985-1986).
- Fisterra e as fisterras na poesía de Luz Pozo Garza.
- Lugar de incendios, no terceiro cabodano do poeta Paco Souto.
- Bazarra, un topónimo singular do noso territorio.
- Lecturas costeiras: Antoloxía de Dombate
- Lecturas costeiras: Vagabundos, solitarios e sentimentais, de Rivadulla Corcón e ilustracións de Correa Corredoira.
- Castelao, Chateaubriand e a cidade corsaria de Sant-Maloù.
- No centenario da novela curta 'O diputado por Beiramar' (1919), de Gonzalo López Abente.
- Unha lectura da guía "O río do Porto, o río grande da Terra de Soneira", do SEMESCOM.
- O mecenado como mostra de amor á Terra: “Perfecto López. Un vimiancés na Galiza ideal”, de Xosé María Rei Lema.
- A depuración do maxisterio da Costa da Morte polas autoridades franquistas.
- As Illas Lobeiras en dous proxectos musicais da Costa da Morte.
- O Monte Corpiño, de Muxía, nun poema de Filomena Dato Muruais datado en 1894.
- A lembranza de trece homes da Costa da Morte nos campos de concentración nazis.